De westerse oorlogspropaganda maakt nog maar weinig indruk. De levering van meer en zwaardere westerse wapens voor Oekraïne leidt niet tot een einde van de oorlog. Onverzettelijke Russische tegen-escalatie kan tot vrede leiden.
De EU verlengt de in 2014 ingevoerde, en sinds februari 2022 aanzienlijk uitgebreide, sancties tegen Rusland na haar “niet-uitgelokte … militaire agressie tegen Oekraïne”. Dat laat de Raad van de EU weten in een persbericht van de Raad van 27 januari. De term “niet-uitgelokt” wordt buitengewoon hardnekkig en nadrukkelijk gehanteerd in de westerse media. Maar ook de binnenlandse politiek bezondigt zich daaraan. Zo gebruikte een maand na de Russische inval in Oekraïne een vrijwel unaniem aangenomen motie van de Leuvense gemeenteraad die term ook al. Dat de Russische inval in Oekraïne niet uitgelokt zou zijn, is voor iedereen die het issue ook in andere media volgt je reinste nep.
De feiten
We zetten de feiten nog eens op een rijtje:
- de verbreking van de verbintenis van het Westen de NAVO geen inch naar het oosten op te schuiven
- de weigering van de VS om te onderhandelen over de plaatsing van kernraketten langs de Russische grenzen in Polen, Roemenië en Oekraïne
- de agressieve NAVO-oefeningen met deelname van Oekraïne langs de Russische grenzen, die enkel kunnen worden gepercipieerd als ‘Rusland is de vijand’
- de expliciete en actieve steun van het Westen aan de staatsgreep in 2014; in alliantie met gewelddadige neonazistische groeperingen, en de bloedbaden in Kiev en Odessa
- het westers bedrog rond de Minsk-akkoorden
- de Oekraïense beschietingen sinds 2014 van de Russisch sprekende bevolking in de Donbas, met 14.000 dodelijke slachtoffers tot gevolg
- sinds de coup de opbouw, bewapening en training door het Westen van het Oekraïense leger, waarmee het land de facto lid van de NAVO werd
- de door RAND Corporation1 gepubliceerde westerse plannen om Rusland aan te vallen, en de betrokkenheid van thans Amerikaans president Joe Biden en zijn familie bij de staatsgreep en bij de verdere gebeurtenissen in Oekraïne
Fake news
Het Westen blijft verkondigen dat Oekraïne de oorlog moet winnen. Oekraïne “vecht voor onze gedeelde waarden en voor de principes van democratie”, aldus EU-commissievoorzitter Ursula von der Leyen, die daarbij ijskoud voorbijgaat aan het bovenstaande rijtje feiten. Ook “kwaliteitskrant” De Standaard blijft fake news verspreiden: “Het heeft lang geduurd vooraleer de Duitse bondskanselier Olaf Scholz zijn fiat gaf voor de levering van Leopard 2-tanks aan Oekraïne. Hij leek te twijfelen, maar deed een diplomatieke meesterzet”. De realiteit is dat Scholz er niet “in geslaagd is de Amerikaanse president van koers te doen veranderen”. Washington heeft immers een jaar nodig vooraleer de tanks kunnen worden geleverd, en tegen die tijd kan de oorlog al voorbij zijn, nog afgezien van de vraag of de ‘toegeving’ authentiek was.
De realiteit is dat Scholz er niet “in geslaagd is de Amerikaanse president van koers te doen veranderen”. Washington heeft immers een jaar nodig vooraleer de tanks kunnen worden geleverd.
De levering van tanks moet voor een doorbraak zorgen. Maar volgens de gewezen Russische kolonel Sergey Suvorov is in Irak gebleken dat de Amerikaanse M1 Abrams-tanks die Washington aan Kiev zou overdragen zelfs met verouderde Sovjetwapens, waaronder T-55-tanks, kunnen worden uitgeschakeld. Ze zijn niet geschikt voor gebruik op zanderig terrein zoals in Oekraïne, en kunnen moeilijk worden gerepareerd in veldomstandigheden. In Irak gingen ze in vlammen op. De koepel werd doorboord door een 100 mm pantserdoorborend stomp neusprojectiel afgevuurd door een T-55 tank. Er waren gevallen waarin Abrams voertuigen werden geraakt door automatische kanonnen van zowel Bradleys als onze BMP-2 infanterie gevechtsvoertuigen, aldus Suvorov.
Gevechtsvliegtuigen
Het handjevol Duitse, Britse en Franse tanks dat op korte termijn leverbaar is, zal op een 1000 km lange frontlijn het verschil niet maken, nog afgezien van de vraag of die het front überhaupt kunnen bereiken als de Russen de daartoe benodigde transport-infrastructuur vernietigen. Maar het échte gevaar zit in de volgende Oekraïense vraag om westerse bewapening: gevechtsvliegtuigen. Die overschrijden een helderrode Russische lijn, en kunnen dus de strijd doen escaleren in een regelrechte oorlog tussen de NAVO en Rusland. De Ierse UCC-emeritus-professor Geoffrey Roberts denkt daar ook zo over. Dat Poetin terughoudend reageert tegenover de massale westerse militaire hulp aan Oekraïne is opmerkelijk, maar zijn verdraagzaamheid is misschien niet grenzeloos, aldus Roberts.
Dat Poetin terughoudend reageert tegenover de massale westerse militaire hulp aan Oekraïne is opmerkelijk, maar zijn verdraagzaamheid is misschien niet grenzeloos.
De westerse militaire hulp escaleerde van munitie, handvuurwapens en verdedigingswapens, naar langeafstandshouwitsers, Himars, luchtverdedigingssystemen, tanks en pantservoertuigen. Daarmee heeft het Westen zijn eigen rode lijnen overschreden. Vandaag wordt zelfs gedacht aan het vormen van een coalition of the willing onder leiding van Polen en de VS om troepen te sturen naar West-Oekraïne of onder het mom van humanitaire hulp no-fly-zones in te stellen. Ook de levering van Britse langeafstandsraketten, zwermen Amerikaanse drones of de inzet van westerse militaire technici om NAVO-wapens in Oekraïne te bedienen en onderhouden, kan enkel leiden tot een desastreuze aanvaring met troepen van een nucleaire mogendheid.
Tegen-escalatie
In zo’n scenario kan Poetin in de verleiding komen om zelf een zekere mate van escalatie te riskeren door bijvoorbeeld westerse leveringen te vernietigen voordat ze in Oekraïne aankomen, of door de NAVO-systemen uit te schakelen die Kiev voorzien van coördinaten van Russische doelen. Dat soort acties van Poetin kunnen tot ongekende reacties leiden bij de westerse besluitvormers. Die zullen ermee moeten leren leven dat zij niet langer de oorlog straffeloos kunnen laten escaleren. Niemand wil een derde Wereldoorlog uitlokken. Rusland is geen zwakke tegenstander als Afghanistan, Irak of Libië. Poetin stevent af op een militaire overwinning in Oekraïne, stap voor stap. Als de koele hoofden in het Westen de overhand krijgen, kan er snel een einde komen aan de oorlog.
Poetin stevent af op een militaire overwinning in Oekraïne, stap voor stap. Als de koele hoofden in het Westen de overhand krijgen, kan er snel een einde komen aan de oorlog.
Washington liet al een proefbalonnetje op2. Blijkbaar gelooft de VS niet in een goede afloop van de oorlog, die Moskou, zoals de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Annalena Baerbock zich liet ontvallen3, niet voert tegen Oekraïne, maar tegen het Westen4. Maar waarom zou Rusland een exit-aanbod serieus nemen in een fase van de oorlog waarin het aan de winnende hand is? Het Amerikaanse voorstel lijkt een wanhoopsbod om het verwachte Russische offensief uit te stellen of zelfs te annuleren. Het aanbod is too little, too late, en het komt van een Washington dat Moskou hoegenaamd niet vertrouwt.
NAVO-baas Stoltenberg heeft het mis. Meer westerse wapens leiden niet tot een einde van de oorlog in Oekraïne. Het eindspel in ingezet. Na de val van Bachmoet verwerven de Russende volledige controle over Donbas. Trekken de Russen dan ook door naar de havenstad Odessa, dan riskeert Oekraïne een binnenstaat te worden. Het heeft dan geen directe toegang meer tot de open zee, een geopolitieke aderlating met grote gevolgen. Alexei Arestovich, de onlangs ontslagen adviseur van president Zelensky, vraagt zich openlijk af of Oekraïne de oorlog zal overleven.
De omvangrijke verliezen hebben de Oekraïense strijdkrachten dodelijk verzwakt. De fragiele Oekraïense defensie kan niet op tegen het gewicht van de Russische troepen. De oorlog zal eindigen op Russische voorwaarden.
*****