In 10 jaar tijd verdubbelde het aantal werknemers die loopbaanonderbreking namen in de vorm van ouderschapsverlof. Een trend die bejubeld wordt door veel instanties die betrokken zijn bij jonge gezinnen. Een verontrustende evolutie noemt de zelfstandigenorganisatie NSZ het.
De vergoeding die ouders krijgen tijdens hun ouderschapsverlof, kost de overheid 150 miljoen euro per jaar. Daarnaast, zo stelt het NSZ, is het ook nog eens lastig op de werkvloer omdat een werknemer vervangen moet worden tijdens deze periode van afwezigheid.
Inderdaad, wanneer je zo naar de naakte cijfers op korte termijn kijkt, is dat veel geld voor een overheid in crisistijd. Ook voor de werkgever kunnen die maanden van afwezigheid knap lastig zijn. Maar wat zien we wanneer we kijken naar de voordelen op lange termijn?
Ouderschapsverlof is een manier om langer thuis te kunnen blijven na de geboorte van een baby. Langer thuis blijven bij een baby verhoogt de kansen op een geslaagde borstvoedingperiode en verbetert de mogelijkheid tot een veilige hechting van de baby. Op korte termijn lijkt dat misschien geen financiële voordelen op te brengen maar op (middel)lange termijn betekent dat voor de maatschappij een fikse besparing op gezondheidzorg. Want elke voeding met moedermelk verkleint de risico’s op ziekten zoals bepaalde kankers, diabetes, obesitas,… voor baby én moeder.
Elke dag dat ouders bij hun jonge kind zijn, verkleint de kans op een onveilige hechting. Een veilige hechting is dan weer een belangrijke factor om te kunnen uitgroeien tot een stabiele volwassene. Een volwassene die relaties kan opbouwen, die mee kan daaien in de maatschappij, een werknemer die zelfstandig en (zelf)kritisch is.
Dat het lastig is voor een werkgever om een werknemer voor een korte tijd te vervangen, daar kunnen we niet omheen. Dat is zo. Het legt druk bij de werkgever en bij de collega’s. Maar deze werkgever investeert daarmee wel tijd in de toekomst met zijn werknemer. Want personeel dat zichzelf goed voelt in zijn vel, is een trouw personeel. Een werknemer is immers geen nummertje, het zijn mensen met een persoonlijk leven naast het werk. Een leven waarin ze tijd willen doorbrengen met hun kroost. Een leven waarin ze naast het reilen en zeilen van een huishouden, ook de tijd willen hebben om écht te kunnen genieten van de korte tijd die ze hebben met hun kinderen (want laat ons eerlijk zijn, ze worden zo snel groot). Een werknemer is een mens, zoals u en ik, die zichzelf wil zijn, thuis en op de werkvloer. Dat houdt onder andere in dat de verschillende functies van een persoon door elkaar gaan lopen. Dat werkvloer naar huis komt en dat thuis mee naar het werk gaat. Want de man of vrouw in kwestie blijft altijd dezelfde persoon, of hij nu thuis is of op het werk. De verschillende facetten van het leven van een werknemer zijn nu eenmaal niet gescheiden maar lopen in elkaar over.
Wanneer een bedrijf zijn personeel kan laten blijken dat ze ook oog hebben voor het privéleven van hun mensen, dan krijg je betrokken werknemers die zichzelf flexibel kunnen opstellen tegenover hun werkgever. Een werknemer die zich betrokken voelt, blijft langer bij één werkgever. En gezien de investering die het kost om een werknemer op te leiden en zichzelf te laten inwerken op een job, is het een meerwaarde wanneer deze persoon ook zijn investering opbrengt.
Loopbaanonderbreking zoals ouderschapsverlof kunnen mensen de ademruimte geven die ze nodig hebben. (Jonge) kinderen vragen veel zorg en energie van hun ouders. Gun hen dan die ademruimte. Deze fase gaat ook weer voorbij en wanneer dat zo is, staat uw werknemer weer fris en monter op de werkvloer.
Kan je echter, als werkgever, niet om het feit heen dat het lastig is om een werknemer te vervangen, dan kan ik u aanraden om geen personeel in dienst te nemen. Want elk personeelslid heeft een potentieel risico. Onder de 25 jaar zijn ze te jong en onervaren, tussen de 25 en de 40 jaar kunnen werknemers kinderen krijgen. Na de 40 kan je je werknemer een tijdje moeten vervangen omdat hij of zij gaat mantelzorgen voor zijn of haar ouders. Boven de 50 zijn werknemers dan weer te duur. En al de rest? Die loopt dan ook nog eens het risico op langere tijd werkverzuim door een burnout.
Wil je op zeker spelen, schaf dan niet de uitkering van het ouderschapsverlof af. Wil je geen risico’s nemen als ondernemer? Neem dan gewoon geen personeel in dienst.
