Waarde regeringen van ons land,

Naar aanleiding van het artikel over improvisatietheater binnen de regering in De Standaard. U heeft een moeilijke job. Dat weten we. Voor iedereen goed doen, dat lukt nooit. Wij gaan ervan uit dat u steeds uw uiterste best doet om uw job zo goed mogelijk uit te oefenen. Zo zijn wij, improvisatoren. Wij gaan uit van het goede en blijven positief, altijd en overal. Het alternatief is geen optie, dan stopt de scène en kijkt ons publiek beteuterd naar de stille leegte.

Tot onze grote vreugde lazen we dit weekend in De Standaard dat u onze kunstvorm ook waardeert, en zelfs durft te beoefenen. Volgens de schrijvers heeft u zelfs twee dagen lang improvisatietheater gespeeld in aanloop naar het laatste Overlegcomité. Dat kunnen we uiteraard alleen maar toejuichen. Improvisatietechnieken kunnen immers zorgen dat je tot oplossingen komt die je eerst niet verwachtte, of zelfs onmogelijk achtte. Het allermooiste aan improvisatie is wanneer spelers iets nieuws creëren wat groter is dat de som van hun delen, en wat geen van hen op voorhand in zijn eentje had kunnen bedenken. Wanneer iedereen zichzelf opzij zet met het oog op het grotere geheel. De creatie van oplossingen door samenwerking, quoi

Zo beelden we ons in dat een regering werkt. Vele unieke meningen, ideeën en personen die elkaar kruisbestuiven en daardoor tot unieke en betere oplossingen komen voor de complexe vragen die de maatschappij ons stelt. Vragen die zo complex zijn dat individuen ze niet kunnen oplossen. Dat gaat verder dan compromissen maken. Een compromis veronderstelt dat alle partijen iets hebben toegegeven en niemand helemaal kreeg wat ze wilden. Per definitie teleurstellend dus (cfr. ook de titel van het stuk in De Standaard). Het gaat zelfs verder dan een consensus, waar alle partijen dan wel gelukkig mee zijn, maar niet meer dan dat. Een zeven op het rapport, goed maar niet geweldig. Een door improvisatie ontstane oplossing geeft iedereen die eraan meewerkte meer dan wat hij of zij ervan verwachtte. Negen op tien, applaus op alle banken, luchtkus van de juffrouw.

U zal dan ook begrijpen dat wij, improvisatoren, bijzonder teleurgesteld waren met de rest van het artikel. U heeft blijkbaar geïmproviseerd, maar de essentie ervan niet begrepen. U bereikte namelijk een ‘teleurstellend compromis’. Een tautologische formulering, als u het ons vraagt, maar dat is niet het punt. Wij gaan ons dan vragen stellen, natuurlijk. Wat liep daar mis? Waarom konden de ideeën die geopperd werden elkaar niet vinden? Waarom maakten ze elkaar niet sterker? Dat is de eerste reflex van een goeie improvisator. Wij kennen u niet, beste regeringen, dus we weten niet waarom het misliep. Maar we willen helpen.

We weten wel zeker dat u in uw volledige verdere carrière nog bijzonder vaak zal moeten improviseren. Alleen, voor de camera of tijdens een interview, maar vooral samen met anderen, in vergaderkamers en parlementen allerhande. Waar je ideeën zal horen die niet de uwe zijn, maar waar je wel mee aan de slag moet. Waar je stijlen zal ontmoeten die niet de uwe zijn, maar waar je wel mee moet samenwerken. Waar mensen u voortdurend in de gaten houden, terwijl u aan het improviseren bent, klaar om met sloeffen te gooien (dat is wat ons publiek doet als er iets misloopt op de scène, we zijn niet zeker of dit ook zo gaat tijdens overlegcomités).

We bieden u, beste regeringen, daarom een gratis basiscursus improvisatietechnieken aan. Samen met uw collega’s leren we u een aantal basistechnieken aan, zoals kijken, luisteren, accepteren, positief bouwen, samenwerken en ja zeggen. Volledig coronaproof, uiteraard, want zo werken we al een tijdje. Dat duurt een uurtje of drie en dan kan u daar alvast verder mee aan de slag. Als u zich daarna nog verder wil verdiepen in de materie, dan kan dat natuurlijk, maar dan zullen we wel een factuur moeten sturen. Onze inkomsten uit evenementen zijn de laatste tijd een beetje teruggelopen, ziet u en we moeten onze medewerkers ergens van betalen. Maar we zullen dat democratisch houden. Net zoals uzelf dat bent.

Op die manier hopen we dat de volgende krantenkop waar improvisatietheater in voorkomt juister zal weergeven waar improvisatie echt voor staat: openheid, verbinding, vertrouwen, positiviteit, creativiteit. We zijn er zeker van dat die eigenschappen vervolgens ook beter op u zullen weerspiegelen.

We houden ons aanbevolen en wachten op uw telefoontje.

Met de allerbeste groeten,
De Belgische Improvisatie Liga (BIL)

PS: Aan de journalisten van De Standaard: no hard feelings, maar hetzelfde aanbod voor jullie als jullie improvisatietheater beter willen begrijpen.