De produktiviteit werd destijds ingevoerd als een meetinstrument om tot een gezonde verhouding te komen tussen de gepresteerde uren en het gepresteerde omzetcijfer.
Doch het instrument zelf is dringend aan een herziening toe

.Ik pleit voor de toevoeging van een derde factor namelijk de menselijke welzijnsfactor die eigenlijk reeds van bij het begin aanwezig diende te zijn.Waarschijnlijk heeft de toenmalige bevoegde commisie bestaande uit notabelen en industrielen hier per abuus overgekeken?

Hedendaags wordt het menselijk kapitaal je weet wel de massa van mensen die elke dag weer opnieuw zich in het zweet werkt voor het winstbejag van de nooit tevreden aandeelhouders, schromelijk verwaarloosd waardoor we eigenlijk voorbijschieten aan het werkelijke belangrijke doel:

“Een economie die werkt voor elk mens,zijn gezin,gezondheid en algemeen welzijn.”

(Eerst de mens niet de winst)