De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Onze Natuur, de Film. Een cultuurfenomeen, een blitse onderdompeling, een noodzakelijk doopritueel

dinsdag 27 september 2022 20:47
Spread the love

Wij zijn wezen kijken en de conclusie is: fenomenaal, deze prent! Dit wordt een enthousiaste recensie. Als zestigjarige die in 1976 op veertien zijn eerste veldkijker kreeg en met natuurstudie en Natuurbescherming begon, en die later aan jagers mocht les geven hoe zij hun activiteiten “goed” kunnen doen, ben ik ontroerd als de lichten aan gaan. Het applausje dat ik als enige inzet, het komt van diep.

Deze prent is voor ons een filmische mijlpaal in het nationaal zelfbewustzijn over de voor velen blijvend verborgen rijkdom wat dieren en onbebouwde landschappen betreft, fauna en flora, ook onder water. Ik zag een groots samenspel tussen beelden, tegelijk informatieve en speelse commentaar, en muziek. “Hopelijk geen testament voor een overleden universum, tussen dit en dertig jaar…” noteer ik kort na het kijken. Laten we het anders aanpakken. De handen uit de mouwen. Onze leefstijl aanpassen als het moet.  Samen sterk. Eendracht loont.

Seks

Opmerkelijk aspect: het geheel is ook juist uitgewerkt volgens de rode draad die destijds “de bloemetjes en de bijtjes” werd genoemd. We krijgen heel wat te zien over de seksuele rollen en dito interactie bij een waaier aan dieren groot en klein, over de sex drive bij de mannetjes, de diverse ingebakken reacties bij de vrouwtjes (tot en met de zeldzame spin die levensgevaarlijk is voor het mannetje), de zorg voor de jongen (die bij sommige soorten integraal bij het mannetje blijkt te liggen)… Dit is goed, dit betekent een onderbouwde opvoedende kant.  Ouders én leerkrachten biologie en religie, die zoals uit onderzoek blijkt het vreemd genoeg nog altijd lastig hebben jongeren over seksualiteit en erotiek, genot en liefde te spreken, zullen zich gesteund weten.

Onze Natuur, met medewerking van Natuur en Bos en Natuurpunt, VRT en tal van adviseurs is zeer geslaagd, dat in elk geval. Vooral hoed af voor de twee cameramensen. Hier zit titanenwerk achter. Veel geduld, vakkennis en natuurlijk de adviezen van de pakweg tweehonderd personen van wie de naam in de generiek is opgelijst. Zo kwamen de makers  naar Leuven toen meeuwen daar enkele dagen massaal hun slaapplek hadden ingericht op de overkapping van het treinstation, zoalswij persoonlijk hebben opgemerkt. Ongetwijfeld ontvingen zij honderden waardevolle tips van lokale natuurkenners en woudlopers, wat geen afbreuk doet aan de prestatie maar wel onderstreept hoe belangrijk communicatie is en het delen van een passie.

De film komt met passende muziek van Dirk Brossé en kreeh een goed ingelezen tekst, met zin voor woordspelingen en woordhumor, door acteur Matteo Simone (bekend van de film over Rocco Granata). Toen het doek zwart werd en de zaal stil, na dit feest van visueel vuurwerk, kon ik niet anders dan een dankbaar applaus inzetten, dat spoedig door heel wat aanwezigen werd bijgetreden.

In tijden van verslaving aan fossiele energie en misbruik ervan, in tijden van bedrijven die aan Natuur en Milieu knabbelen en op een moment waarop bijna niemand niet een heel klein beetje mee schuldig is aan de verstikkende deken omheen de planeet en het uitsterven van bepaalde diersoorten, is het niet slim, zeggen experten, mensen met een schuldgevoel op te zadelen. Je kunt beter de schoonheid, de waarde van die Natuur aantonen, in een mooi verhaal gieten en op ruime schaal aanbieden.

Wat bij deze met deze film gedaan is!

 

Toemaatje de wonde als brandstof

‘Vooruitgang komt niet alleen tot stand door voortschrijdend inzicht van de massa. Koppige, vooruitziende lieden die te vroeg gelijk hebben, zijn net zo nodig, ­intellectuelen die “ver en woest durven denken”, zoals ik laatst hoorde, eenzame figuren, vaak met een intern letsel, die weigeren verbitterd te raken, maar hun wond aanwenden als brandstof voor hun moed.’

Raphael Lemkin
De jurist die het invloedrijke woord ecocide uitvond. Geciteerd door journaliste Béatrice Delvaux in haar column in De Standaard van 24 september 2022, “Gezocht: lieden die te vroeg gelijk hebben”.

 

 

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!