De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Over opstandige boeren, ruzie in de moskee en een land in volle verandering…
India -

Over opstandige boeren, ruzie in de moskee en een land in volle verandering…

woensdag 22 december 2010 16:46
Spread the love

Neem alle mogelijke gidsen, films en cliches (sorry, vind geen e met accent op mijn klavier), gooi ze opzij en vergeet al wat je weet over India. Talloze mensen probeerden de ongerijmdheden al op alle mogelijke manieren te omschrijven, maar dan nog komen we niet in de buurt van the real thing. En dan zwijg ik nog over alle veranderingen die het land doormaakt.

Twee dingen vallen me op tijdens onze eerste dagen bij mijn broer in Delhi: er rijden veel meer nieuwe wagens a la Toyota op de banen, en de sfeer in de stad is er niet aangenamer op geworden. India is geen land meer van twee snelheden, het is er een van tientallen snelheden naast elkaar. De ene moment eet je een schotel met kip en rijst voor 100 roepies, nog geen 2 euro, het volgende betaal je het twintigvoudige voor een versgevangen kreeft.

Nog een vergelijking: je vindt geen taxi van Chennai naar Mammalapuram, zo’n 35 km verderop onder de 1.200 roepies of 20 euro, maar de bus en het gemeenschappelijk taxibusje waarmee we de volgende dag naar een krokodillenreservaat rijden, kosten respectievelijk 10 en 25 roepies de man.

Net die verschillen maken de armoede hier zo schrijnend, maar die zijn er altijd al geweest. Maar de opkomst van een middenklasse maakt – hoewel het voor een grote groep wel een verbetering betekent – de verschillen nog zichtbaarder. En ik heb het gevoel dat die groep voor de armere laag van de bevolking nog minder begrip en solidariteit kan opbrengen.

Bloemekeskleed

Verder is het vreemd om evoluties op wereldvlak plots aan den lijve te voelen. De eerste keer was dat bij ons bezoek aan Old Delhi en zijn beroemde moskee Jama Masjid. Twee jaar na ons laatste bezoek blijkt de sfeer er niet hartelijker op geworden, en in de moskee springt een man voor onze neus om luid roepend geld te eisen voor onze camera’s (wat overigens normaal is in India, maar zonder identificatie zijn we niet geneigd meteen geld te geven waarna de man begint te brullen).

Eens onze camera’s in de rugzak zitten, lijkt hij even te kalmeren, maar hij stormt weg om terug te keren met een gigantisch bloemekeskleed dat ik over mij moet trekken, uiteraard tegen betaling. Dat mijn kleding alles bedekt en ik een sjaal draag maakt niets uit; ik draag een broek en vrouwen mogen geen broek dragen. Intussen is de lol er wel af en we besluiten terug te vertrekken.

Ik ben opgegroeid tussen moslimfamilies en ga ook graag naar moslimlanden op reis, maar nooit eerder werd ik zo geconfronteerd met een diep wantrouwen tegenover ons als westerling. Dat is pijnlijk maar vooral beangstigend, omdat alle redelijkheid verdwenen lijkt. Toch lijkt het verhaal van Old Delhi me dieper te gaan dan wij-zij, en geworteld te zijn in een veel fundamenteler conflict.

Ik vermoed dat de oorzaak van de verharding erg dicht ligt bij wat we een dag later meemaken: onderweg in een file zien we plots enkele mensen hard in de tegengestelde richting lopen. Erger wordt het wanneer we de paniek op hun gezichten zien, doffe knallen horen en zien hoe ze anderen iets toeroepen waarna die alles laten vallen en er vandoor gaan. Onze chauffeur keert ijlings de auto en raast er vandoor, maar hij is duidelijk niet op zijn gemak wanneer we over smalle wegen door het platteland verder rijden. Religieuze conflicten is zijn eerste verklaring, maar een gesprek met enkele mensen uit de buurt doen hem vermoeden dat het om boze boeren gaat, die opstaan tegen de politie en de overheid.

Ik ken de achtergronden en toestand in India niet zo goed, en wil dus geen ronkende verklaringen geven, maar het is duidelijk dat het ontstaan van een middenklasse niet tot onverdeeld geluk heeft geleid. Met de sterk toenemende populariteit van godsdiensten als de islam en het katholicisme verdzijnt bovendien de vanzelfsprekendheid van de armoede en het kastensysteem, wat nog meer spanningen in de hand werkt. We zijn nog niet lang genoeg in het zuiden om te weten of dit hier ook zo sterk leeft, maar het is te hopen dat India de snelheid van de veranderingen kan blijven dragen.
 

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!