Ik maak mij ernstig zorgen over de ONBEWUSTHEID waarmee journalisten zelf deel zijn van massa-psychosen, en er toe bijdragen.
Twee voorbeeldjes van RADIO1
 

– Bij de verslaggeving van de ‘blijde intrede’ van de koning in Antwerpen gebruikt men keer op keer het woord  ‘tegen-betoging’ en zelfs ‘TEGEN-PROTEST’.  Waar slaan die woorden eigenlijk op? Er was toch geen 1e betoging?  Blijkbaar verliezen journalisten vanuit een soort gewoonte of dwang tot polemiseren soms hun zin tot logisch taalgebruik.
Of maakten zij onbewust van hun politieke natte droom realiteit? “Koning Filip zet met zijn koningsgezinde aanhang een betoging op tegen Bart De Wever, terwijl een alliantie van Vlaams Blok en Republikeinen deze laatste zijn tegen-protest-stem komt uiten, daar hij dat zelf moeilijk kan in zijn gedwongen positie van ‘konings-gastheer’.
‘En sinds Delphine is het toch onze morele plicht om met alle onze radio-instutionele-macht tegen  alle koningen tegen te betogen!?”

– Met een ‘uitgelekte’ interne mail van Maurice Lippens wordt diens ‘angst’ voor de rampzalige realiteit van Fortis geëtaleerd en geplaatst naast een uitspraak, de dag erop, waarin hij mensen oproept om aandelen te kopen.  Relevant. Maar niets om verwonderd over te zijn. Wie een beetje nadenkt en de essentiële rol van ‘geloof’ en ‘manipulatie’ in onze bank-economie erkent hoeft daar niet al te verontwaardigd over te doen.
Goed, de radiomakers mogen de  rechten van de deelnemers aan de democratisch gereguleerde aandeelhouders-jungle verdedigen, van mijn part zelfs met wat verontwaardiging erbij. Het lijkt mij ook zinvol dat de arrogantie en onaantastbaarheid van mensen ‘aan de top’ die al te gemakkelijk met beleidsfouten wegkomen flink in vraag wordt gesteld.
Maar het eindeloos  BLIJVEN HERHALEN van dit fragment om ons de -net niet met zoveel woorden genoemde- huichelachtigheid van betrokkene in te hameren, zonder zelfs ook maar de verschillende beweegredenen en de gevolgen van mogelijke alternatieve handelswijzen te overwegen, is er voor mij over.   Er zijn belangrijkere lessen te leren: zéker in deze context!

We herkennen het patroon: veel media-energie gaat naar het met grove middelen bestrijden van oude krokodillen. Verslaggeving en analyse versmalt tot een schijnbare roeping om alle ‘Ancien Regime’-autoriteit, vanwege haar associatie met machtsmisbruik, door middel van ‘media-campagnes’ met de grond gelijk te maken:  “Table rasée avec le passé”. Dat kan zijn nut hebben.

Maar ik wil graag mijn centen ingezet zien voor journalistiek werk, en niet voor het tegemoet komen aan de behoeften van wie dan ook tot.. vadermoord.  Daar moeten ze mee naar de psycholoog. Dat mag voor mij zelfs op kosten van de werkgever. Het kan de kwaliteit van de berichtgeving en duiding alleen maar ten goede komen.