De Democratische Volksrepubliek Korea (Noord-Korea) heeft met succes een satelliet gelanceerd om een communicatie satelliet om de aarde te brengen. De Verenigde Staten, Japan en Zuid-Korea voelen zich bedreigd door het afvuren van deze satelliet met een langeafstandsraket. Zij beweren dat deze lancering een onderdeel is van de agressieve plannen van Noord-Korea om (eventueel) een atoombom af te vuren naar één of meerdere hoger genoemde landen.
Natuurlijk kan de gebruikte raket , die om vreedzame redenen om de aarde werd gebracht (hoeveel landen hebben dat al niet gedaan?) gebruikt worden om atoombommen af te vuren. Maar moet de aardappelmesjes worden verboden omdat men daarmee een medemens kan neersteken….
De reacties van de Verenigde staten zijn erg hypocriet. Er zijn driehonderd VS raketten met atoomkoppen opgesteld in Zuid-Korea, waar ook duizenden GI’s het Noorden bedreigen.
Bijna elk jaar zijn er grote oefeningen in Zuid Korea “tegen een eventuele Noord-Koreaanse agressie” waaraan telkens tienduizenden Amerikaanse soldaten deelnemen. Er zijn de laatste jaren verschillende gewapende incidenten in en rond het Koreaanse schiereiland waar niet het Noorden maar het Zuiden en de VS voor verantwoordelijk zijn (ik kan daar wel meer over schrijven maar hier nu niet).
Voor iedereen is duidelijk dat al die heisa van een supermacht en haar bondgenoten belachelijk is ware het niet dat Noord-Korea nog steeds als een schurkenstaat wordt voorgesteld.
Ook hier wordt de waarheid geweld aangedaan.
Sinds de Koreaanse oorlog (’50-’53) dringt Noord-Korea aan op een vredeakkoord (officieel is ondermeer de VS nog altijd in oorlog met de DVRK). De VS weigert een dergelijk akkoord systematisch ondanks enkele ongelukkige pogingen (zoals bijvoorbeeld onder de Clinton administratie). De inspanningen van het Noord om vrede te sluiten met het Zuiden en aldus de eerste stap te zetten naar een hereniging. In 2000 – onder de zogenaamde sunshins politiek – kwam de vrede echt in het verschiet. De verzoening kende een hoogte punt toen Kim Jong-il, uit het Noorden en Kim Dae-jung uit het Zuiden elkaar hebben ontmoet en vergaande afspraken hebben gemaakt (de zogenaamde 15 juli 2000 verklaring) Maar de VS hebben deze toenadering gesaboteerd en de huidige Zuid-Koreaanse regering vindt dat elke toenadering en contact met het Noorden gelijk staat aan volksverraad (er was wel een kleine en korte dooi in 2007).
Tijdens mijn reis in 2003 bezocht ik het immense monument voor de vrede en hereniging aan de grote invalsweg in het zuiden van Pjongjang. Twee vrouwen omhelzen elkaar en overbruggen de autosnelweg, die naar het Zuiden loopt. Ik vond dat monument echt als symbool voor de wil tot vrede en verzoening echt overtuigend.
Indien de Noord-Koreanen echt vredelievende bedoelingen hebben waarom zijn ze dan zo “militaristisch”, waarom houden ze een zo sterk leger op de been, waarom willen ze een atoombom ontwikkelen?
De vredesbedoelingen van de DVRK zijn oprecht maar ze worden systematisch afgewezen. Het Noord wordt, zoals hoger beschreven, echt bedreigd. Het is dus normaal dat ze zich voorbereiden op een verdedigingsoorlog. Je kan misschien het Noord-Koreaanse volk vergelijken met een egel. Zij stellen zich op scherp om zich te verdedigen als hij bedreigd wordt maar zijn verder een heel lief en vreedzaam dier… (wie Noord-Korea bezoekt zal getroffen worden door de vriendelijkheid van de mensen en de rust die ze uitstralen).
De ganse bevolking is voorbereid op een agressieoorlog. Overal zijn er diepe schuilkelders gegraven en werden voorraden aangelegd. Het leger is goed voorbereid (tegelijk staat hetzelfde leger in voor alle grote infrastructuurwerken in Noord-Korea). Elke soldaat wordt erop getraind om ingeval van oorlog en bezetting 10 burgers te omkaderen om weerstand te bieden. Verdedigen dat zullen ze. Zo verzekerde een gids mij, tijdens mijn eerste reis in 1990, dat de bergen aan de demarcatielijn “gruyèrekazen” zijn van waaruit aanvallen kunnen gevoerd worden tegen troepen die het grondgebied van de DVRK betreden.
Indien ze enkel uit zijn op verdediging waaom ontwikkelen ze dan een atoomwapen?
Regelmatig ziet men de militaire defilés van het leger, de milities en soms heel wat oorlogsmateriaal. Erg indrukwekkend, maar de Noord-Koreaanse leiders weten heel goed dat bijvoorbeeld de tanks op één twee drie kunnen worden uitgeschakeld. Bovendien kost het onderhouden en vooral moderniseren van hun conventionele bewapening. Daarom besloten ze sinds eind de jaren negentig een atoomwapen te ontwikkelen.
Ze zijn er van overtuigd dat ze met enkele atoombommen de VS en hun bondgenoten (zeker Zuid-Korea) kunnen afschrikken om een oorlog en zeker een atoomoorlog tegen beginnen.
Hun les uit de agressieoorlog tegen Irak en Libië is, dat indien beide landen écht over vernietigingswapens zouden hebben beschikt, ze niet zouden zijn aangevallen. Persoonlijk, denk dat ze gelijk hebben op dat punt.
Waarom spenderen de Noord-Koreanen zoveel geld aan de bewapening tegen een eventuele oorlog terwijl hun volk nu honger leidt?
Het voedselvraagstuk is nog niet volledig opgelost (het noorden van het schiereiland heeft weinig landbouwgronden en voedsel kopen op de internationale markt is extreem duur aan het worden).
Maar het probleem is enkel nog aanwezig in ver afgelegen gebieden (waar trouwens met aardappelteelt wordt geëxperimenteerd).
Bovendien brengen het verkopen aan Derde Wereldlanden hun de kennis van de kernenergie en waarschijnlijk ook wapens geld op. Waarom zou de DVRK trouwens geen wapens mogen verkopen aan landen zoals Iran en misschien ook Syrië, die worden bedreigd door het imperialisme? Verdient België ook niet grof veel geld aan het verkopen (rechtstreeks of via een omweg)aan wrede dictaturen zoals Saoedi-Arabië? Verkocht Duitsland geen wapens aan de Kosovaarse terroristische organisatie UCK, eind de jaren negentig? Leverden en leveren de Britten en de Fransen geen wapens aan het uitschot in Libië en Syrië?
Waarom veroordeelt zelfs de Volksrepubliek China de lanceren van vandaag?
Ik heb er nu nog het raden naar. Maar ik weet wel dat China al lang heeft gevraagd aan de DVRK om geen atoomwapens te ontwikkelen om de spanningen in de regio niet te verhogen. Tegelijk hebben ze de Noord-Koreanen verzekerd dat ze een agressie tegen de DVRK niet zouden toestaan of niet onbeantwoord zouden laten.
Maar de Noord-Koreanen staan op hun onafhankelijkheid en willen niet onder de Chinese atoom-paraplu schuilen. De Chinezen hebben trouwens ook – in de jaren zestig – geweigerd om zich te verschuilen onder een dergelijke paraplu van de Sovjet-Unie. Ze hadden gelijk, dat heeft de recente geschiedenis aangetoond. Het Westen vreest de atoommacht China.
Hoe dan ook, men kan al of niet akkoord gaan met atoombewapening van de DVRK maar dit mag niet beletten dat we de inspanningen van Noord-Korea om satellieten te lanceren voor vreedzame reden en om het land op die manier te ontwikkelen (de communicatie, de observatie van het weer, …).
Meer nog de inspanningen van de DVRK voor vrede en eenmaking verdienen al onze steun.
We weten toch allemaal waartoe het Amerikaans imperialisme in staat is (de Koreaanse oorlog, de moordende atoomaanval op de Japanse bevolking, de huidige agressies)
Wie goed op de hoogte wilt blijven kan de website van de Frans – Koreaanse vriendschapsvereniging – AAFC – volgen http://www.amitiefrancecoree.org
De Maegd Frans, 12/12/12.
Reide in 1990 en 2003 naar de DVRK en volgt dagelijks de ontwikkelingen op het Koreaanse schiereiland.
