Vanaf gisteren is de oppositie tegen het bedenkelijke bewind in Minsk tot acties overgegaan die ervaren observatoren verbazen. Het lijkt van groot belang dat het beleid in België en Europa nu daadwerkelijke steun verleent waar mogelijk. Ursula Von der Leyen van de Europese Commissie heeft verklaringen afgelegd, maar onder andere Bart Beirland, Ria Laenen en Geert Groot Koerkamp hebben recent in De Standaard aangegeven dat meer nodig lijkt.
Mijn betrokkenheid: ik stond aan het IJzeren Gordijn
Persoonlijk ben ik in september 2001 te gast geweest in het meest oostelijke dorpje in Polen, Stare Masiewo, ter gelegenheid van een zooölogische studiereis in het bekende natuurpark Bialowièza. Mijn gastheer, een voormalige kolonel, met wie ik samen op 9/11 ongelovig de beelden in Manhattan bekeek, waarschuwde mij om tijdens de boswandelingen niet te dicht bij de wachttorens voorzien van prikkeldraad van de Wit-Russische grenswachters te komen. Hij vreesde een ongeval. De wachters zijn bewapend. Toen al was er intimidatie, en die werkte tot over de grenzen.
Aangenaam is in elk geval hoe degelijk en uitgebreid VRT, ook juist toegewijd in de late uurtjes & met info verzameld over de hele dag en avond, rapporteert over deze voze, deze verwonde plek in het oosten van het Europese lichaam.
Wellicht heeft de nationale nieuwszender ook meer zorg besteed aan de berichtgeving na mijn aansporingen via de betreffende app. Bravo voor reporter Gianni Paelinck. De VRT Nieuwdienst (VRTnws of vrtNWS) maakt met deze verslaggeving haar motto waar: “Betrouwbaar, helder en prikkelend nieuws” te brengen.
Communicatielijnen
Dat het pad van de Reporter niet altijd over rozen gaat, bewijst ook de verslaggeving van deze revolte, die hopelijk uitgroeien mag tot een ommeslag in het regime: zowel wijzelf als Terzake zijn in hun communicatie met Witrusland gestoten op bij ons zeer ongebruikelijke praktijken: onze verbinding werd doorgesneden!
Terzake heeft de gesprekken met de contactpersonen kunnen voortzetten via een beveiligde privéverbinding, wijzelf hebben een ander toestel ingeschakeld, waarvan het IP adres aan de censoren niet bekend was.
Zie voorts ook mijn berichten op Facebook en het fotoverslag van onze deelname aan de steun verlenende betoging in Brussel (Shumanplein), eendrachtig met een groep verzamelde Belgische Wit Russen, mannen, jongens, vrouwen en meisjes, omstreeks 19:00 uur op 10 augustus, de eerste zonnedag na de stembusgang.
Brussel verleent Bijstand
Wij konden als geëngageerde historici en opiniemakers gisteren avond zeer boeiende verhalen optekenen uit de mond van Wit-Rrussische expats, waarvan sommigen een hoge opleiding en geleerdheid bleken te bezitten.
In de families van deze mensen worden verhalen over de strijd van het Rode Leger tegen de nazitroepen (en de aan het Oostfront tijdelijk verschrikkelijk doeltreffende Luftwaffe) van generatie op generatie doorgegeven. Verschillende families hadden dierbaren verloren in de gevechten.
Fraude van het regime reikt ook tot Brussel
Van een jonge dame die in ons land geboren is uit Wit-Russische ouders vernam ik aan de voet van de gigantische Europese Kantoren omstreeks 19 u 30 dat deze mensen beschikken over cijfers en bewijsmateriaal, op basis van interviews afgenomen van wie de kiesbureaus verliet, exitpolls in het vakjargon, dat ook de ambassade in Brussel de verkiezingen hier ter plaatse heeft vervalst. Een 53 mensen bevestigden aan de onderzoekers dat zij op de oppositie hadden gestemd. De officiële uitslag geeft dit percentage helemaal niet weer.
Met aandoenlijke naïviteit begreep de dame niet hoe dit kon. Zij had verwacht dat op Belgische bodem de tellingen correct zouden verlopen. Wie de werking van diplomatie en de rol van ambassades kent, mag dit “engagement” echter niet verwonderen. De ambassades zijn in de regel trouwe uitvoerders van de wensen van het regime. Persoonlijk heb ik in een vorig leven gewerkt als ambtenaar verbonden aan het Ministerie van Buitenlandse Zaken (hoofdzetel aan de Karmelietenstraat), zodat ik dit universum beter doorgronden kan.
Historische Background
Wij leven heden dankzij de gegeven levens van Russen toen
Wit-Russen werden tijdens die Tweede Wereldoorlog frequent ingelijfd bij het Rode Leger dat in de limiet geleid werd door Stalin en zijn staff zelf.
Zoals bij kenners van die oorlog niet onbekend is, hebben de Russen in aantallen mensenlevens het grootste offer gebracht van alle geallieerde landen. Het precieze cijfer is niet bekend. Het gaat om zestien tot twintig miljoen gesneuvelde soldaten!
De Tweede Wereldoorlog bracht ons vrijheid, vrede en levenskansen
Tijdens mijn studiereis begin deze maand in Londen, vond ik in de documenten over het leven en werken van Churchill terug dat deze grootste van alle staatsmannen zich bijna in real time van deze situatie bewust was; de afstammeling van de strateeg en generaal Marlborough heeft vanuit diep respect voor deze situatie de hele oorlog lang gezocht naar mogelijkheden om de druk op het Russische front te verlichten en heeft met name onder moeilijke omstandigheden troepen en oorlogsvoertuigen naar de divisies van Stalin gezonden via de Noordelijke havens zoals Moermansk, de bekende militaire haven (onder andere in beeld in de film “The Hunt for the Red October”) bij Finland.
Een jammerlijk feit is daarbij dat de “Russische Beer” (Stalin keek je als gesprekspartner nooit recht in de ogen, maar had zelf lichtjes scheve ogen in een uiterlijk onbewogen gelaat, zoals de dochter van president Roosevelt opmerkte in haar dagboek bijgehouden tijdens de eerste conferentie in Moskou) de inspanning nooit genoeg vond en geregeld op brutale, ondankbare manier reageerde en communiceerde, zowel persoonlijk naar Churchill en Roosevelt als in de media.
Churchill
Op 65 jarige leeftijd werd Churchill zoals bekend gevraagd om de functie van Minister van Defensie op te nemen in de lente van 1940. Korte tijd daarna viel de regering in Londen nadat dag na dag bleek dat Hitler de gemaakte afspraken met de Britse politici onder leiding van Prime Minister Neville Chamberlain niet nakwam. Churchill werd Eerste Minister. Hij was de (enige) geknipte man om die zware rol op te nemen. Een decennium lang had hij bijna al enige MP (Member of Parliament) Hitler in redevoeringen in het House of Commons (Lagerhuis, Kamer) bestreden, wat hem veel tegenwind had opgeleverd. Churchill was ook een van de weinige parlementsleden die militaire veldervaring had opgedaan. Zijn faam was ruim doorgedrongen, omdat de man van zijn deelnames aan veldtochten, waar hij zich geregeld in dapperheid en doorzicht had onderscheiden, heldere artikels en boeken had geschreven. Zijn ontsnapping uit gevangenschap van de Boerenlegers in Zuid Afrika had veel stof doen opwaaien. De omstandigheden spraken tot de verbeelding en het grote telegram dat Churchill bij het bereiken van de eerste stad had doorgezonden en dat integraal in een tijdschrift in Londen werd gepubliceerd, was niet onopgemerkt gebleven.
Met dank aan het Rode Leger
Churchill was zich goed bewust van het strategische nut van “de opening van een tweede front” in het Westen. Stalin drong daar hard op aan. Churchill maakte tijden sopenbare optredens vaak met de vingers het bekende V-teken. Dat is in ons land (België) ontstaan: Walen zagen er Victoire in, en Vlamingen Vrijheid. Een moeilijkheid rees toen bleek dat de Russische soldaten in die beweging van de hand de “twee” zagen: het voornemen een tweede front te openen… Churchill heeft als strateeg soms fouten gemaakt; dat hij de landing op de Franse kusten ongeveer twee jaar heeft uitgesteld na de eerste dringende vraag van Stalin, bleek de juiste beslissing: een eerste kleine landingsexpeditie werd door de Duitse bezetters gedecimeerd. Zoals bekend werd de operatie Overlord, van start gegaan op 6 juni 1944, een onverhoopt en groot succes. Het is de grootste militaire operatie geweest in de gehele geschiedenis. Er namen zevenenveertig divisies aan deel, waaronder 12.000 vliegtuigen en 7000 schepen.
Belarus verdient steun in België
Rusland en Wit Rusland, zij zullen dus ook in deze eeuw nooit “ver van ons bed zijn”. Wij danken onze politieke en persoonlijke vrijheid, en dus ook een deel van onze welvaart en veiligheid, in grote mate aan de zware inspanningen van deze volkeren en hun leiders.
Churchill zou, indien hij vandaag leefde, zich zeer betrokken opstellen naar de situatie in “Belarus”. Deze dictatuur is een gesel voor de bevolking, het zou elke rechtgeaarde mens deugd doen als zij tot een einde kwam. Deze kans doet zich deze week voor, zoals onder meer De Standaard heeft geschreven vorige zaterdag.
Churchill zelf was geboren in een gemengd Amerikaans-Engels ouderpaar, in de hoge Britse adel wat zijn vader betreft, maar koesterde een roeping als verzorger van de gewone mensen en heeft veel kunnen realiseren in die zin.
“Noblesse oblige”
In het Verenigd Koninkrijk (U.K.) neemt bevolking en beleid het herinneren van de vaak onmenselijke zware strijd tegen de vijand ernstig. Tegenover Big Ben en Houses of Parliament waakt sinds een jaar of vijftien Churchill in de vorm van een indrukwekkend standbeeld. Om de hoek, nabij de ambtswoning van de premier en de War Rooms van Churchill, vindt de toerist verscheidene meer dan levensgrote beelden van de belangrijkste strategen, organisatoren en generaals die de tweede wereldoorlog in een voor ons gunstige richting hebben weten te laten verlopen. Beeld: generaal en veldmaarschalk Bernard Montgomery. Bemerk hoe een vermoeide (vredes)duif net rust en veiligheid kwam zoeken aan de voet van dit beeld toen wij er passeerden op 5 augustus 2020.
– Overigens doet ons land eveneens schitterende dingen op het vlak van Militaire Geschiedenis. Recent hebben wij de hoge kwaliteit zelf kunnen vaststellen van de musea aan de eeuwfeestpaleizen te Brussel en in het historisch belangrijke dorp La Gleize waar een grote slag werd uitgevochten tijdens het laatste offensief van Hitler in de Ardennen.
