Op het gevaar af om te gaan zeuren, neem ik toch het risico om MET KLEM te protesteren.
Gisteren was ik voor de eerste keer sinds het begin van de Corona crisis nog eens in de buurt van waar ik 22 jaar heb gewoond.
Er is daar een kleine tot middelgrote Delhaizewinkel en ik had dorst.
De originele eigenaars van de winkel hebben vroeger speciaal voor mij een helling laten maken om de trap te overwinnen met mijn scootmobiel en te kunnen shoppen. Ik werd een vaste klant. Leuke kerels daar.
Gisteren ging ik op zoek naar cola. Al snel stond ik geblokkeerd tussen de rekken.
“Mor enfin, hoor ik je denken, de gangen in Delhaize zijn toch breed ?”
Ik zal u zeggen: “ja” en “nee”.
Het is een ziekte waar bijna alle grootwarenhuizen aan lijden. Ik heb het de voorbije jaren in de gaten gehouden. Bij de opening klopt alles. De gangen zijn breed en je kan er over makkelijk door met de rolstoel, scootmobiel, kinderwagen, maar vooral, en dat is de hoofdbedoeling: winkelkarren. Ik heb de eigenaar er bij geroepen en gezegd dat ik tot mijn spijt niets kon kopen in zijn winkel, al had ik grote dorst. De doorgang naar de kassa was te smal. Toen ik daar nog woonde tot 2017 waren alle gangen breed genoeg.
Het werkt als bij een kronkelende rivier: bochten worden afgesneden en gaten worden opgevuld. Elk leeg plekje in de winkel wordt benut om producten te zetten die men kan verkopen. Meestal zijn dat “niet-bederfbare” producten: wijn, WC papier, WC-borstels, voeding in blik, … Als het maar winst maakt.
Gevolg beste lezer: De medemens met een handicap op een scootmobiel en moeders met een kinderwagen wordt de doorgang geblokkeerd. Je kan de winkel wel nog binnen maar verder dan de eerste gangen kom je niet.
Vergelijk het met een café: je kan wel binnen maar het toilet is niet toegankelijk. Na een drankje of twee kan je niet naar het toilet en moet naar huis/naar een ander café met groot toilet/openbaar toilet/ergens anders (schrappen wat niet past).
Hoe langer zo’n winkel open is, hoe meer producten er worden aangeboden, hoe meer het belang van de brede gangen wordt vergeten en voor je het weet staat alles vol en kan de rollende medemens niet meer winkelen.
Wij zijn nochtans ook consumenten met een inkomen en eet- en drinkneigingen.
Het is typisch aan alle Delhaizevestigingen. Het is niet alleen deze in Antwerpen-Noord.
Ik ga binnenkort eens kijken of de baas het ter harte heeft genomen.
Uw ervaringsdeskundige: Herman Hillen Antwerpen