“Waarom balanceren we op de rand van de totale nucleaire vernietiging?” Max Blumenthal spreekt de VN-Veiligheidsraad toe
– Max Blumenthal · 29 juni 2023
Max Blumenthal van de onafhankelijke onderzoekswebsite Grayzone sprak de VN-Veiligheidsraad toe over de rol van amerikaanse militaire hulp aan Oekraïne, de rol van die hulp bij de escalatie van het conflict met Rusland en de echte motieven achter de steun van Washington voor de proxy-oorlog van Kiev.
Een volledig transcript van de toespraak van Blumenthal volgt hieronder.
Dank aan Wyatt Reed, Alex Rubinstein en Anya Parampil (Grayzone reporters, n.v.d.vertaler) voor hun hulp bij het voorbereiden van deze presentatie. Wyatt heeft ervaring uit de eerste hand met het onderwerp. Hij was als journalist in Donetsk in oktober 2022 toen zijn hotel beschoten werd door het oekraïense leger met een houwitser van VS-makelij. Hij was 100 meter verwijderd toen de bom insloeg en kwam bijna om het leven.
Mijn vriend, de burgerrechtenactivist Randy Credico, is vandaag ook bij mij. Hij was meer recentelijk in Donetsk en was getuige van regelmatige aanvallen door het oekraïense leger op burgerdoelen met HIMARS-raketten.
Ik ben hier niet alleen als journalist met meer dan 20 jaar ervaring in het verslaan van politiek en conflicten op verschillende continenten, maar ook als amerikaan die door mijn eigen regering is meegesleurd in het financieren van een proxy-oorlog die een bedreiging is geworden voor de regionale en internationale stabiliteit ten koste van het welzijn van mijn landgenoten.
Op 28 juni moesten de hulpdiensten in de Verenigde Staten weer een ontspoorde trein geladen met toxische stoffen opruimen (1), dit keer op de Montana-rivier. Deze ontsporing legde andermaal de chronisch ondergefinancierde infrastructuur van ons land bloot en de bedreigingen voor onze gezondheid die deze onderfinanciering vormt. Diezelfde 28e juni kondigde het Pentagon plannen aan om een extra 500 miljoen USD aan militaire hulp naar Oekraïne te sturen.
Dit deed zich voor op het moment dat het oekraïense leger de derde week ingaat van een veelgeprezen tegenoffensief dat volgens CNN “niet aan de verwachtingen voldoet“, en waarvan zelfs Volodymyr Zelensky zegt dat het “langzamer gaat dan gewenst“.
Omdat het oekraïense leger er niet in slaagde de primaire verdedigingslinie van Rusland te doorbreken, meldde CNN dat Kiev op 12 juni 16 pantservoertuigen van amerikaanse makelij die naar het land waren gestuurd, had “verloren”.
Dus wat deed het Pentagon? Het heeft die rekening gewoon doorgeschoven naar de gemiddelde amerikaanse belastingbetaler zoals ikzelf, en ons nog eens 325 miljoen dollar doen ophoesten om de verspilde militaire stocks van Oekraïne aan te vullen. Er was geen enkele poging om de mening van het amerikaanse publiek over deze kwestie te raadplegen; en de overgrote meerderheid van de Amerikanen wist waarschijnlijk niet eens dat deze omwisseling plaats heeft gevonden.
Het beleid van de VS dat ik zojuist heb beschreven – waarbij Washington prioriteit geeft aan ongebreidelde financiering van een oorlog bij volmacht met een kernmacht in een vreemd land terwijl onze eigen binnenlandse infrastructuur voor onze ogen in mekaar stuikt – legt een verontrustende dynamiek bloot die centraal staat in het conflict in Oekraïne: een internationaal Ponzi-schema dat westerse elites in staat stelt de zuurverdiende rijkdom uit de handen van de gemiddelde amerikaanse burger te grijpen en deze naar de schatkist van een buitenlandse regering te sluizen; een regering die zelfs door het westerse Transparency International wordt omschreven als een van de meest corrupte in Europa.
De amerikaanse regering moet nog een officiële audit uitvoeren van haar financiering voor Oekraïne. Het amerikaanse publiek heeft geen idee waar hun belastinggeld naartoe is gegaan.
Daarom publiceerde The Grayzone deze week een onafhankelijke audit van de besteding van amerikaanse belastingdollars aan Oekraïne gedurende de fiscale jaren 2022 en 2023. Ons onderzoek werd geleid door Heather Kaiser, een voormalige militaire inlichtingenofficier en veteraan van de amerikaanse oorlogen in Afghanistan en Irak.
We vonden een betaling van 4,48 miljoen dollar van de amerikaanse sociale zekerheid aan de regering van Kiev.
We vonden 4,5 miljard USD aan betalingen van het United States Agency for International Development (USAID) om de oekraïense staatsschuld af te betalen. Een groot deel van die staatsschuld is in handen van de wereldwijde investeringsmaatschappij BlackRock.
Dat alleen al komt neer op 30 dollar die van elke amerikaanse burger wordt afgepakt in een tijd waarin 4 op de 10 Amerikanen zich een noodgeval van 400 dollar niet kunnen veroorloven.
“We vonden belastinggeld bestemd voor Oekraïne dat terechtkwam in de begrotingen van een televisiestation in Toronto, een pro-NAVO-denktank in Polen en, geloof het of niet, plattelandsboeren in Kenia.”
We vonden belastinggeld bestemd voor Oekraïne dat terechtkwam in de begrotingen van een televisiestation in Toronto, een pro-NAVO-denktank in Polen en, geloof het of niet, plattelandsboeren in Kenia.
We vonden tientallen miljoenen die naar particuliere participatiemaatschappijen gingen, waaronder een in de Republiek Georgië, evenals een betaling van een miljoen dollar aan een enkele particuliere ondernemer in Kiev.
Onze controle onthulde ook het contract van 4,5 miljoen USD van het Pentagon met een bedrijf genaamd “Atlantic Diving Supply” om Oekraïne te voorzien van niet-gepreciseerde springstoffen. Dit is een notoir corrupt bedrijf dat Thom Tillis, de voorzitter van het Senate Armed Services Committee, eerder bekritiseerde vanwege zijn ‘geschiedenis van fraude’.
Maar nogmaals, het Congress is er niet in geslaagd ervoor te zorgen dat deze obscure betalingen en massale wapendeals correct worden opgevolgd.
In feite is veel van de militaire en humanitaire hulp die naar Oekraïne is verscheept gewoon verdwenen. Vorig jaar citeerde CBS News de directeur van een pro-Zelensky non-profitorganisatie in Oekraïne, die stelde dat slechts ongeveer 30% van de hulp de frontlinies in Oekraïne bereikte.
De verduistering van fondsen en voorraden is minstens zo zorgwekkend als de mogelijke gevolgen van de illegale overdracht en verkoop van militair wapentuig. Afgelopen juni waarschuwde het hoofd van Interpol dat de massale overbrenging van wapens naar Oekraïne betekent dat “we een toestroom van wapens in Europa en daarbuiten kunnen verwachten”
De verduistering van fondsen en voorraden is minstens zo zorgwekkend als de mogelijke gevolgen van de illegale overdracht en verkoop van militair wapentuig. Afgelopen juni waarschuwde het hoofd van Interpol dat de massale overbrenging van wapens naar Oekraïne betekent dat “we een toestroom van wapens in Europa en daarbuiten kunnen verwachten”, en dat “criminelen zich op dit eigenste moment zelfs op deze wapens concentreren”.
In mei werd een groep anti-Kremlin gezinde russische neonazi’s, uitgerust door de oekraïense regering, geprezen door westerse politici voor het uitvoeren van terroristische aanslagen op russisch grondgebied met behulp van in Amerika geproduceerde Humvees. Hoewel de groep, het zogenaamde “Russische Vrijwilligerskorps“, geleid wordt door een man die zichzelf de “Witte Koning” noemt en talrijke openlijke bewonderaars van Adolf Hitler bevat, heeft de inschakeling door het westen van deze militie als wapen tegen Rusland niet geleid tot enige verontwaardiging van Het Congress.
En hoewel de regering-Biden beloofd heeft de verzonden wapens op te volgen, gaf een telegram van het ministerie van Buitenlandse Zaken afgelopen december toe dat “kinetische activiteit en actieve gevechten tussen oekraïense en russische troepen een omgeving creëren waarin standaardverificatiemaatregelen soms onuitvoerbaar of onmogelijk zijn. ”
De regering-Biden weet maar al te goed dat ze de wapens die ze naar Oekraïne verscheept niet kan opvolgen, ze weet ook dat ze een oorlog bij volmacht tegen ’s werelds grootste kernmacht aan het escaleren is, en dat ze die aan het uitdagen is om met gelijke wapens terug te slaan.
We weten dat ze dit beseffen omdat president Barack Obama in 2014 weigerde in te gaan op de vraag om dodelijk offensief wapentuig naar Kiev te sturen, omdat hij, zoals de Wall Street Journal het verwoordde, “de al lang bestaande bezorgdheid koesterde dat het bewapenen van Oekraïne Moskou zou provoceren tot een verdere escalatie die Washington zou meeslepen in een proxy-oorlog.”
Toen Donald Trump in 2017 aantrad, probeerde hij de beleidslijn van Obama aan te houden, maar hij werd al snel door het perskorps van Washington en door de Democratische Partij gebrandmerkt als een russische marionet omdat hij weigerde Raytheons Javelin-raketten naar het oekraïense leger te sturen. De onwil van Trump om de Javelins te sturen, werd een deel van de basis voor zijn afzetting. Het is niet verwonderlijk dat hij uiteindelijk toegaf.
Terwijl de in de VS geproduceerde aanvalswapens de frontlinies van de Donbas begonnen te bereiken, misbruikte het collectieve Westen de akkoorden van Minsk om “Oekraïne de tijd te geven” om zich te bewapenen, zoals de voormalige duitse bondskanselier Angela Merkel het uitdrukte.
In januari 2022 kondigden de VS een wapenpakket van 200 miljoen USD voor Oekraïne aan. Op 18 februari meldden waarnemers van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa een verdubbeling van het aantal schendingen van het staakt-het-vuren. De OVSE-kaarten lieten zien dat de overgrote meerderheid van de doelwitten aan de kant van de pro-russische separatistische bevolking in Donetsk en Lugansk lagen. Vijf dagen later viel Rusland Oekraïne binnen.
En sindsdien hebben de VS en hun bondgenoten geen gelegenheid laten voorbijgaan om steeds hoger op de escalatieladder te klimmen.
“Dingen die we in januari niet konden geven omdat het te escalerend was, werden in februari gegeven“, klaagde een voormalige functionaris van het ministerie van Buitenlandse Zaken na een ontmoeting met zijn oekraïense tegenhangers. “En dingen die we in februari niet konden geven, kunnen we in april wel. Dat is het duidelijke patroon geweest, te beginnen met Stingers,” zeiden ze, verwijzend naar de schoudergedragen raketlanceerders.
President Joe Biden zei zelf in maart 2022: “Het idee dat we offensieve uitrusting gaan sturen en vliegtuigen en tanks en wat nog… hou jezelf niet voor de gek, wat jullie ook mogen beweren, dat heet de Derde Wereldoorlog.”
Iets meer dan een jaar later veranderde Biden van toon, steunde een plan om F-16 straaljagers aan Oekraïne te leveren, nadat hij eerder Duitsland onder druk had gezet om de tanks te sturen waarvan hij ooit vreesde dat ze de Derde Wereldoorlog zouden uitlokken.
Vanaf de ontvangst van de HIMARS-systemen van de VS duurde het slechts twee maanden vooraleer het oekraïense leger kritieke infrastructuur in het vizier begon te nemen, en ze gebruikte om de Antonovsky-brug over de Dnjepr te raken, en nogmaals, twee maanden later in een testaanval op de Kakhovka-dam “om te zien of het water van de Dnjepr voldoende kon worden verhoogd om russische overtochten te belemmeren“, zo schreef de Washington Post.
Drie weken geleden werd de Kakhovka-dam verwoest, wat een grote milieuramp veroorzaakte met massale overstromingen en vervuiling van de lokale watervoorziening als gevolg. Oekraïne geeft natuurlijk Rusland de schuld van de aanval, maar heeft daarvoor geen bewijs geleverd.
Rond diezelfde tijd beschuldigde Oekraïne Rusland ook ongegrond van het plannen van een provocatie bij de kerncentrale van Zaporizja. Dit leidde tot een resolutie van de senatoren Lindsey Graham en Richard Blumenthal (geen familie van mij) waarin ze de NAVO opriepen rechtstreeks in Oekraïne in te grijpen en Rusland aan te vallen als een dergelijk incident zich zou voordoen.
De stap van Blumenthal en Graham zette dus de facto een rode lijn uit voor het initiëren van amerikaanse militaire actie, net zoals die rode lijn die ooit voor Syrië was vastgelegd, wat, zoals een voormalige amerikaanse diplomaat opmerkte tegen journalist Charles Glass, “een open uitnodiging was voor een valse vlag-operatie.”
Zullen we nogmaals een Douma-bedrog zien, maar deze keer in Zaporizja?
Waarom doen we dit? Waarom dansen we op het randje van de totale nucleaire vernietiging door Oekraïne te overspoelen met geavanceerde wapens en telkens opnieuw onderhandelingen te saboteren?
Mensen als senator Dick Durbin hebben ons verteld dat Oekraïne “letterlijk verwikkeld is in een strijd voor vrijheid en democratie zelve“, en dat we het daarom van wapens moeten voorzien “zolang als het nodig is“, zoals president Biden zei. Iedereen die tegen militaire hulp aan Oekraïne gekant is, is volgens deze logica tegen de verdediging van de democratie.
Dus waar is de democratie in het besluit van Volodymyr Zelensky om oppositiepartijen te verbieden, de mediakanalen van zijn legitieme politieke tegenstanders te criminaliseren, zijn belangrijkste politieke rivaal gevangen te zetten, diens topmedewerkers op te pakken, orthodoxe kerken binnen te vallen en geestelijken te arresteren?
Waar is de democratie in het opsluiten door de oekraïense regering van Gonzalo Lira, een amerikaans staatsburger, voor het in twijfel trekken van het officiële verhaal over de oorlog?
En waar is de democratie in het recente besluit van Zelensky om de verkiezingen in 2024 op te schorten omdat het land zich in staat van beleg bevindt? Welnu, het lijkt erop dat de democratie van Oekraïne tegenwoordig moeilijker te vinden is dan de plotseling spoorloos verdwenen opperbevelhebber van het leger, Valeriy Zaluzhny.
Senator Graham heeft een veel grimmiger – en meer waarheidsgetrouwe – verklaring gegeven om Oekraïne van miljarden wapens te blijven voorzien. Zoals de senator opschepte tijdens een recent bezoek aan Zelensky in Kiev: “D’r gaan russen dood… het is het beste geld dat we ooit hebben uitgegeven.”
(Noot bij deze video: deze video is, zoals hij is, afgemonteerd en officieel gepubliceerd geweest door de persdienst van de Oekraiense overheid. Geen russische desinformatie. Geen knip- en plakwerk om mensen iets te laten zeggen wat ze niet gezegd hebben. Dit is een officiële video en het is het ware gedachtengoed van Zelensky en z’n mentoren dat hier getoond wordt. Vertaler.)
We mogen niet vergeten dat Graham ook heeft gezegd dat wij, de VS, deze oorlog tot de laatste oekraïner moeten uitvechten. Hoewel de officiële aantallen slachtoffers strikt geheim zijn, moeten we ons zorgen maken dat Oekraïne goed op weg is om de lugubere fantasieën van de senator in vervulling te laten gaan.
Zoals een oekraïense soldaat deze maand tegen Vice News klaagde, weten we niet “wat Zelensky’s plannen zijn, maar het lijkt wel op de uitroeiing van zijn eigen bevolking – zoals van de strijdbare en werkende bevolking. Dat is het.”
Inderdaad, militaire begraafplaatsen in Oekraïne breiden zich bijna net zo snel uit als de McMansions in Noord-Virginia (2) en landgoederen met zicht op zee van de leidinggevenden van Lockheed Martin, Raytheon en diverse Beltway-aannemers (3) die profiteren van het op één na hoogste niveau van militaire uitgaven sinds de Tweede Wereldoorlog.
Dit zijn de echte winnaars van de proxy-oorlog in Oekraïne. Niet de gemiddelde Oekraïners of Amerikanen. Of Russen of zelfs West-Europeanen.
De winnaars zijn mensen zoals staatssecretaris Tony Blinken, die zijn tijd tussen de regeringen van Obama en Biden doorbracht met het opzetten van een adviesbureau genaamd WestExec Advisors dat lucratieve overheidscontracten binnenrijfde voor inlichtingenbedrijven en de wapenindustrie. Blinkens voormalige partners bij WestExec Advisors zijn onder meer directeur van de nationale inlichtingendienst Avril Haines, adjunct-directeur van de CIA David Cohen, voormalig perswoordvoerster van het Witte Huis Jen Psaki en bijna een dozijn huidige en voormalige leden van het nationale veiligheidsteam van Biden.
Minister van Defensie Lloyd Austin, van zijn kant, is een voormalig en mogelijk toekomstig bestuurslid van Raytheon, en voormalig partner van de investeringsmaatschappij Pine Island Capital die samenwerkt met WestExec en die Blinken heeft geadviseerd.
Ondertussen staat de huidige amerikaanse ambassadeur bij de VN, Linda Thomas Greenfield, te boek als top advocaat bij de Albright Stonebridge Group, een zelfbenoemde “commerciële diplomatiefirma” die ook contracten voor de inlichtingensector en de wapenindustrie afsluit. Dit bedrijf werd opgericht door wijlen Madeleine Albright, die berucht is voor de verklaring dat de dood van een half miljoen Iraakse kinderen onder het amerikaanse sanctieregime “de moeite waard” was.
Dus terwijl oekraïense mannen van middelbare leeftijd door de militaire politie van de straat worden geplukt en naar het front worden gestuurd, zijn de financiele en politieke architecten van deze proxy-oorlog van plan om door de gouden draaideur te stappen om onvoorstelbare winsten op te strijken zodra hun tijd in de regering-Biden erop zit.
Voor hen betekent een onderhandelde oplossing voor dit territoriale geschil het einde van de melkkoe van bijna 150 miljard dollar aan amerikaanse hulp aan Oekraïne.
Voor hen betekent een onderhandelde oplossing voor dit territoriale geschil het einde van de melkkoe van bijna 150 miljard dollar aan amerikaanse hulp aan Oekraïne.
Wanneer de Verenigde Staten, een permanent lid van deze raad, onder de controle zijn komen te staan van een regering die probeert een proxy-oorlog “zolang als nodig is” te rekken, die diplomatie beschouwt als synoniem voor eenzijdige dwangmaatregelen om “de roebel te verpletteren” (“turn the ruble to rubble“), zoals Biden heeft beloofd te doen; wiens leiderschap onderhandelingen ondermijnt uit winstbejag, terwijl het weigert zijn eigen burgers goed te informeren waarvoor ze betalen, en dat de zonen en broers van zijn veronderstelde oekraïense partners naar het slachtveld duwt teneinde een geopolitieke rivaal neer te slaan; wanneer zowel Zelensky als leden van het Amerikaanse Congress oproepen tot preventieve aanvallen op Rusland die in strijd zijn met de geest van artikel 51 van het VN-handvest, dan moet deze raad actie ondernemen om dat handvest af te dwingen.
De artikelen 33 – 38 van Hoofdstuk VI van dat Handvest maken duidelijk dat de Veiligheidsraad zijn bevoegdheid moet gebruiken om een vreedzame beslechting van geschillen te garanderen, met name wanneer deze de internationale veiligheid bedreigen. Dat zou niet alleen voor Rusland en Oekraïne moeten gelden. Deze raad heeft de plicht om de VS en de illegale militaire formatie die bekend staat als de NAVO strikt te controleren en aan banden te leggen.
Dank u.
Max Blumenthal
Hoofdredacteur The Grayzone
Bron: The Grayzone
De hoofdredacteur van The Grayzone, Max Blumenthal, is een gelauwerde journalist en auteur van verschillende boeken, waaronder de bestseller Republican Gomorrah, Goliath, The Fifty One Day War en The Management of Savagery. Hij heeft artikelen gepubliceerd in meerdere printmedia, veel videoreportages en verschillende documentaires gemaakt, waaronder Killing Gaza. Blumenthal richtte The Grayzone op in 2015 om een journalistiek licht te werpen op Amerika’s staat van voortdurende oorlog en de gevaarlijke binnenlandse gevolgen ervan.
Noten
(1) De Verenigde Staten, het rijkste en technologisch meest geavanceerde land ter wereld, registreert, volgens officiële cijfers, gemiddeld 3 treinongelukken per dag. Dat zal u op VRT bij monde van Bjorn Soenens waarschijnlijk nooit horen.
(2) McMansion is een pejoratieve term voor een verkaveling met grote kasten van huizen, gericht op de upper middle class in de VS. Wikipedia
(3) The Beltway: een naam voor het geheel van het (zaken-)wereldje in en rond Washington DC, hoofdstad van de VS.