De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

(Niet) Thuis in Molenbeek

(Niet) Thuis in Molenbeek

dinsdag 27 december 2022 15:25
Spread the love

Het heeft iets egocentrisch. IK voel me niet thuis in Molenbeek. De uitspraak is dan ook van iemand die meer weg heeft van een bv dan van een socialistisch politici. Op zich is dat geen nieuws, iemand die zich ergens niet thuis voelt. De meeste van mijn jeugdvrienden zijn verhuisd of gemigreerd weg uit het Pajottenland. Misschien omdat ze zich daar niet meer thuis voelden. De hoge woningprijzen, al die huizen met een hek rond, het gebrek aan sociaal-culturele activiteiten. Zich ergens niet thuis voelen, het is des mensen. 

 

Molenbeek populairder dan Sint-Niklaas

Gelukkig zijn er veel mensen die zich wel thuis voelen in Molenbeek. Volgens de wet van vraag en aanbod kan je concluderen dat het populairder is dan Sint-Niklaas. De woningprijzen liggen er hoger dan die van het ingeslapen provinciestadje (waar ik me niet zou thuis voelen). Molenbeek heeft zo zijn troeven. Dankzij de inwoners met een diverse achtergrond hoef je niet ver te reizen om eens wat anders te zien. Roeselare of Oudenaarde, het is erg gelijkaardig, maar Aalst of Molenbeek, het is een andere wereld. En dat op slechts 20 km. van elkaar. Culturele diversiteit in eigen land. Molenbeek is een troef voor mensen die er naar op zoek zijn. En wie daar niet van houdt, even goede vrienden, je hoeft er niet te komen. Het is een optie.

Wie langer in Molenbeek verblijft dan enkel een ‘rondleiding’ zoals de politici uit Sint-Niklaas (waar ik me niet thuis voel), zal merken hoe divers de gemeente is. Je zal verbaasd zijn hoeveel Nederlands, met een Brussels accent, er gesproken wordt. Bij voetbalploeg Union Sint-Gilles is de voertaal Frans, bij RWD Molenbeek is dat Frans en Nederlands. Nederlandstaligen zijn thuis in Molenbeek. De gemeente grenst dan ook aan het Vlaams Gewest (Dilbeek).

Molenbeek heeft met De Vaartkapoen en Recyclart de betere culturele centra van de hoofdstad op zijn grondgebied. In de eerste kan je terecht voor workshops, concerten of yogasessies, Recyclart is dan weer gekend om zijn veganistische lunch, activiteiten voor kinderen en als locatie voor nachtelijke feestjes met DJ’s. Molenbeek heeft drie keer per week een markt en meermaals per maand kan je er gaan rondsluimeren op een rommelmarkt. Verder heeft Molenbeek een Nederlandstalige bibliotheek, een Chiro, een scouts en drie jeugdhuizen. Vlak aan het stadion van voetbalclub RWDM vind je het gemeentelijk zwembad.

Molenbeek is kortom dik ok.

 

Molenbeek (en de wereld) toenemend conservatief

Zijn er dan geen problemen? Ja, die zijn er overal. Denk maar aan het verkeer, de eenzaamheidsepidemie en hoge zelfdodingscijfers overal in België. Specifiek in Molenbeek is het opvallend dat slechts 35.000 van de 98.000 inwoners er werken. Dat heeft nadelen zoals verveling en armoede maar misschien ook enkele voordelen. Zo kunnen mensen die niet werken op de arbeidsmarkt zelf hun woning poetsen en voor hun kinderen en ouderen zorgen.

Net als mondiaal zien we ook in Molenbeek een trend naar conservatisme. In Europa scoort (extreem)rechts goed, of denk maar Trump en Bolsenaro, of aan Afghanistan, Saudi-Arabië en Iran met de conservatieve Islam. Deze conservatieven hebben meer gemeen dan ze zelf denken. Zo vinden ze allemaal hun eigen cultuur superieur, hebben ze het moeilijk met seksuele diversiteit (holebi’s, transgenders), leggen ze moeilijk contacten met mensen die een andere culturele achtergrond hebben en heerst er nostalgie naar vroeger.

Meer dan te veroordelen moeten we nadenken naar het waarom en luisteren. Luisteren en proberen begrijpen. De wereld veranderd snel. Te snel voor veel mensen. Zaken die een zekerheid waren worden in vraag gesteld. Gender bijvoorbeeld, of vlees eten. Dat ligt moeilijk en is verwarrend voor veel mensen. Zij schieten in een kramp en gaan in de tegenaanval.  Of denk maar aan de technologie. Heb je de ene tool onder de knie, is er weer iets anders. Geld uit de muur halen wordt in snel tempo vervangen door digitalisering. De lokale bank in het dorpscentrum waar je altijd terecht kon is verdwenen en een internetpagina krijg je in de plaats. Het bemande treinstation met stationschef is verdwenen,  een koud ticketautomaat in de plaats. Buurten waar iedereen iedereen kent verdwijnen door de vele verhuisbewegingen in een mondiale wereld. Alles lijkt zich boven de hoofden van de mensen af te spelen. Daar waar de macht vroeger lag bij de staat, ligt die nu bij grootse instellingen als de EU. Ver weg van de mensen, geleid door mensen die men niet kent voor wie het gewone leven hoogstens een verre herinnering is. Heb ik mijn eigen leven nog zelf in handen? Welke richting gaan we uit? Dat is de bezorgdheid waar veel mensen mee worstelen. Dus zoekt men houvast. Die vindt men vaak binnen het conservatisme. Een (deels) gemiste kans voor links.

 

Molenbeek seculier progressief

De verkiezingsuitslagen lijken mijn idee van groeiend conservatisme in Molenbeek echter tegen te spreken. Net zoals in heel Brussel is extreemrechts er marginaal. Vlaams-Belang scoort er beperkt en langs de andere kant uit conservatieve hoek haalde de partij ISLAM slechts 1.8% van de stemmen in Molenbeek. Alles is dus relatief en op basis van de verkiezingsuitslag is de Molenbekenaar veelal seculier en progressief.

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!