Beste burgemeester
Ik wil het met u eens hebben over de huidige toestand in Kortrijk. Want eerlijk gezegd, u en uw stadsbestuur maken er nu toch echt een ongeregeld zootje van. Dat is natuurlijk altijd makkelijk gezegd, maar laat mij toe even de tijd te nemen om u uit te leggen waar het volgens mij toch allemaal de mist in gaat.
Een nieuw station… zonder meer.
Als eerste wil ik beginnen met dat prestigieuze project waar u zo gretig mee uitpakt: Het stations project. U wil voor de Kortrijkzanen een nieuwe stationsomgeving bouwen. Maar waarom? Wat was er mis met het oude station? Ik vond het helemaal niet slecht, en ik gebruik het openbaar vervoer dagelijks, dus ik kan het weten. Het enige wat mij tot voor kort stoorde hier in Kortrijk, was het gebrek aan buslijnen in de avond. U moet weten dat ik oorspronkelijk van Gent afkomstig ben waar openbaar vervoer ten allen tijde – bijna dag en nacht – en overal in grote mate beschikbaar is. Ik zou denken dat een stad als Kortrijk – toch ook een studentenstad – zich op dat vlak beter wist te profileren. Groot was dan ook al mijn frustratie toen ik voor het eerst hoorde over de miljoenen die u ging uitgeven aan een nieuwe infrastructuur terwijl beter en meer openbaar vervoer uit blijft. Om u een voorbeeld te geven: een paar jaar geleden volgde ik avondschool aan het Hitek. Ik startte om 18u30 en nam dus om 18u een bus tot aan het station. De lessen duurden tot 21u30, maar dan was er geen enkele bus meer te bespeuren. Dat is zonde en een grote beperking voor zij die zich willen ontplooien, maar niet het geluk hebben dicht bij een station te wonen zoals ik. Men moet in Kortrijk zo waar al in het bezit zijn van een auto om na de kantooruren ook maar ergens aan te kunnen deelnemen. Iets waar ik later nog op terug kom.
Ongeregeld, ondoordacht én onveilig.
Nu werk ik sinds eind augustus in Moeskroen en stond op 1 september helemaal paf toen ik zoals gewoonlijk van mijn bus stapte aan het station. Waar was het zo vertrouwde en goed geregelde busperron opeens naartoe? En toen besefte ik het… ‘O nee’, dacht ik bij mezelf, ‘het is zover, dat fameuze stations project’. Wat een chaos! Perrons te midden van de straat, voetpaden onaangelegd, vol met steengruis en de lijn die ik nodig had om mijn reis verder te zetten nergens te bespeuren. Uiteindelijk vond ik wel een uithangbord waarop ik kon aflezen welke bus waar passeerde. Zo bleek de bus die ik nodig had nu plots achteraan het station de stationeren. Eenmaal daar was men bushalte nog steeds nergens te vinden. Tot ik eindelijk een stadwacht vond die me vertelde dat ik helemaal tot aan de Wandelweg moest gaan. Maar tegen dat ik daar was had ik mijn verbinding reeds lang verloren. Gelukkig kon ik nog rekenen op de trein.
Ondertussen heb ik dus mijn manier van pendelen moeten aanpassen, want waar ik eens maar een paar busperrons moest oversteken moet ik nu eerst tien minuten wandelen om een verbinding te halen. Een verbinding die in alle drukte van de spits niet te halen valt. Maar meer nog vind ik het verontrustend hoe alles er bijligt. Vroeger was de stationsbuurt een vellige buurt waar auto’s enkel konden langsrijden en genoeg ruimte was voor alle pendelaars. Nu moet ik toezien hoe er halfslachtig haltes zijn aangelegd met voetpaden die amper begaanbaar zijn – als ze er al zijn. Op sommige stukken is een passage enkel maar mogelijk via een stoeprand of gewoon op de weg. U kan toch niet anders dan besluiten dat dit ronduit gevaarlijk is, zowel voor de volwassenen, maar des te meer voor de honderden (kleine) kinderen die hier dagelijks passeren. Moeders met hun wandelwagens worden van het onbegaanbare steengruis op de openbare weg geduwd waar het een degelijk voetpad afwezig blijft. En de drukke auto’s die u meent te weren, die zijn er nog steeds. Dus wat is nu eigenlijk de bedoeling?
Een binnenstad vol werken
Laten we eens komen tot de ware reden waarom u met dit stations project op de proppen kwam. U wilt auto’s weren uit de stad? Juist? Maar ik plaats van hen te weren nodigt u ze uit. Want waarom is het oude busperron niet meer toegankelijk, omdat u van plan bent een heuse ondergrondse parking te leggen. De zoveelste in hartje Kortrijk. U bent dus duidelijk overtuigd dat mensen uw stad enkel met de auto weten te vinden. En dat is ergens ook logisch, aangezien u weigert in het voorzien van degelijk openbaar vervoer vanaf de rand. Op sommige plekken kan je zelfs na 19u niet meer weggeraken, laat staan thuis geraken met het openbaar vervoer hier. Kortrijk profileert zichzelf dan wel als een studentenstad, maar verplicht eveneens al zijn studenten met de auto te rijden om naaste de boeken van het studentenleven te kunnen genieten.
Had u trouwens nog niet onlangs een nog maar twee extra parkings laten aanleggen, met name onder de Houtmarkt en aan de Haven. Toch zie ik beide parkings amper volzet staan. Parking Haven, waar ik met de bus regelmatig aan voorbijga, heb ik zelfs nog nooit voor meer dan de helft bezet geweten. En toch wilt u er opnieuw een parking bij. Akkoord, de stationsbuurt is een drukke buurt, en de Tack parking wel vaak snel volzet. Maar als u echt wou dat mensen de auto thuis zouden laten, zou daarin opties voorzien in plaats van hen weer met de auto tot aan de stad te dwingen. Had u even nagedacht, had u beter uw parkings gemanifesteerd aan de stadsranden (bijvoorbeeld EXPO, Cowboy Henk, Beneluxpark en Blekerijsite) en voor voldoende openbaar vervoer gezorgd tot aan de binnenstad. Dan had u twee vliegen in één klap: meer stadsbussen voor hen die zich geen auto willen of kunnen permitteren en minder auto’s in de stad. Dat zou ineens ook uw andere probleem hebben opgelost nl. de files aan het knooppunt Appel. Want als u denkt dat u de files met een zoveelste parking uit de stad zal kunnen weren slaat u de bal volgens mij grondig mis.
Dit is trouwens niet de enige plek waar het in Kortrijk waar zulke toestanden zich de kop opsteken. Overal waar ik aan voorbij ga zie ik werken, werken en nog eens werken. De handelaars in de Doorniksewijk zien hun inkomsten met de helft dalen door de toestand daar. En ik kan me inbeelden dat het vast niet anders is voor hen in de Rijselsestraat en de Beheerstraat, waar nu al jaren gewerkt wordt en auto’s en bussen amper doorgang hebben. Evenals de directe buurt rondom de Broeltorens, waar de vernieuwde leieboorden moet komen – nog zo’n fameus project van uw kant. Kortom Kortrijk is een werf, en daar betalen wij als inwoners allen onze belasting voor, maar ik vraag me af hoeveel van ons hier wel degelijk om gevraagd hebben.
Elke Kortrijkzaan digitaal, willen of niet.
Maar even genoeg over de – volgens mij – verkeerd geïnvesteerde miljoenen aan het station en andere stadsinfrastructuur. Laat ik het even hebben over een andere beslissing die een tijd terug nam: het volledig digitaliseren van het stadhuis. U bent zelf een fan van digitale media en staat daarin bekend als de twitter-koning. U wil dan ook dat iedereen mee springt op deze trein en uw koers vaart. Ik vrees echter dat u niet beseft hoe uw koers en het gebrek aan opties daarin velen in de kou laat staan. Niet iedereen is even vaardig met internet, met name ouderen vinden hierin soms moeilijk hun weg. Toch verplicht u hen digitaal een afspraak te maken indien ze zaken wensen te regelen aan het stadhuis. Buitenlanders, die de taal nog niet eigen zijn, verplicht u om Nederlands te begrijpen en een pc te verkrijgen zodat zij hun zaken kunnen regelen aan de burgerlijke stand. Toch meent u dat dit alles veel toegankelijker maakt – alweer – maar volgens mij is het eerder een afschrikmiddel waardoor mensen nog meer in de problemen komen dan ze al zijn. Zelfs in een stad als Gent, die dubbel zo groot is en meer dan drie keer het aantal inwoners omvat dan Kortrijk blijft het stadhuis vrij toegankelijk. Ook daar kan men via internet vele zaken regelen en afspraken maken, maar is er nog steeds een keuze. Een keuze die u de mensen nog maar eens ontneemt. Je zou toch anders verwachten van een liberaal. Want wat is meer vrijheid – en dus liberaal – dan keuzevrijheid.
Digitalisatie zonder service
Eenmaal men dan een afspraak heeft zijn nog niet alle gevaren uit de weg. Laatst moest ik mijn voorlopig rijbewijs afhalen waarvoor de ambtenaar mij zo vriendelijk een nieuwe afspraak had gegeven toen ik zei dat ik er op de voorgestelde dag voor men werk zo rond 14u30 zou kunnen omkomen. Door omstandigheden kwam voor deze afspraak helaas 20 minuten te laat waarna bleek dat mijn afspraak hierdoor reeds vervallen was. Toen ik met afsprakenbrief naar de balie aan het onthaal ging, werd me dit opnieuw duidelijk gemaakt. Ik gaf daarbij toe dat ik wel inzag dat ik te laat was, maar desalniettemin enkel maar hier was om iets af te halen en het dus helemaal niet lang ging duren. Waarop de baliebediende me erop wees dat het mijn eigen fout was en afspraken maar moeten nageleefd worden. Ze maakte daarbij de vergelijking dat wanneer ik een afspraak zou maken bij de dokter en daar te laat kwam ik ook niet aan de beurt zou komen. Nu, ik weet natuurlijk niet wat voor dokter de dame in kwestie heeft, maar die van mij stuurt me dan toch niet zomaar naar huis met de belofte dat het de week daarop wel zal passen. Na nog even aandringen kreeg ik van een andere bediende een zelfde vergelijking met haar kapper toegesmeten, maar nogmaals als ik iets te laat bij men kapper aankom zal die me toch eerst vragen wat er moet gebeuren en mij alsnog tussen te nemen als hij weet dat het enkel maar om een knipbeurt gaat. Dat is nu eenmaal service. Een service die nu helaas helemaal ontbreekt aan de stad.
Waarom makkelijk doen als het ook moeilijk kan.
Ook het OCMW blijft van digitalisering helaas niet gespaard. En hoewel ik er daar de voorbije jaren had voor gepleit kom ik nu toch terug op mijn woorden. Mijn zoontje gaat sinds hij naar school gaat ook vaak naar de samenwerkende kinderopvang van het OCMW. Maar voorheen ging hij naar de opvang van Heilig Hart, waar hij in de zomervakantie nog steeds naartoe gaat wanneer Kortrijk al zijn deuren sluit tijdens Kortrijk Congé. Ik ken dus de werking van beide opvanginitiatieven even goed. En ik kan u zeggen, waar het bij Heilig Hart zo eenvoudig is om inschrijvingen te bestendigen, lijkt alsof dit voor het OCMW een onmogelijke taak is. Tot twee jaar geleden stonden we nog met zen allen aan elke vakantie eindeloos in de rij om documenten te overhandigen om opvang voor onze kinderen te reserveren. Dat terwijl bij H.H. men simpelweg een vooropgesteld document kon insturen of indien men dat wenste persoonlijk kon langsgaan op een open inschrijvingsmoment. Aan de hand van de data van deze documenten word dan een selectie gemaakt. Dit is een goed werkende procedure en ik vroeg me meermaals af waarom dit niet kon aan De Puzzel. Ik kaartte dit probleem ook aan en vorig schooljaar werd daar dan ook eindelijk werk van gemaakt. Ok, het was nog steeds niet zo overzichtelijk als ik gewoon ben bij Heilig Hart, maar ieder zen eigen stijl is geen probleem. Tot we dit schooljaar opnieuw een bericht kregen dat de hele procedure weer vernieuwt was en men nu echt alles naar een onlineplatform heeft verplaatst. Meneer de burgemeester, ik weet niet wie het OCMW in dienst heeft genomen om dit op poten te zetten, maar het was duidelijk geen ervaringsdeskundige. Men heeft – zo lijkt het – even rap een website in elkaar geflanst waar men nu als het ware opvang gaat shoppen. En dan bedoel ik echt shoppen, zoals op de zoveelste webshop. Er is aan die kant duidelijk weinig geld verloren. Maar wat nog verontrustender is, is de werking van het systeem. Het is zo dat je nu per kind 2 tot 3 online reservaties moet gaan invullen en dit elke maand opnieuw. Om u een voorbeeld te geven: vorige vrijdag moest ik voor mijn zoon 3 keer reserveren voor de maand oktober:
1x voor schooldagen
1x voor woensdagen
1x voor de herfstvakantie
En dat is niet alles, ik moet ook bij elke reservatie week per week afgaan. Daarbij is het ook totaal onoverzichtelijk, want je krijg dan per reservatie een aparte bijlage. Ik moest ze aan het eind alle drie naast elkaar leggen om te zien of alles in orde was. Zelf heb ik maar één kind om het in orde te brengen, maar stel je voor dat je zo 2 of 3 kinderen hebt, wat een opdracht…
En deze opdracht moet dan nog elke maand opnieuw uitgevoerd worden, want je kan nu maar per maand meer reserveren. Je moet er dus ook elke maand opnieuw aan denken om dit tijdig te doen, zodat je plaats verzekerd blijft. Vroeger ging je één maal langs en gaf je een heel schooljaar aan wat je nodig heb en kon je bellen indien er wijzigingen waren. Je zou denken dat digitaliseren alles eenvoudiger en gestroomlijnder maakt, maar daar hebben ze bij het OCMW toch de bal misgeslagen hoor. Als ik het nu zo bekijk, was ik toch liever een halve voormiddag in augustus in de rij gaan staan.
Geen verdere opties
Kort samengevat kan ik besluiten dat uw manier van regeren er in bestaan de keuze van de burger weg te nemen. U vaart een koers, heeft een idee en iedereen moet mee op de boot of blijft alleen achter. U hebt duidelijk inspiratie gehaald bij andere steden die in hun omvang veel groter zijn dan Kortrijk qua infrastructuur, maar weigert daarnaast te kijken naar hun mogelijkheden om de burgen effectief van dienst te zijn. Ik ben dan ook nog maar weinig geneigd om in mijn eigen stad te vertoeven. Als ik nu moet kiezen waar ik winkel of uitga, zal ik liever naar Wevelgem of desnoods naar Gent gaan in plaats van te moeten kijken op de puinhoop die u van deze eens zo mooie stad gemaakt heeft.
