Een Brusselse regering zonder NV-A, op vraag van PS, zo onredelijk is dat niet.

NV-A haalde 9.571 stemmen, de PS 85.929. NV-A zakte van 3 naar 2 zetels, de PS van 18 naar 17.

De verhoudingen zijn duidelijk voor elke democraat. Dat de PS een veto stelt tegen een bepaalde partij is geen uitzondering. De meeste partijen stellen een veto via het cordon, en sinds kort geldt dit voor de centrumpartijen ook rond PVDA en Team Fouad Ahidar. NV-A sluit zelf samenwerking uit met drie partijen. De pot verwijt de ketel…

De argumentatie waarom, in Brussel, niet met NV-A wil worden samengewerkt is gerechtvaardigd. NV-A wil het land splitsen en daarbij de Brusselaars de keuze laten tussen Vlaanderen of Wallonië. Dat idee is echt niet mee met zijn tijd. Tot spijt van de Vlaams-nationalisten is er een Brusselse identiteit ontstaan, en die is noch Vlaams, noch Waals.

NV-A wil ook het Brussels Gewest afschaffen en de bevoegdheden terugbrengen tot op stadsniveau (i.p.v. gewestelijk). Dit past natuurlijk in de verdeel plannen van de partij. Een splitsing is makkelijker met twee (Nederlandstalig versus Franstalig), dan met drie of vier. Met Brusselaars en eventueel Duitstaligen erbij.

Dat NV-A tegenwerking ervaart in zijn plannen het land te splitsen is maar normaal.  Dat NV-A niet gewenst is in de Brusselse regering is daar een voorbeeld van. Het gaat hier niet om het uitsluiten van de Nederlandstaligen, die zijn in Brussel de best beschermde minderheid in Europa, het gaat om het politieke spel van uitsluiten en uitgesloten worden.

Brussel en Vlaanderen groeien uiteen als gevolg van Vlaams-nationalisme

Het project van NV-A is gewoon geen goede zaak voor Brussel. De beste manier om het Nederlands in Brussel te laten herleven (200 jaar geleden was Brussel grotendeels Nederlandstalig) zou komen doordat er meer Nederlandstaligen gaan wonen. Hier speelt het Vlaams-nationalisme en ook de media een rol. Uit Brussel lijkt er vooral slecht nieuws te komen. Te weinig komen de mooie projecten van de stad in het nieuws.  En die zijn er bij overvloed. Het stadsleven is een verrijking en bovendien verklein je je voetafdruk door in de stad te wonen. Je ziet meer, je beleeft meer, je leert meer in vergelijking met het leven buiten de stad. Moest het echt zo slecht wonen zijn in Brussel zouden de huurprijzen er niet gestegen zijn met 5% vorig jaar. Het terugtrekken in de eigen schulp, als gevolg van het Vlaams-nationalisme, vervreemd een deel van de Nederlandstaligen van Brussel. Brussel is ‘de ander’, een karikatuur.  En het omgekeerde geldt ook. Voor een deel van de Brusselaars is de NV-A extreemrechts en zijn de helft van de Nederlandstaligen fascisten. Dat klopt niet en is weinig respectvol naar alle inspanningen die gedaan worden voor nieuwkomers door bijvoorbeeld brugfiguren, tolken, sociaal werkers, leerkrachten, buddy’s en buurtwerkers. Daarom, een beetje meer België kan geen kwaad, het Vlaams-nationalisme is geen goede zaak.

Brussel onafhankelijk

Als NV-A Wallonië afstoot en Vlaanderen onafhankelijk verklaart is het laatste woord nog niet gezegd over Brussel. De argumentatie die NV-A aanhaalt om het land te splitsen kan Brussel ook aanhalen om zich onafhankelijk van Vlaanderen te verklaren. We stemmen te verschillend, we spreken veelal een andere taal, er zijn cultuurverschillen, we zijn uit elkaar gegroeid. Een logisch gevolg van de splitsing van België zou dus een onafhankelijk Brussel zijn dat zich eventueel aansluit bij Wallonië. En zijn de Nederlandstaligen dan nog de best beschermde minderheid van Europa? Neen, NV-A heeft geen verhaal omtrent Brussel.