De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

eesc.europa.eu
Boekrecensie -

Soldiers of Love – Ideeën voor een nieuw activisme

Therapeut Veerle De Waele en psycholoog Marjan Gryson spraken met mensen over hun persoonlijke beweegredenen om 'activist' te zijn. Ze bundelden die verhalen in hun boek 'Soldiers of Love – Ideeën voor een nieuw activisme'.

woensdag 15 januari 2025 14:14
Spread the love

 

Veerle De Waele is therapeut met lange ervaring in de jeugdzorg en de jeugdpsychiatrie. Ze is pedagogisch verantwoordelijke in de vzw aPart , een organisatie die kwetsbare kinderen, jongeren en jongvolwassenen begeleidt, en is ook verbonden aan de vzw Touché, een Gentse organisatie die vormingen geft en campagnes voert om met agressie om te gaan op een positieve manier. Marjan Gryson is klinisch en forensisch psycholoog en therapeut, medeoprichter van vzw Touché.

Zij gingen op zoek naar de drijfveren van activisten, niet zozeer hun politieke of ideologische motieven, maar hun menselijke ideeën. Vele mensen zijn ontevreden met hoe de wereld “op dit moment op veel vlakken nogal vierkant richting ondergang draait”. Niet iedereen zet echter die boosheid om in activisme. Samen schreven ze Soldiers of Love – Ideeën voor een nieuw activisme.

Waarom maken sommigen wel de keuze om activist te worden? En gaat het dan wel over een ‘keuze’? Kan je ‘activist’ zijn zonder het zelf te beseffen. Spelen toevalligheden, vrienden, familie, eigen karakter of sociale klasse, etnische roots, levenservaringen daarbij een rol?

Bovendien, wil ieder ‘activist’ wel als ‘activist’ gezien worden? Meer nog, wat is activisme? Ben je altijd en overal ‘activist’ of eerder af en toe? En waarom? De Waele en Gryson vertrokken niet van een vast omlijnde lijst vragen.

Samen gingen ze op stap door Vlaanderen en Brussel. Ze spraken met Amir, Baharak, Belo, Dirk, Dominique, een klas met veertien ‘activistische’ scholieren, Martha, Maud, Paul en Elisabeth, Sieg en Mario, Teun en Kaat.

Ieder verhaal is anders. Sommigen zijn zelfs verbaasd dat ze door de auteurs als ‘activist’ worden aangesproken. Ben ik dat dan? Trouwens, wat is ‘activisme’? “We hebben (nog) geen heldere, welomlijnde definitie van wat het dan wel zou moeten zijn?”. Dat laten de auteurs over aan de mensen zelf.

Ze geven de lezer in de inleiding een advies: “Lees dit boek dus niet zoals een memorandum vanuit het middenveld voor politici, een zelfhulpboek van professionals voor wie met iets sukkelt of een te volgen behandeling van dokters voor patiënten. Lees het als een getuigenis van een gezamenlijke zoektocht.”

Dat blijkt te kloppen. Dit boek valt moeilijk samen te vatten. Elk verhaal is daarvoor te verschillend, te eigen. Elk hoofdstuk wordt gelardeerd met citaten, waarvan ik er hier één citeer:

“You have to act as if it were possible to radically transform the world. And you have to do it all the time.” Angela Davis

Dat doen de ‘activisten’ in dit boek. Tegen beter weten in? Ik vind van niet. Ze geven integendeel veel blijk van gezond verstand, wat in het Engels ‘common sense’ heet. Ze hebben dromen, maar zijn niet dromerig, zelfs heel praktisch. En geven tussen de lijnen wat goede raad mee, zoals Baharak over het belang van burgerlijke ongehoorzaamheid.

Dirk herinnert ons aan de negatieve Belgische geschiedenis van het woord ‘activisme’ tijdens de Eerste Wereldoorlog . “In die zin ben ik dus geen activist, hé”. Ken je geschiedenis. Hij wijst op de schandalige onderbelichting van dit vak op school. Zo krijg je kinderen die niet alleen opgroeien zonder te weten wat de Holocaust was, de val van de Berlijnse Muur en zeer recent – in historische termen – 9/11.

Activisme, antwoord op onverschilligheid

Het omgekeerde van ‘activist’ zijn is niet alleen passief door het leven gaan. Niet alleen historische onwetendheid is een probleem. “Als je het niet weer, kun je je moeilijk engageren.”

Onverschilligheid van mensen die het wél weten is echter een veel groter probleem. Nogmaals Dirk: “Onverschilligheid zit ook bij mensen die wel weten en die wel kennis hebben, maar die gewoon zeggen: ‘Ik trek mij daar niet van aan’. En dat vind ik heel erg”. Hij niet alleen. Iedereen in dit boek deelt die boosheid.

Moeilijk te zeggen welk hoofdstuk mijn voorkeur heeft. Bij een eerste terugblik na het boek gelezen te hebben stelde ik vast de neiging te hebben die verhalen te verkiezen waarvan ik ofwel de betrokkene zelf ken of me al bekend was via sociale media. Even dat onbewuste vooroordeel opzij gezet.

Ieder lezer van Soldiers of Love zal hier verhalen lezen van mensen waar hij/zij nog nooit van heeft gehoord. Niet langer na het lezen van dit boek. Maar toch niet vergeten dat dit boek een kleine selectie biedt. Daarbuiten zijn er nog zovele anderen met hun verhaal, hun enthousiasme, hun inzet, hun ‘activisme’.

De auteurs sluiten niet af met een ‘conclusie’. In hun eindhoofdstuk ‘En nu?’ sommen ze een aantal bedenkingen op die de lezer kan meenemen – lees ook de lijst vragen die ze stellen.

Maar, die titel van het boek dan? Wil je weten waarom De Waele en Gryson hun ‘activisten’ Soldiers of Love noemen? Geen spoiler hier. Dat weet je wanneer je dit boek leest.

Een mineur punt: het boek is uitgegeven in een logge topzware dik kartonnen hardcover met een onaantrekkelijke lay-out van de cover. Jammer. De kunstzinnige inleidingen van de hoofdstukken en de foto’s van Kaat Pype in het boek zijn wel zeer mooi.

 

Veerle De Waele & Marjan Gryson. Soldiers of Love – Ideeën voor een nieuw activisme. Lannoo Campus, Leuven, 2024, 272 pp. ISBN 978 9401 4997 29. Foto’s Kaat Pype.

Je kan pagina’s 178-182 uit het boek hier lezen Soldier of Love Martha – Activisme om trots op te zijn

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!