Hoe Aljazeera zijn geloofwaardigheid verloor

Aljazeera heeft als basis Qatar. En laat dit nu net één van de meest actieve Arabische steunpunten zijn van de Libische rebellen. Qatar is ook de manager om de olie uit Libisch rebellengebied te verhandelen op de internationale markten. Het was het tweede land om de voorlopige regering in het oosten van Libië te erkennen en Qatar werkte met vliegtuigen mee aan de NAVO-bommencampagne. Van Qatar krijgt de zender Aljazeera een vrijgeleide om internationale onderwerpen te berichten, zolang men maar geen kritiek heeft op de eigen Qatarese machthebbers. Maar met het brengen van fout nieuws uit Libië verloor het satellietstation zijn geloofwaardigheid dat het vele jaren had opgebouwd in de Arabische wereld. Het aantal Libische burgerdoden werd fel overdreven en men berichtte over bombardementen op burgers die op dat moment nooit hadden plaatsgevonden.

Aljazeera werd een propagandakanaal voor Libische en nadien Syrische rebellen. Het werd een onbetrouwbare bron voor de berichtgeving uit het Midden-Oosten.

Andrew Hammond

Het was Andrew Hammond die voor Reuters op 14 april 2011 een interessant artikel schreef over Aljazeera. Zowel bij de opstanden in Tunesië als Egypte koos de zender voor subjectieve berichtgeving door eenzijdig de oppositie aan het woord te laten en hun daden op te hemelen.

De Jemenitische president Ali Abdullah Saleh had het zelfs over “werkkamers van de zender om de Arabische natie te doen branden”. De Aljazeera reporter werd beleefd gevraagd het land te verlaten door tendentieuze berichtgeving.

Maar toen de protesten oversloegen naar Bahrein en Saudische- en Emiratische troepen het protest de kop kwamen indrukken, had de zender nauwelijks aandacht voor het gebeuren. Ook de demonstraties in Saudi-Arabië en Oman werden onder de mat geveegd.

Ondanks een schat aan materiaal, waren geen bloedige montages met commentaar van de demonstranten of scènes van geweld tegen activisten in Bahrein. Aljazeera gebruikte dergelijk materiaal wel om de revolutie in Egypte en Tunesië te steunen.

Als belangrijke olie-en gasmarkt, trekt Qatar enorme middelen uit om Al Jazeera te steunen. Een Amerikaanse diplomatieke kabel, vrijgegeven door Wikileaks in december, zei dat de Amerikaanse diplomaten Aljazeera, eigendom van de staat Qatar Media Corporation, zien als wisselgeld in zijn buitenlands beleid.

Al Arabiya

Tijdens maanden van onrust heeft het in Saudische eigendom zijnde Al Arabiya (Dubai) zich conservatief gedragen.  De politiek van de Emir van Qatar, Qatarese politici of Saudi-Arabië werden vermeden. Ook al werden de afgelopen weken honderden Saudi’s opgepakt en het sjiitisch protest bloedig de kop ingedrukt door het Saudische koningshuis. Al Arabiya en Aljazeera zwegen als de dood.

Allen met Libië vonden de zenders  de revolutie die ze non-stop moesten verslaan. En ook nu Syrië door gevaarlijke bendes onstabiel wordt gemaakt, spreekt men van een ‘revolutie’ en krijgt de oppositie een vrijgeleide om fantasie als werkelijkheid te verkopen. Zelfs valse ooggetuigen, fout  gemonteerde en gemanipuleerde oude beelden en audio en leugens worden als waarheid verkocht.

Saudi Arabië zet momenteel de heersers van Qatar onder druk om mee de sjiieten in Bahrein te gaan onderdrukken. En om Aljazeera en Al Arabiya hun mond te laten houden over wat zich afspeelt in Bahrein, de Emiraten en Saudi Arabië. Geen enkele discussie over de politiek in Saudi-Arabië komt op Aljazeera aan bod.

Samen met Al Arabiya blijft Aljazeera de buikspreekpop van de Saudi’s en die willen dat de zenders zwijgen over Bahrein en de gebeurtenissen in Syrië opblazen buiten alle proporties.

Hariri-clan en Saudi-Arabië

De familie Hariri is al decennialang kind aan huis bij die andere soennitische familie, deze van  Saud in Riyadt. Rafik Hariri kreeg als Libanese zakenman en politicus zelfs de Saudische (dubbele) nationaliteit voor zijn trouw aan het regime in Saudi-Arabië. Nadat Hariri werd gedood in Beiroet, werd zijn zoon Saad, die nauwelijks fatsoenlijk Arabisch spreekt, de leider van de Future Movement. De beweging verloor enkele maanden geleden zijn meerderheid in het Libanese parlement, zodat Saad Hariri uittredend premier is in afwachting dat een nieuw kabinet met de sjiitische partij Hezbollah het daglicht ziet.

De haat tegen Syrië zit diep bij de familie Hariri. Er waren de valse getuigenissen voor het Internationaal Libanon Hariri Tribunaal, zelf toegegeven door Saad Hariri. En ook de vermeende wapenleveringen van zijn partij aan opposanten van president Bashar al-Assad.

Er bestaat een plan om Syrië schade te berokkenen. Reeds op 24 augustus 2006 – na de Libanon-oorlog – wou (toenmalig parlementslid) Saad Hariri het bewind van de president in Syrië laten isoleren door de internationale gemeenschap. Dit brachten geheime documenten aan het licht. Hij wou de Baathpartij in Syrië vervangen door de Moslimbroederschap in samenwerking met de voormalige Syrische vice-president Abdel Halim Khaddam. Deze wordt door twee opgepakte onruststokers uit de havenstad Baniyas genoemd als contactpersoon voor het verkrijgen van wapens en geld om de chaos in Syrië te vergroten.

Verdacht van wapensmokkel

De Future Movement partij van Hariri, verdacht van het bezorgen van zware wapens aan bendes in Syrië, wordt gesteund door Saudi-Arabië. Daarnaast controleert de familie Saud de berichtgeving van de druk bekeken zenders Aljazeera (Qatar) en Al Arabiya (Dubai). Het is een machtsimperium dat nu volop werkt om de situatie in Bahrein te minimaliseren en deze in Syrië draconische wendingen te geven.

Het zou goed zijn mocht ook onze media die rol van de Saudi’s bij de onrust in het Midden-Oosten duiden.

# Meer informatie over Syrië kan U terugvinden op: http://mediawerkgroepsyrie.wordpress.com