U2 zanger en goede doelen boegbeeld Bono was de voorbije dagen prominent in het wereldnieuws aanwezig voor zijn inzet naar aanleiding van Wereld aids dag. En dat mag, want daar is niets mis mee. Integendeel. Maar misschien kan Bono nog iets anders doen deze dagen terwijl een groot deel van de Ierse bevolking lijdt onder het immorele graaigedrag van banken en vastgoedsector: zijn centen terug naar huis brengen en belastbaar maken in Ierland.
In een artikel van de schrijver Joseph O’Connor over de economische ramp die Ierland heeft getroffen, lezen wij ondermeer:
“Wij hebben onze kinderen ondergestopt in bed, ons afvragend of er in ons land nog een toekomst voor ze was. In elke gezin in dit land heerst er angst en paniek. Onze regering heeft niet meer het moreel gezag om aan de macht te blijven. Het volk is bevreesd, verlaten en stuurloos.”
De Keltische Tijger met het lage belastingtarief is geveld en niemand weet wat ons nog te wachten staat. Er zijn ook in Vlaanderen politieke en economische verantwoordelijken die luidop dromen van fiscale autonomie als een weg naar de verlaging van de vennootschapsbelasting om in fiscale concurrentie met Wallonië, Brussel en anderen een fiscale dumping te organiseren.
“De afgelopen tien jaar hebben we doorgebracht in een waas van giftige zelfgenoegzaamheid over ons economisch succes, maar nu leert ons de realiteit dat dit allemaal maar een illusie was. Dwaze politici, graaigrage banken en dito vastgoedspeculanten hebben de zekerheden onderuitgehaald waar ons pas verworven zelfvertrouwen op berustte.
Ons werd verteld dat we allemaal in hetzelfde schuitje zaten, ook als speculerende miljonairs op de rug van de belastingbetaler weer vlot werden getrokken, terwijl ze ook nog konden blijven rekenen op buitensporige afscheidspremies en vergoedingen. In Ierland blijven zo’n 3.000 mensen de levensstandaard van een rockartiest aanhouden, terwijl wij, de vier miljoen anderen, de rekening gepresenteerd krijgen. Voor de banken heeft men het socialisme ingevoerd, maar de anderen moeten de hardvochtigheid van de markt ondergaan. We worden bedrogen en belogen en elk huishouden kan ervoor opdraaien. De armen nog het meest van allen.”
Na het lezen van deze titel en na onze verwijzing naar de rockartiesten, kun je wel raden waar het ons om te doen is. Even het geheugen opfrissen. Om geen belasting te betalen verhuisde de Ierse groep U2 in 2006 zijn financiële belangen naar Nederland. Wij moeten er onmiddellijk bijvoegen dat dit volkomen wettelijk is. Maar dat wil daarom nog niet zeggen dat het een goede zaak was. Lees wat hun frontzanger Bono hierover wist te zeggen, niet lang nadat de financiële transfer al had plaats gevonden:
“Ik kan best begrijpen dat mensen buiten Ierland niet snappen hoe ons land aan zijn welvaart is geraakt, maar iedereen in Ierland weet dat onze regering een aantal bekwame mensen telt, die een financiële structuur hebben opgetrokken die de hele natie ten goede is gekomen. Dit was een manier om mensen naar ons land aan te trekken, die hier anders nooit zaken zouden zijn komen doen.”
Aldus Bono die nog een uitsmijter in petto heeft:
“En de financiële activiteiten leverden onze schatkist elk jaar rechtstreeks miljarden dollars op. Wat in feite hypocriet kan genoemd worden, is de idee dat je geen gebruik zou maken van de financiële dienstencentra van Nederland. De enige echte vraag die men in verband met belastingen in Ierland zou moeten stellen is “komt de opbrengst onze natie netto ten goede?” En dat was inderdaad zo, in hoge mate zelfs.”
Natuurlijk is Ierland een rechtsgebied waar geheimhouding geldt. Het belastingparadijsmodel is wat de financiële sector als een zeepbel heeft opgeblazen en de burgers zo diep in de schulden heeft gestoken. En nu is daar de krach.
Ziet Bono nu eindelijk de domheid in van zijn woorden? Woorden waaruit bovendien ook zo goed blijkt hoe corrupt onze gewoontes zijn geworden. Wij zouden graag hebben dat hij en zijn groep de verschrikkelijke offers hebben gezien die zijn medeburgers nu moeten brengen, en dat ze uiteindelijk besloten hebben om hun geld terug naar Ierland verschepen, om het te laten belasten, zodat ze mee de gemeenschappelijke inspanning dragen die men ons gaat opleggen. Dat hopen we. Wij weten niet of ze dat echt hebben gedaan. Maar, mochten ze het nog niet hebben gedaan, dan volgt hier een goede raad:
Bono, keer terug naar huis omwille van de belastingen. Je land heeft je nodig, nu meer dan ooit.
