Hoe gemeend de hervormingen van de Syrische president Bashar al-Assad ook mogen zijn en zijn inzet om het land te beschermen tegen criminele bendes – die al zes maanden voor onrust zorgen – hij heeft de perceptie volledig tegen. Vooral bij het westen heeft hij het verkorven. Naast een olie-embargo staan diverse Syrische politici en zakenmannen op een lijst met westerse strafmaatregelen.
Kritische houding
Het probleem is dat Syrië niet erg geliefd is wegens zijn kritische houding tegenover de westerse politiek in het Midden-Oosten en de steun aan apartheidsstaat Israël. Bovendien zien ook soennitische machten in de regio zoals Saudi-Arabië en Jordanië liever een bestuurswissel in Damascus. De Saudi’s wenden daarvoor hun propagandastations Aljazeera en Al-Arabiya maar al te graag voor aan. Ook het westen is de mening toegedaan dat president Assad niet past in het plaatje van een Nieuw Midden-Oosten dat zij voor ogen hebben. En dan kan je zoveel hervormen als je wil, het zal nooit de “internationale gemeenschap” tevreden stellen. Alle veranderingen zijn voor hen telkens “te weinig en te laat”.
Geen persvrijheid
Maar waar het schoentje vooral wringt is de journalistieke vrijheid die – ondanks de nieuwe mediawet – in de praktijk nog steeds afwezig blijft. Een gebrekkige communicatie in het begin van de onrust in Syrië, in combinatie met het wegsturen van buitenlandse reporters, wekt veel wrevel op en zorgt voor een onduidelijke toestand die erg nadelig is voor Damascus.
Perceptie
De perceptie is dat Bashar al-Assad de toestand in zijn land niet meer onder controle heeft. Dat komt natuurlijk als elk incident door de oppositie wordt uitvergroot en opgeblazen voor eigen profijt.
Wekelijkse westerse haatcampagne
Het westen houdt de onrust door criminele bendes en activisten ook levendig door elke week nieuwe sancties af te kondigen tegen de Syrische leiders. De ene week krijgt de oppositie hoop doordat men Assad niet langer als legitiem leider ziet, de andere week omdat men hem vraagt op te stappen, een week nadien na de val van Khadaffi en dan weer een olie-embargo. Het is de tactiek van het westen om wekelijks een nieuwe prik te geven tegen Damascus om het land maximaal te ontwrichten en economische schade toe te brengen.
Maher al-Assad
De laatste dagen zien we in heel Syrië veiligheidsagenten in de straten opduiken. En vooral in de steden Hama en Homs vielen tientallen doden door optreden van de veiligheidsdienst die onder leiding staat van Maher al-Assad. Maher is de commandant van de elite van de Vierde Divisie van de Republikeinse Garde. Deze divisie was al actief sinds de onrust begon in het zuid-Syrische plaatsje Deraa (of Daraa). Diverse activisten zeggen dat het vooral de jongere broer van de president is die bloed aan de handen heeft bij het aanpakken van de onrust in het land.
De aanpak van Maher al-Assad blijkt evenwel niet zo succesvol tegen buitenlandse bendes en anti-Assad demonstranten die de Levant in chaos en instabiliteit onderdompelen.
Onafhankelijk onderzoek en vrije media
De Syrische president zal dit onder ogen moeten zien en zijn jongere broer moeten laten vallen en onmiddellijk vrije pers toelaten. Het toelaten van het Rode Kruis om enkele gevangenissen te bezoeken en de Arabische Liga om in diverse Syrische steden mensen te ontmoeten en zich van de toestand te vergewissen zijn eerste stappen, maar totaal onvoldoende. Er moet dan ook een onafhankelijk (VN-)onderzoek komen naar de onrust in het land en een einde aan het brutale optreden van veiligheidsagenten op diverse plaatsen. Zelfs voor een land dat tot voor kort geen ervaring had met democratische betogingen is de leertijd voorbij. Terreur van bendes – hoe vreselijk bloedig en misdadig die Syrië heden ook treffen – kan geen excuus zijn om zo onzorgvuldig om te springen met mensenlevens. Bashar al-Assad zal zijn veiligheidsdiensten horen te hervormen en zijn broer op non-actief dienen te zetten als hij de onrust werkelijk wil aanpakken en andere landen van zijn goede bedoelingen wil overtuigen.
Zwaar bewapende activisten
Anderzijds is het feit dat er doden vallen door de veiligheidsdiensten enigszins logisch te verklaren als je weet dat de demonstranten bewapend tot zwaar bewapend zijn en zelf op andere burgers schieten. Zodoende lokken de demonstranten geweld uit op die manier. Wat zou het leger moeten doen? Alles gewoon laten gebeuren kan toch ook niet? Het blijft voor Syrië een moeilijk oefening om zoveel mogelijk mensenlevens te sparen en toch krachtdadig op te treden tegen de terreurgroeperingen die zich mengen tussen gewone burgers. En de commandant veranderen in het midden van een militaire operatie tegen criminele bendes is ook niet altijd een garantie op snel succes. Zeker niet nu alsmaar meer oppositiepartijen openlijk oproepen om zich met zware wapens te verzetten tegen de Syrische bewindvoerders.
Turkse oppositie achter Assad
Intussen liepen er vanavond een vijftigtal anti-Assad betogers in Daraa door de straten. De Turkse oppositieleider Logoglu heeft onderwijl duidelijk de buitenlandse tussenkomst in de Syrische interne aangelegenheden veroordeelt.
Het is onmogelijk de berichten uit Syrië te verifiëren. Buitenlandse journalisten zijn het land uitgezet en Syrische verslaggevers moeten onder strenge beperkingen werken.
De volgende bijdragen zijn dan ook onder voorbehoud en met de nodige reserves ter algemene informatie.
Mazaj, 36, Syrische journalist in Damascus:
Het is altijd een plezier dat mensen interesse hebben in het aanbrengen van nieuws…
Op dit ogenblik schrijf ik een rapport over de effecten van de gebeurtenissen op kinderen in Syrië… wanneer dit klaar is, zal ik het je bezorgen…
Jammergenoeg spreek ik geen Nederlands, maar ik hoop dat de stemmen van deze kinderen kunnen gehoord worden in die taal…
Ik stuur je hiermede een update van de gebeurtenissen van gisteren (6 september 2011) in Syrië… misschien kan ik je dag na dag nieuws bezorgen… voor we, mijn vrienden en ikzelf, echte verhalen afronden die met sommige onder ons voorvielen of onze vrienden… meestal tijdens opsluiting… daar de meeste onder ons weten hoe Assad’s gevangenissen en martelkamers en van binnenuit uitzien…
Zo, om het kort te maken… hier zijn de bijzonderste hoofdpunten van wat zich gisteren afspeelde.
- Het Assad-regime dwingt ambtenaren van de publieke sector om demonstraties met geweld neer te slaan, wanneer ze samenkomen in centrale zones op vrijdagen, gewapend met knuppels en geeft hen het bevel om de demonstranten met knuppels aan te vallen en dan weg te gaan voor pro-Assad demonstraties. Ambtenaren krijgen 500 Syrische ponden (tien Amerikaanse dollar) voor die dienst en worden gemerkt als anti-regime indien ze niet komen opdagen.
- Frankrijk verklaarde dat de EU werkt aan een nieuwe ronde van sancties tegen het Assad-regime met als doelwit zakenlui en bedrijven. Dit volgt op de oliesancties die vorige week werden aangekondigd, met uitzondering verkregen door Italië, Shell en Total voor verlengingen van contracten tot november.
- Koerdische activisten bevestigden van hun conferentie in Stockholm hun steun aan anti-Assad bewegingen, eraan toevoegd dat ze hun betogingen tegen het regime gaan opvoeren. Vele Koerden werden aangehouden de voorbije weken voor betogingen tegen Assad.
- Duizenden demonstranten trokken maandag door de straten in Aleppo. Ze vergezelden de begrafenisplechtigheid van de Mufti van Alleppo, Dr. Ibrahim Salqeeni, die vorige nacht kwam te sterven door het toedienen van “verkeerde” verdoving in het ziekenhuis na getroffen te zijn door een beroerte. Salquini leed aan een beroerte na een dispuut met de veiligheidskrachten die hem lastig vielen omwille van zijn anti-Assad standpunten. Het hospitaal waar hij naartoe werd gebracht werd afgegrendeld en zijn familie werd niet toegelaten om hem te zien.
- In Homs bestookten soldaten van het regime met hevig vuur de gebieden van Bab Draib en Bayyada en de steden Talbisa, Rastan en Tal Kalakh. Oorlogsvliegtuigen vlogen eveneens over deze gebieden, in het bijzonder over Homs en Rastan. Zoals gebruikelijk openden de troepen van Assad zonder onderscheid het vuur om inwoners te terroriseren en dat zorgde voor de verwonding van drie kinderen die naar het ziekenhuis werden gebracht. Veiligheidsagenten bedreigden eveneens activisten in Hoola met het platgooien van hun huizen indien ze niet stopten met te demonstreren. Vijf lichamen werden vandaag aangetroffen in Souq Hasheesh en Hamama Basha, wat het aantal slachtoffers sinds vorige nacht op acht brengt in Homs.
- De stad Nawa in Deraa was eveneens de plek onderworpen aan willekeurig vuur, terwijl demonstranten de straten bevolkten in de steden Inkhel, Jasem, Nimr en Daael. In Hama vonden willekeurige huiszoekingen en arrestaties plaats in Karamaeh, terwijl in Der Azzour, de steden Kashkiya, Abu Hamam, Dena en Bukamal getuigen huiszoekingen en arrestaties vaststelden. De troepen van het regime waren op zoek naar Vrije Syrische Legereenheden, maar vonden geen enkele.
- Lattakia, Jableh, Idlib, Zabadani, Daraya, Kanaker en Harasta werden door het regime aangevallen met tientallen arrestaties. Demonstraties werden vermeld over heel het land, met inbegrip van het centrum van Damascus.
- De Arabische Liga deed een voorstel via zijn voorzitter Nabeel al-Arabi om de crisis in Syrië op te lossen. Het voorstel, dat als een grap werd aanzien door de Syriërs, suggereerde presidentsverkiezingen na de eigenlijke presidentiële termijn, die eindigt in 2014. Het voorstel riep ook op tot het vormen van een eenheidsregering met aan het hoofd Assad. Deze grap komt als een laatste poging van de Arabische Liga om met inspanningen het geschil te beslechten in Syrië; buiten de schijnwerpers. Anderzijds werden initiatieven door bewegingen en landen die geen banden hebben met de regio, zoals Australië en Zweden, meer verwelkomt dan deze van de Arabische Liga.
Fadi, 23, Homs (activist van de Syrische oppositie):
Hallo… Het gaat prima met mij, dank je zeer voor je bezorgdheid over wat gaande is in Syrië… Ik apprecieer je werk en wil je steunen in alles wat ik kan doen… maar ik vraag me af hoe na al die videos genomen door mobiele telefoons van mensen en opgeladen op YouTube je nog nog steeds vraagt: wie doodt wie of wie is achter al die onrust…
EENVOUDIG:
Slachtoffers = demonstranten die moedige vreedzame burgers zijn die hun vrijheid en waardigheid willen dat hen gedurende meer dan veertig jaar werd ontnomen door een onvergelijkbaar dictatoriaal regime.
Moordenaars = ongelooflijk shockerende criminele regime van Assad dat tuig en veiligheidsagenten en leger inzet om te schieten, doden, te arresteren en betogers te martelen… ze breken in huizen… jagen achter activisten… Ik was er getuige van hoe een jonge man in het hoofd werd geschoten door veiligheidsagenten in het centrum van mijn stad Homs, dat was tijdens een demonstratie en niet meer dan vijf minuten nadat een VN-commissie het gebied verliet, waar de betoging plaats vond nabij het New Clock plein op 22 augustus 2011. (VIDEO)
Homs stad is nu de meest ontvlambare stad in Syrië… om 21.30 uur gaan alle winkels dicht en rond 22.30 uur of 23 uur zie je nog enkel een stad van auto’s… je ziet nauwelijks mensen wandelen in de straten… je ziet enkel auto’s… en om 23.30 uur of om middernacht… begint het verkeer te verdwijnen en de stad wordt nadien een – Stad van de Geesten – … leger en veiligheidskrachten met gewapend tuig en beschermd door hen schieten de hele nacht en dag urenlang om mensen bang te maken en hen te verhinderen om hun huizen te verlaten om te protesteren… je kan soms tanks zien in vele straten in de stad… en bepaalde checkpoints… ze doen alles om mensen bang te maken en liegen tegen soldaten dat er criminele bendes in de demonstratie zijn en ze moeten het vuur openen op commando… Ik heb je vele zaken te vertellen… Ik ben klaar om eender wat te doen om je dit te geloven en rapporteer wat ik zie en getuig door mij ogen…
Hopelijk bezoek je deze webstekken:
www.facebook.com/Syriandayofrage
www.facebook.com/ShaamNewsNetwork
Je kan me om het eender wat vragen…
Ik leef in Homs en betoog meestal in deze buurten van de stad: Al Malab – Al Ghouta-Al Enshaat – Al Hamra.
Ik wens je het beste met jou werk en ik ben klaar om eender wat te doen om over de ongelooflijke shockerende misdaden van het Syrische regime van al-Assad tegen zijn eigen mensen te getuigen.
Musco, 27, Aleppo:
Weet je, al het nieuws dat jullie horen, daar is niets van waar… geloof me wanneer ik je dit zeg… niets is waar… het is allemaal valse media…
Aljazeera, Al-Arabiya, France 24… allen leugens… diegenen die worden gefinancierd door enorme slechte mensen om slechte zaken te zeggen over Syrië en over de president… niets van dat alles is waar, geloof me…
We hebben hier een geweldig leven… we houden van onze president…
Kerel, we zijn hier met 24 miljoen mensen in Syrië…
Meer dan 23 miljoen houden van onze president… andere mensen en criminele gangsters gefinancierd door het buitenland zijn de criminelen. Niet de regering.
Je weet waarom Amerika ons haat… heel Syrië en onze president haten ze… omdat we het enige land zijn dat NEE zegt tegen Amerikaanse plannen en tegen Amerikaanse handen in het Midden-Oosten. Hartelijk, hartelijk dank, maar dit is enkel het begin. Dank om te informeren.
(Reactie op de beweringen van mega-demonstraties in Aleppo en de webstekken hierboven van Fadi uit Homs:)
Hier in Aleppo gaat het leven zo fijn… helemaal niets fout.
Je kan me aanzien als zo neig bezig met onze president, maar ik vertel de waarheid. Hij is goed. Ok, er is bepaalde corruptie dat begrijp ik… maar noem me een land in de hele wereld waar er geen corruptie is… zelfs in de V.S. …
De webstekken… dat is makkelijk, kerel, dat is propaganda… bepaalde verliezers met veel geld willen de druk opvoeren… dat is het…
Kan je mij vertellen waarom de pers het niet heeft over wat er zich afspeelt in Jemen?!!
Waarom gaat het altijd over Syrië?
Omdat het allemaal om een wedstrijd gaat en deze verloren ze reeds…
Duizenden demonstranten… dat brengt me aan het lachen, kerel…
Duizenden… kerel, Aleppo telt meer dan drie miljoen inwoners…
Dr. Cuty, 25 Damascus:
Het begon allemaal met het schieten door criminele bendes… ja dit is de waarheid… er zijn criminele groeperingen die doden en eigendommen vernielen, in het bijzonder tijdens de eerste dagen van de revolutie… maar het leger doodt meer onschuldige mensen, kinderen en oudere personen… in beide gevallen gaat het om onschuldige mensen en dat is droevig.
Dank U zeer voor zoveel aandacht voor ons… Syrië verwelkomt altijd graag toeristen en ik had vele Europese vrienden… het is droevig om dat oude stad van Damascus zo leeg te zien…
Noar, 34, Damascus:
Ik hoop dat je de geruchten niet geloofd over mijn land via die tendentieuze informatiebronnen die mijn land willen vernielen en mijn volk. Ook de mensen van Aleppo en zoveel andere plaatsen staan achter hem (president Assad). Ook al zijn er al zes maanden demonstraties, de meeste Syriërs staan achter de hervormingen door Mr. Assad. Er kunnen misschien enkele criminelen ontsnappen aan het gerecht met gunsten en materiaal van het buitenland, maar ze zullen niet winnen.
Monroi, 29, Damascus:
Dank je voor je interesse. Alles gaat hier prima. De meeste mensen hebben onze president graag of houden van hem. Hij is een geweldige man. We hebben bepaalde fouten gemaakt, maar onze nieuwe regering is bekwaam om deze op te lossen en we starten met hervormingen. Maar net als ieder ander land hebben we af te rekenen met terroristen en moeten we van hen afraken. Nogmaals dank.
Nabil Fayyad, Syrische intellectueel en uitgesproken criticus voor het Syrische regime:
Gezien mijn erg negatieve positie voor het regime voor privé en publieke redenen; maar de waarheid is dat het regime erg sterk is en noch de buitenwereld, noch van binnenin slaagt men erin om de omstandigheden te veranderen. Deze sterkte komt niet uit een vacuum. Het bestuur heeft een brede volksbasis dat hen steunt via zowel het thuisfront als in het buitenland, of het nu gaat om overtuiging of opportunisme. En dat onderwerp negeren in de Transnationale Raad is de eerste aanwijzing dat de oppositie tot heden de werkelijke betekenis van democratie niet kent…
(editoriaal in de Arabische Libanese krant As-Safir van 2 september 2011)
De Arabische massa’s twijfelen aan de democratische intenties en de trouw aan de mensenrechten in de olielanden die geen andere waarde kennen voor een mens dan deze bepaald door de mate dat de mens een hulpmiddel kan zijn of een slachtoffer geofferd door de olievorsten en sjeiks op het altaar van het imperialisme.
(Syrische journalist en schrijver en Opzichter van het Syrian Women Observatory. Hij is een criticus van zowel het regime als van de oppositie sinds de gebeurtenissen begonnen in maart 2011. Hij schreef een artikel in het Arabisch op zijn webstek: “De werkelijkheid van wat er gebeurde in Hama… Zullen we bevrijd worden van het tuig van het regime en het tuig van de oppositie?!”)
Hama heeft (tenminste) de voorbije drie weken te lijden gehad onder wetteloosheid en bijna volledige afwezigheid van de volledige staat en zijn instellingen en van de controle door groepen gewapende tieners en criminelen, die werkelijk wegversperringen oprichtte en de stad onteigende. Elke crimineel werd de koning van zijn eigen mesthoop waar hij iedereen kon halt houden en vragen om zijn identiteitskaart te tonen met alle open mogelijkheden dat zulk gedrag met zich meebrengt…
Leiders van de regering kwamen zelfs onder huisarrest op één of andere manier omdat ze niet in de stad konden rondlopen en sommigen konden zelf niet hun huizen verlaten om naar het werk te gaan!
Heel wat ambtenaren die buiten de stad wonen werden geadviseerd om niet (en soms verhinderd om) te trachten hun werk in de stad te bereiken.
Criminelen vochten in de straten met elkaar omwille van meningsverschillen, bepaalde waren zelfs heel frivool, terwijl anderen hun aandacht vestigden op het verlammen van de stad door een staking bij elke winkel en elke zaak in te stellen.
Gewapende mannen met pistolen, geweren en (medium) machinegeweren zwierven te voet of op motorfietsen en verspreidde overal paniek in de stad, die door de meeste mensen werd verlaten. De grote meerderheid van hen verliet deze, niet omwille van het feit dat ze bang waren dat tanks de stad zouden bestormen, zoals sommige geruchten de ronde deden, maar om aan het gevaar van de straat te ontsnappen dat elk moment een levensbedreiging werd.
Regeringsgebouwen werden in brand gestoken en de inboedel geplunderd gebruik makend van vrachtwagens. Brandweerwagens, politieauto’s en ziekenwagens werden alsook geplunderd en werden de “buit van de revolutionairen” en ze gebruikten deze om rond te zweren met hun wapens en hun duidelijke overwinning te verklaren.
Duizenden molotovbommen werden vervaardigd en wapens werden verdeeld op enkele publieke plaatsen.
Deze feiten tonen de werkelijkheid voordat kort nadien gewapende voertuigen (zeker geen tanks voor diegenen die een laatste geloofwaardigheid willen bewaren en gezien het een belangrijk militair verschil is) toebehorend aan het Syrische leger, een poging ondernamen om de stad binnen te komen.
En we zeggen “een poging ondernamen om de stad binnen te komen” omdat de slechtheid van de Syrische intellectuelen en hun TV-kanalen het deden voorkomen alsof het leger reeds de stad was binnengetrokken in elke straat en buurt. De werkelijkheid op de grond zegt echter dat de gewapende voertuigen niet verder gingen dan bepaalde pleinen in de stad omdat ze een gewapende weerstand tegenkwamen; ik herhaal: gewapend. Dit maakte van een vastberadenheid om de stad terug in te nemen tot een beslissing om de resultaten van een ramp te aanvaarden, in alle betekenissen van het woord, iets dat niemand zou sparen noch in Hama, noch ergens anders in Syrië.
Deze beschrijving doet niets af aan het feit dat de dood van ongeveer 100 slachtoffers in Hama vandaag de dag een ramp op zich is. Maar deze ramp is slechts een wandeling in het park in vergelijking met wat de realistische resultaten zouden zijn geweest, indien de beslissing werd genomen om heel Hama binnen te dringen.
Tegelijkertijd was het dezelfde waanzin die wordt gevraagd door hen [d.w.z. de intellectuelen en hun satelliet-tv-zenders hierboven vermeld] om de gebeurtenissen van een splitsing in het leger in Hama te fabrikeren, waarbij de overlopers toetreden tot de gelederen van de demonstranten. De realiteit is dat sommige van deze gepantserde voertuigen in een valstrik terecht kwamen door mensen uit alle richtingen, zodat ze niet verder konden, noch terugtrekken zonder het risico te lopen er meer dan duizend omver te rijden. Dus, de manschappen speelden een spel om uit de situatie te geraken – zodat het leek dat ze samen deden met deze mensen. Toen vroegen ze hen ruimte om te bewegen. En zodra de weg open was, keerden de gepantserde voertuigen terug naar hun collega’s in het leger.
Moody, 21, Damascus:
Weet je wat? Alles hier is normaal en niet wat je denkt of wat je ziet. We hebben hier een normaal leven en we houden van onze president.
Harry, 23, Aleppo:
Eigenlijk… ik hou ervan om je te helpen… maar ik vermoed dat mijn opinie je niet gelukkiger gaat maken… als een westerse jongen… omdat wat er hier gebeurt, volgens mij met een goede reden is begonnen… maar nadien begonnen criminele bendes demonstranten te doden en te zeggen dat de moordenaars daarvan veiligheidsagenten waren.
# Meer informatie over Syrië kan U terugvinden op: http://mediawerkgroepsyrie.wordpress.com
