Mag een werkgever zich ook uitspreken over persoonlijke, niet-professioneel geachte kwaliteiten van de werknemer tijdens de werkuren?
Voor de geïnteresseerde klant en de werkgever zijn de professionele kwaliteiten van medewerkers prioritair. Ik twijfel er niet aan dat een religieuze of levensbeschouwelijke achtergrond daarbij onbelangrijk zijn. Zolang ze op de achtergrond (lees: niet militant) worden meegenomen. Het dragen van levensbeschouwelijke symbolen zal zeker op minder weerstand stuiten als de betrokkenen ons gerust stellen dat dit niet onder groepsdruk gebeurt. En dat zij hun naasten (collega’s, familie,…) vrij laten en ondersteunen in hun keuze of in hun persoonlijke evolutie.
Vlaanderen kende tot enkele decennia na de tweede wereldoorlog een sterke identificatie met een militante Katholieke kerk.
Die zelfde houding wordt anno 2023 vaak toegeschreven aan het conservatieve deel van de moslims. Ik hoor dat bij niet-moslims, maar in het licht van deze problematiek vooral ook bij progressievere moslims.
Binnen conservatief Vlaanderen bepleiten de gelovige fracties vandaag een zichtbare plaats voor hun religie in de publieke ruimte. De niet-gelovige fractie van rechts profileert zich evenwel uitdrukkelijk door godsdienstige elementen van onze nieuwe gemeenschappen principieel en selectief te weren. Een interne spreidstand in conservatief Vlaanderen dus.
Het conservatief wereldbeeld is altijd verdelend geweest en wordt onderbouwd met de idee dat progressieve universele individuele rechten gepaard gaan met het neutraliseren van de identiteit van de mens.
Alsof respectvol omgaan met elkaar een hypotheek zou leggen op de eigen ontwikkeling ?
