De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Ongelijke kennisverdeling leidt tot megafarm

Ongelijke kennisverdeling leidt tot megafarm

maandag 20 april 2015 14:10
Spread the love

De economie is booming in Tanzania, dus ook de vraag naar kip. Het land heeft de ambitie om zelfvoorzienend te worden, maar professionele pluimveehouders zijn schaars. Farming Africa bezocht de Garma Company. Een klein bedrijf dat profiteert van een kennisvoorsprong. Deze kennisconcentratie geeft het bedrijf de potentie uit te groeien tot megafarm.

Megastal met pluimvee in Tanzania © Marc van der Sterren  |  Farming AfricaKennis is macht. Ik blijf het zeggen. Met een beetje kennis kun je in Afrika de markt bestormen. Meestal zijn het buitenlanders die een kennisvoorsprong hebben. Maar wie slim is gaat die kennis halen.

Hier is een mooi voorbeeld van iemand die deze kennis in de VS ging halen. En die het tekort aan kennis liet aanvullen met Nederlandse expertise. Het gaat om Cynthia Asiyo Lema uit Usa River, vlakbij Arusha in het noorden van Tanzania.

Vijfduizend slachtkippen

Cynthia studeerde biologie in de Verenigde Staten. Toen ze in 2012 terugkwam in haar geboortestreek, wilde ze een bedrijf beginnen waar niet alleen haar gezin met inmiddels twee kinderen van profiteert, maar de hele omgeving.

Nu leidt ze een bedrijf met vijfduizend slachtkippen. Klein voor Nederlandse begrippen, voor Tanzania groot genoeg om 16 man personeel in dienst te hebben. Haar Garma Company Ltd. produceert dan ook het voer zelf, heeft een eigen slachterij, verpakt het vlees en levert het aan de winkels in de omgeving en aan de supermarkt in de stad.

Businessplan

Dankzij de groeiende economie en de snel toenemende middenklasse verliep de groei van haar bedrijf eigenlijk vanzelf. Tanzanianen eten graag kip. Het land produceert zelf nog slechts 40 procent van de kipconsumptie, terwijl het de ambitie heeft zelfvoorzienend te worden.

Cynthia kan dus gaan leveren aan supermarktbedrijven in de grote steden. Maar om op een gedegen manier uit te breiden, heeft ze een gefundeerd businessplan nodig. En voor ze daarmee van start gaat, wil ze haar bedrijf efficiënter inrichten.

Daarom heeft ze in Nederland expertise gezocht. Jan Wallinga van PUM heeft voor haar een bedrijfseconomische boekhouding samengesteld en ondersteunt haar bij het maken van een businessplan.

Megafarm

Inmiddels heeft ze een locatie aangekocht met schier oneindige mogelijkheden. Vrijwel niets staat haar bedrijf nog in de weg om uit te groeien tot een bedrijf dat een voorname marktpositie inneemt op de Tanzaniaanse markt.

In feite profiteert ze van een gebrek aan kennis in het land. De mogelijkheden voor de productie van pluimveevlees zijn legio, kennisgebrek is in feite het enige dat de concurrentie op afstand houdt.

Misschien groeit haar bedrijf wel uit tot marktleider. Als de groei van haar bedrijf de komende tien jaar zo blijft, wordt de Garma Company marktleider. Dan leidt Cynthia een megafarm met honderden mensen in dienst en belevert haar vrachtwagenpark de supermarkten in de grote steden.

Ongelijke kennisverdeling

Een mooie ontwikkeling. Voor dit bedrijf, maar ook voor de voedselvoorziening in de stad. Of zou het beter zijn wanneer meer boeren op het platteland van de toenemende vraag naar pluimveevlees kunnen profiteren? Met een gelijke verdeling van kennis over goede landbouwpraktijken profiteert het hele platteland.

Is dit te idealistisch gedacht? Of te weinig realistisch?

© Marc van der Sterren  |  Farming Africa

Lees in Blendle: Een Tanzaniaanse megastal in de dop

DeWereldMorgen.beLees hier het volledige verhaal over de Garma Company

 

take down
the paywall
steun ons nu!