Vertraging in actie

Kort voor de aanvang van het toernooi, op maandag 5 augustus 2024, werd ik benaderd door een bezorgd familielid van een deelnemer. Dit familielid uitte onbegrip over het feit dat het Gentse stadsbestuur wekenlang geen gehoor had gegeven aan de herhaalde waarschuwingen en signalen die voorafgaand aan het toernooi waren gecommuniceerd. Deze waarschuwingen, die zich richtten op de risico’s en morele bezwaren tegen de deelname van het Israëlische team, leken door de betrokken partijen niet serieus te zijn genomen. Na overleg met het familielid besloot ik de kwestie online onder de aandacht te brengen. Het is veelzeggend dat pas na mijn publieke interventie het stadsbestuur, de toernooiorganisatie en de veiligheidsdiensten daadwerkelijk in actie kwamen. In dit opiniestuk wil ik dan ook benadrukken waarom de nalatigheid van het Gentse stadsbestuur niet alleen teleurstellend, maar ook diep verontrustend is.

De meest zorgwekkende kwestie in dit hele incident is de vertraagde reactie van het Gentse stadsbestuur. Pas nadat er aanzienlijke publieke druk werd uitgeoefend, waaronder mijn eigen online berichten op sociale media, werd er eindelijk actie ondernomen. Cruciale stappen, zoals het verwijderen van de ongeautoriseerde logo’s van de stad Gent op de website van het toernooi, werden veel te laat gezet. Het is onthutsend dat, ondanks meldingen van bezorgde familieleden en burgers, het stadsbestuur meer dan een week nodig had om in te grijpen en deze logo’s te laten verwijderen. Dit roept de vraag op: hoe serieus neemt het stadsbestuur de zorgen van haar inwoners?

Onbegrip voor bezorgde ouders

De bezorgdheid van ouders, wiens kinderen deelnamen aan het toernooi, werd op schandelijke wijze genegeerd. In een e-mail van een bezorgde ouder werd naar mijn mening terecht gewezen op de morele onjuistheid van de aanwezigheid van het Israëlisch team, gezien de voortdurende agressie tegen de Palestijnse bevolking. De reactie op de mail van schepen van onder meer sport, Sofie Bracke, was echter afstandelijk en bijna minimaliserend. Ze stelde dat de stad Gent geen organisatorische rol speelde in het toernooi en dat de aanwezigheid van het Israëlische team werd verboden vanwege een negatief veiligheidsadvies. Hiermee werd volledig voorbijgegaan aan de eerdere belofte van het Gentse stadsbestuur om alle banden met Israël te verbreken.

Dubbele moraal

Het feit dat de schepen haar beslissing baseert op een negatief veiligheidsadvies roept de vraag op wat er zou zijn gebeurd als dit advies positief was geweest. Zou het Gentse stadsbestuur, ondanks haar belofte om Israël te boycotten, dan toch het team hebben toegestaan om deel te nemen? Deze dubbelzinnigheid wekt de indruk dat het Gentse stadsbestuur haar eigen principes en beloften ondergeschikt maakt aan praktische overwegingen, wat het vertrouwen van de inwoners ernstig schaadt.

Het vermeende veiligheidsrisico

In de media werd uitvoerig bericht dat de uitsluiting van het Israëlische team werd gemotiveerd door een “aanzienlijke terroristische dreiging”. De werkelijke aard van deze dreiging blijft echter gehuld in vaagheid. Terwijl de Israëlische media klagen over antisemitisme en discriminatie, ontbreekt het aan concreet bewijs van een reëel terroristisch gevaar. Voor zover bekend zijn er geen arrestaties verricht, wat de vraag doet rijzen of de dreiging wel zo significant was als werd gesuggereerd.

Een ander verontrustend aspect is dat in het besluit van de waarnemend burgemeester van Gent, Bram Van Braeckevelt (Groen) werd vermeld dat de Israëlische delegatie arriveerde met gewapende begeleiders. Dit roept ernstige vragen op over de legitimiteit van deze vorm van beveiliging en waarom dit zorgwekkende detail niet breder werd gecommuniceerd in de pers. De aanwezigheid van gewapende begeleiders bij een sportevenement in een Europese stad zou immers onmiddellijk aanleiding moeten geven tot publieke discussie en grondige journalistieke controle. Het feit dat dit aspect zo weinig aandacht kreeg, maakt de hele situatie nog vreemder en versterkt de indruk dat de echte redenen voor de uitsluiting van Israël zorgvuldig worden verborgen.

De politieagent en de video op YouTube en Instagram

Een ander zorgwekkend aspect in deze kwestie is een video die verscheen op het YouTube-kanaal en de Instagrampagina van ‘The Daily Signal’, waarin de coach van het Israëlische frisbee team zijn versie van de gebeurtenissen deelt. In de video worden beelden getoond van een politieagent die het team waarschuwt voor de risico’s die gepaard gaan met hun deelname aan het toernooi. De coach beweert dat de agent antisemitische opmerkingen maakte, maar wanneer je de beelden bekijkt, wordt volgens mij al snel duidelijk dat de agent niets anders deed dan wijzen op de veiligheidsrisico’s.

Wat nog schokkender is, is hoe lichtvaardig de beschuldiging van antisemitisme hier wordt geuit. Dit is niet alleen onterecht, maar ook buitengewoon schadelijk, gezien de ernst van de situatie en de complexe realiteit van de oorlog in Palestina en Israël, en met name in Gaza. Antisemitisme is een serieuze aanklacht en zou nooit gebruikt mogen worden als een eenvoudige stok om kritiek mee af te slaan. Het is ook belangrijk om te benadrukken dat Palestijnen en Arabieren in het algemeen ook Semieten zijn, waardoor de term “antisemitisme” in deze context vaak misplaatst en misleidend is.

Daarnaast is het verbijsterend dat de agent in de video ook geen enkele melding maakt van de zogenaamde “terroristische dreiging” die in de Belgische media wordt genoemd. Dit versterkt mijn vermoeden dat het excuus van terrorisme werd gebruikt om de ware motieven te verdoezelen, namelijk de politieke gevoeligheden rond Israël en de wens om deze kwestie “diplomatiek” af te handelen zonder de Belgische-Israëlische relaties te schaden. Door het probleem op deze manier “bij derden” neer te leggen, lijkt men te proberen de verantwoordelijkheid te verschuiven en de werkelijke aard van de bezwaren tegen de deelname van het Israëlische team te verbergen.

Door deze beschuldigingen te uiten schuift men ook de verantwoordelijkheid af op vage en ongedefinieerde dreigingen, in plaats van transparant te zijn over de werkelijke politieke overwegingen. Dit soort manipulatieve communicatie is niet alleen verwerpelijk, maar ook gevaarlijk voor de publieke discussie en het vertrouwen in de besluitvorming van zowel lokale als internationale instanties.

Hier rijst een belangrijke vraag: Zal de Gentse politie juridische stappen ondernemen tegen de verspreiding van deze beelden, waarin de agent herkenbaar in beeld is gebracht zonder zijn toestemming? Dit is des te relevanter gezien mijn eigen ervaring met de “Pak De Makakken” zaak, waarbij ik bijna vier jaar geleden een video op sociale media plaatste waarin een Gentse agent een bevel leek te geven aan zijn interventiehond tijdens een arrestatie. Hoewel ik de agenten in die video onherkenbaar had gemaakt, moet ik mij nu voor de correctionele rechtbank verantwoorden omdat verschillende politieagenten klacht tegen mij hebben ingediend. Als blijkt dat de beelden van ‘The Daily Signal’ zonder toestemming zijn gepubliceerd en er geen klacht volgt, dan is dat bijzonder verontrustend. Het zou namelijk suggereren dat de Gentse politie een selectieve handhaving toepast, waarbij eigen inwoners worden geviseerd terwijl anderen buiten schot blijven.

De Instagrampagina van het Israëlische frisbeeteam

Wat dit incident nog verder bemoeilijkt, zijn de berichten en foto’s die op de Instagram-pagina van het Israëlische frisbeeteam werden gedeeld. In één van hun posts klaagde het team openlijk over hun uitsluiting en beschuldigde het ook daar het evenement van antisemitisme en discriminatie, zonder ook maar één woord te reppen over de veiligheidszorgen die in de Belgische media breed uitgemeten werden. Opvallend was ook de foto waarbij de spelers rond een alternatieve Israëlische vlag stonden, waarop de Davidster verwerkt is met een gele lus ter herdenking van de aanslagen van Hamas op 7 oktober 2024.

Screenshots reactie van de Israëlische trainer van het frisbee team.

Wat mij nog meer verontrustte, was een andere post op dezelfde Instagrampagina van het Israëlische frisbee team, waarin leden van het team werden getoond met de nadruk op hun dienst in het Israëlische leger (IDF). Wat dit nog zorgwekkender maakt, is dat de coach van het Israëlische frisbee team dit bericht op Facebook likete en op Instagram zelfs een reactie achterliet. Bovendien stuitte ik op de Facebookpagina van het team op een bericht waarin werd gemeld dat een lid van het Israëlische frisbee team om het leven was gekomen in Gaza, terwijl hij diende als IDF-soldaat. Dit soort berichten werpen een heel ander licht op de aanwezigheid van het team en bevestigen de zorgen van velen dat de deelname van het Israëlische team aan sportevenementen vaak een propagandistisch doel kan dienen, een praktijk die bekendstaat als ‘sportswashing’. De stad Gent had dan ook terecht besloten om alle verwijzingen naar het Israëlisch-Palestijns conflict te weren om mogelijke escalaties te voorkomen. Maar waarom werd dit besluit niet vanaf het begin strikt gehandhaafd? Dit gebrek aan consistentie roept vragen op over de manier waarop de stad met deze delicate kwestie is omgegaan.

Privéberichten op Instagram en beschuldigingen

Het hele incident bereikte een nieuw dieptepunt toen ik privéberichten ontving van een medeorganisator van het frisbeetoernooi via Instagram. In deze berichten werd ik beschuldigd van het aanzetten tot haat en protest door mijn publiekelijke uitspraken over de deelname van Israël aan het toernooi. Terwijl ik de mensen enkel had aangespoord om tijdens de wedstrijden van het Belgische team tegen het Israelisch team te gaan supporteren met een Palestijnse vlag. De situatie escaleerde verder toen de medeorganisator naar mijn mening insinueerde dat ik betrokken was bij vandalisme op het sportterrein in De Pinte, wat leidde tot de annulering van alle wedstrijden op dinsdag 6 augustus 2024, ook de wedstrijden die zouden doorgaan in de Blaarmeersen in Gent. Dit soort beschuldigingen zijn niet alleen ongegrond en lasterlijk, maar tonen ook een schokkend gebrek aan respect voor de vrijheid van meningsuiting en de rol van burgers in het aankaarten van onrechtvaardigheden.

Nog verontrustender was het tweede bericht van dezelfde persoon, waarin hij dreigde met juridische stappen vanwege smaad en laster nadat ik het eerste bericht openbaar had gedeeld, zonder zijn persoonlijke gegevens. Deze reactie getuigt van een intimiderende tactiek om critici het zwijgen op te leggen, en het werpt een somber licht op de manier waarop de organisatoren omgaan met kritiek. In plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor hun fouten, proberen ze degenen die deze fouten aan het licht brengen te beschuldigen en te intimideren!

Juridische gevolgen

Het Israëlische frisbee team heeft aangekondigd juridische stappen te willen ondernemen tegen de stad Gent. Hoewel het hun recht is om dit te doen, moet de stad Gent zich voorbereiden op het mogelijke precedent dat hierdoor wordt geschapen. De beslissing om Israël uit te sluiten, hoe gerechtvaardigd ze ook was in de ogen van de veiligheidsdiensten, bezorgde burgers, ouders en familieleden van andere deelnemers van het toernooi, kan het leiden tot complexe juridische en diplomatieke complicaties. Dit is vooral zorgwekkend gezien de beschuldigingen van antisemitisme die nu de kop opsteken. Gent moet zich bewust zijn van de potentiële gevolgen en ervoor zorgen dat ze klaarstaan om deze kwesties met vastberadenheid en transparantie te behandelen, om zo niet alleen haar inwoners, maar ook haar internationale relaties te beschermen.

De rol van de media

De rol van de media in deze kwestie verdient ook kritische aandacht. De Belgische media hebben voornamelijk gefocust op de vermeende terroristische dreiging, terwijl de Israëlische media een heel ander verhaal vertellen. De eenzijdige berichtgeving in België heeft bijgedragen aan een verwrongen beeld van de gebeurtenissen, wat de publieke opinie negatief beïnvloed. Dit laat zien hoe belangrijk het is voor de media om evenwichtig en grondig te rapporteren, vooral in gevoelige kwesties als deze.

Een positieve weg vooruit: Lessen en oplossingen

Hoewel dit incident de tekortkomingen binnen het Gentse stadsbestuur en de organisatie van het toernooi heeft blootgelegd, biedt het ook een waardevolle kans om lessen te trekken en fouten als deze te voorkomen. Om ervoor te zorgen dat dergelijke situaties in de toekomst niet opnieuw escaleren, stel ik de volgende stappen voor:

1. Verbeterde crisiscommunicatie: De stad Gent moet een duidelijk en transparant crisiscommunicatieplan opstellen dat ervoor zorgt dat de zorgen van inwoners onmiddellijk worden gehoord en behandeld. Dit moet ook inhouden dat stadsdiensten snel reageren op meldingen van ongeoorloofd gebruik van stadslogo’s en andere symbolen.

2. Duidelijke richtlijnen en consistentie: Het is van cruciaal belang dat de stad Gent en andere betrokken instanties duidelijke richtlijnen vaststellen voor het omgaan met gevoelige politieke kwesties zoals deze. Beslissingen moeten consistent zijn met eerdere beloftes en publiekelijk worden uitgelegd om verwarring en wantrouwen te voorkomen.

3. Respect voor vrijheid van meningsuiting: Organisatoren van evenementen en stadsdiensten moeten de vrijheid van meningsuiting respecteren en ondersteunen. Kritiek van burgers moet worden gezien als een kans voor verbetering, niet als een bedreiging die met juridische stappen moet worden aangepakt. In plaats van te reageren met intimidatie, zou het constructiever zijn om een dialoog aan te gaan en naar de zorgen van de gemeenschap te luisteren.

4. Onafhankelijke evaluatie: Een onafhankelijke evaluatie van hoe dit incident is aangepakt, zou nuttig zijn om de tekortkomingen in de respons van de stad te identificeren en aanbevelingen te doen voor toekomstige verbeteringen. Deze evaluatie kan ook dienen als basis voor het ontwikkelen van een protocol voor het omgaan met soortgelijke situaties in de toekomst.

Samen bouwen aan een verantwoordelijke toekomst

Het incident rondom het frisbeetoernooi in Gent biedt ons waardevolle lessen over hoe we beter kunnen omgaan met de interactie tussen sport, politiek en veiligheid. Hoewel de fouten van het Gentse stadsbestuur en de organisatie van het toernooi naar mijn mening duidelijk zijn, biedt deze situatie ook een kans voor groei en verbetering. Door transparant, consistent en proactief te handelen, kan de stad Gent laten zien dat ze bereid is te leren van haar fouten en zich in te zetten voor een eerlijker en veiliger klimaat voor al haar inwoners.

De kracht van een gemeenschap ligt in haar vermogen om samen te werken en te groeien, zelfs in het licht van uitdagingen. Laten we deze ervaring gebruiken om onze processen te versterken, onze communicatie te verbeteren en een omgeving te creëren waarin iedereen zich gehoord en veilig voelt. Alleen dan kunnen we ervoor zorgen dat Gent een stad blijft waar rechtvaardigheid en respect voorop staan, ongeacht de complexiteit van de situaties waarmee we worden geconfronteerd.