Ik ben nog maar eens een beetje bozer geworden op onze politieke leiders.

Normaal zou elke burger die een beetje het nieuws volgt nu onmiddelijk weten waarom ik boos ben.
Maar dat is in dit land niet mogelijk. Er gaat namelijk zoveel mis waardoor er teveel keuzes zijn.

Wat deze week nog maar eens duidelijk is geworden, is dat men in dit land enkel aan braakpolitiek doet.
En nee, ik bedoel hiermee niet “afbraakpolitiek” maar politiek waar men enkel van kan braken.

In mooi Vlaams . “Kotsen”. Dit is politiek van het laagste soort.

Marc Leemans kondigt aan dat hij, na 12 jaar voorzitter te zijn geweest van het ACV, het voor bekeken houdt. Hij zal vanaf 1 januari 2024 de fakkel overgeven en op brugpensioen gaan. (SWT).

Men kan zich de vraag stellen of dit ethisch verantwoord is of niet. Ik ga me daar niet over uitspreken. Ik weet wel dat deze man zich heel zijn leven heeft ingespannen voor de gewone werkende mens.
Laten we maar zeggen ‘de gewone burger’. Hij is ook altijd een vurig pleiter en voorvechter geweest voor een sociaal systeem waarin de zwakkeren van onze maatschappij zo goed als mogelijk beschermd worden.

Bij het vernemen in de pers zijn onze politiekers er als aasgieren op gevlogen om de man te verketteren, te veroordelen en aan de galg te verwensen. Ik heb zelfs een voorzitter van een rechtse partij horen fulmineren dat het gewoonweg sociale fraude is.

Onze politici rolden over mekaar om dit gedrag te veroordelen. Toen kwam echter het nieuws dat vorige kamervoorzitters riante bonussen aan zichzelf lieten uitkeren tot het einde hunner dagen elke maand vele duizenden euros. En toen…..?  Was het ineens muisstil bij onze politici.

Wel, dan zal ik als boze burger het maar zeggen. Dit is véél meer dan sociale fraude. Dit is sociale diefstal. Dit is gewoon verwerpelijk en walgelijk. Dit valt niet goed te praten. Op geen enkele manier. Moeten deze personen het onrechtmatig gekregen geld terugbetalen? “Bwa, dat weet ik niet. Het kan dat het enkel een vergissing was hé”. zegt een parlementair. Voor de rechtbank brengen? : “bwah, kweenie, misschien was het wel wettelijk hé?” zegt een andere.

“Er is nooit iets over gezegd, we wisten het niet, dat staat niet in de begroting,… enzovoort” zeggen de politici in koor. Pas als de heer Hedebauw zwart op wit laat zien dat het reeds lang geleden werd geamendeerd draaien ze hun kar. (‘Kardraaien = een sterk ontwikkelde vaardigheid van onze politici).

Wel Ik ben benieuwd hoe ze dit “probleempje” volgende dagen gaan rechttrekken. “Het is geen pensioenbonus, neen, het is maar een gewone bonus” heb ik al horen galmen. Wat me in dit geval nog bozer maakt is dat onze politici ‘alleen maar proberen om er onderuit te kruipen’ met alle mogelijke bewoordingen en verklaringen.

Ik heb tot nu toe nog geen enkele politieker “mea Culpa” horen zeggen. “Ze liegen” wordt zelfs in het parlement gezegd. En mochten ze niet liegen? Dan is het al bijna zo erg. Dan is het onkunde of onwil.
Ik, onnozele burger, ik heb altijd gedacht dat het net de taak was van het parlement om toezicht te houden op de overheid en haar uitgaven.

Dat dit al “zum kotsen” is moge duidelijk zijn.

Waar ik echter helemaal misselijk van wordt, en werkelijk alles door onderkots, is de aangekondigde fiscale hervorming. (vooor wat er in de pers is vermeld hé!) Dit is immens veel belangrijker voor de bevolking dan bovenstaande.

De eerste en enige prioriteit voor onze politici is “het moet budgetneutraal zijn”. Voor wie of wat het neutraal moet zijn , is voorbij een eerlijke vraag, zou ik denken.

“Voor de begroting” zegt minister Van Petegem.
“Voor de “rijke kapitalisten” zegt MR en VLD.
“Voor de werkende mens” laat Professor Maus doorschijnen in terzake. (Broekzak – vestzak, lagere belasting maar hogere BTW).
Allemaal doelstellingen en hypothetische verklaringen.

Er is slechts één zekerheid. onze gepensioneerde medeburgers, onze werkloze medeburgers, onze (kans)arme medeburgers die gaan de hervorming betalen. Wel meer BTW betalen, maar geen hogere uitkering?

Zij krijgen niet de vruchten maar wel de lasten van deze hervorming. Met andere woorden, armen worden armer, rijken worden rijker en de werkende mens? Wel die blijft werken. Steeds maar harder en steeds maar langer. Vergeet niet beste politici : veel van onze burgers leven onder de Europese armoedegrens. Zowel de niet werkende mens als vele werkende burgers. En daar haal je dan het geld voor de hervorming.

Waarom niet bij het kapitaal?

Van een “nano”bijdrage van 0,15% op effecten verhogen naar een microbijdrage van 0,3% is opeens geen sprake meer. “Niet met ons” zegt Bouchez.
“Dat gaat ook niet hé, want dat zou ongelijkheid veroorzaken bij de rijken die effecten kopen. Want die andere rijken die in ‘kunst’ beleggen, of in vastgoed, of in NFT’s of hun geld parkeren in paradijzen zijn dan oneerlijk behandeld. Dat kunnen we niet toelaten hoor”. Een flauw en laf excuus.

“We gaan de hervorming in stappen doorvoeren” dixit de minister. (Elke keer een stapje meer, en hoe hoger op de ladder hoe kleiner de stapjes natuurlijk ;-).
Tot ergens halverwege de ladder. Vanaf dan draaien we het gewoon weer om, zoals gewoonlijk. Dan geven we in plaats van nemen).

Ook weer zo’n politieke vaardigheid. “Van heilige huisjes blijven we af hoor. Maar van de huisjes van de gewone burger? : Graaien maar!!

Werkelijk? : “Zum kotsen”

Ik, als onnozele burger, werk al bijna 40 jaar keihard. Ik kijk uit naar mijn pensioen en hoop dat ik het tot dan kan volhouden. En ja : wij betalen heel veel belastingen. Dat mag! : als er een goede dienstverlening tegenover staat. Maar de belastingsdruk mag (neen moet) wat eerlijker en gelijker verdeelt worden.

Maar als je het gaat halen bij de zwaksten van onze samenleving? NEEN! dan hoeft het voor mij niet. Dan blijf ik liever zelf (te)veel betalen.

Maar ik zeg u dit. Waarden en normen?? Mee af!!
SCHAAM U.

Zonder respectvolle groeten, Een nog bozere burger.

Kom daar bij mij dan niet