De meeste aardbewoners zijn nogal honkvast. Hun netwerk bestaande uit naaste familie en vrienden houdt hen ter plekke.

Toch zijn er In heel de wereld mensen op de vlucht. Ze ontvluchten gebieden waar boven hun hoofden heen oorlog gevoerd wordt. Ze verlaten hun regio omdat ze er economisch geen toekomst hebben. Klimaatverandering zorgt voor een verschroeiende aarde die men best achterlaat.

Waarom doen we zo negatief over mensen die in onze Westerse wereld aanbelanden? Medemensen die hun leven riskeerden en mogelijks al hun spaarcenten aan mensensmokkelaars gaven voelen dat ze hier door een groot deel van de bevolking niet welkom zijn.

Wie zegt dat men niet het recht heeft om andere oorden op te zoeken? De wereld is toch van iedereen of zou het toch moeten zijn. Meestal speelt hier de drang naar zelfbehoud een belangrijke rol. Men heeft schrik dat die vreemden ons hun levenswijze gaan opdringen en dat ze onze welvaart gaan pikken en ons sociaal stelsel gaan overhoopzetten. Zouden we niet beter de multiculturele samenleving zien als een uitdaging. Samen leven met verschillende culturen is niet eenvoudig , we mogen de problemen hierrond zeker niet uit de weg gaan . Dat divers samenleven kan ook boeiend zijn.

We kunnen veel van elkaar leren. Zij kunnen ons doen anders kijken naar onze samenleving zonder dat ze onze manier van leven onmogelijk zouden maken. Eens we hen aanvaarden zoals ze zijn zullen ze ook meedraaien om onze samenleving verder op te bouwen.

Zolang we toelaten dat er oorlog gevoerd wordt en dat we economische roofbouw plegen op onze planeet zullen mensen hun hebben en houden verlaten. Vrede en een duurzaam klimaat zullen mensen niet uitnodigen om hun heimat te verlaten wel in tegendeel.