Update linken onderaan artikel: 19 mei 2011.

Met het doden van meer dan twintig ongewapende Palestijnen aan zijn grenzen, heeft de Israëlische staat zijn ware aard opnieuw bevestigd. De voorbije weken hadden zionistische politici nog getracht Syrië voor te stellen als een ware dictatuur. Maar die vlieger ging niet op. De zogenaamde “vreedzame betogers in Syrië” bleken criminele bendes die door het buitenland werden gefinancierd en zwaar bewapend. Dit wordt bevestigd door Sergei Lavrov, de Russische minister van Buitenlandse Zaken, Moeder Agnès-Mariam de la Croix, Syrië-kenner Joshua Landis en andere bronnen.

Michel Chossudovsky, directeur van het in Canada gevestigde Centre for Research on Globalization, geeft ook een nieuwsrapport van de eerste dag van het protest in de stad Daraa:

    1. Het ging hier niet om een “vreedzaam protest” zoals de westerse media het verkopen. Verschillende demonstranten hadden vuurwapens bij die ze gebruikten tegen de politie: “De politie vuurde op de gewapende betogers en doodde er vier”.

    2. Van de oorspronkelijke aantallen slachtoffers (Israel News), waren er meer politieagenten dan betogers die werden gedood: zeven agenten tegenover vier betogers. Dit is betekenisvol, want het wijst erop dat de politiemacht overweldigd werd door een goed georganiseerde gewapende bende. Volgens Syrische mediabronnen waren er eveneens sluipschutters op de daken die op zowel de politie als de betogers schoten.

Via Jordanië, Libanon en Irak kwamen grote ladingen vuurwapens, nachtkijkers en explosieven Syrië binnen. De plaatsen van terreur in Syrië liggen ook niet toevallig allemaal nabij de landsgrenzen zodat wapensmokkel naar deze terreurhaarden vlot kunnen verlopen: Hama, Homs, Tel Kelakh, Daraa, Baniyas.

IPS schrijft op 16 mei 2011: “Wapenhandelaars in Libanon zeggen dat ze wel degelijk meer klanten uit Syrië krijgen. Volgens hen kopen veel Syriërs wapens om zichzelf te kunnen verdedigen. Daarnaast zijn er ook aankopen die meer gestructureerd lijken te verlopen.”

Op de Syrische Golanhoogten

Net op het ogenblik dat Syrië zijn campagne tegen criminele bendes afrond, vond Tel Aviv het nodig om minstens twaalf ongewapende Palestijnse burgers te doden nabij de grens met de Syrische Golanhoogten.

Tel Aviv verdreef Palestijnen, Damascus ving hen op

Terwijl joodse milities in 1948 bijna 800.000 Palestijnen verdreven naar de Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en de Arabische buurlanden, heeft Syrië een heel ander beleid. Dit land, dat evenwel niet beschikt over noemenswaardige natuurlijke rijkdommen, ving maar liefst 500.000 Palestijnen en 1.500.000 Irakezen op die voor geweld in hun land op de vlucht sloegen. Deze nieuwkomers worden aanzien als volwaardige burgers.

Gezondheidszorg, onderwijs en huisvesting voor nieuwkomers

De levensomstandigheden voor de Palestijnse vluchtelingen in Syrië zijn merkelijk beter dan deze in de buurlanden, omdat in tegenstelling tot Libanon en Jordanië gezondheidszorg, onderwijs en huisvesting voor hen toegankelijk zijn.

Israël daarentegen komt zijn verplichtingen van de Conventies van Genève om gezondheidszorg, onderwijs en huisvesting te verschaffen aan Palestijnse onderdanen absoluut niet na.

Tijdens de Gazaoorlog werden zelfs honderden scholen, ziekenhuizen, burgerwoningen en hele industriezones vernield. Duizenden Palestijnen leven er nog steeds in tenten omdat onvoldoende bouwmateriaal toekomt in de volledig geblokkeerde Gazastrook. In de bezette Palestijnse gebieden en in de Negev breekt Israël dagelijks huizen af van Palestijnen en bedoeïen en worden hun waterputten vernield.

Seculiere staat

In Syrië zijn geen Apartheidswegen. Het land kent geen Apartheidshekkens, militaire orders voor één bepaalde bevolkingsgroep of het verlenen van rechten op basis van één godsdienst, zoals de Joodse Staat. Syrië is een seculiere staat waarbij geen enkele religie of bevolkingsgroep de andere overheerst. Syrië valt zijn buurlanden ook niet om de haverklap aan zoals Israël tegen Libanon (2006) en de Gazastrook (2008-2009). Het dropt geen miljoenen clusterbommen op een burgerbevolking.

Het is net deze steun voor de Palestijnse en Iraakse vluchtelingen die het motief vormen voor een buitenlandse campagne van propaganda via satellietkanalen en de nieuwe sociale media. Tel Aviv en Washington wouden Damascus de mond snoeren om het onrecht in Palestina en Irak aan te klagen. Het is duidelijk de gemene politiek van Barack Hussein Obama die verdeeldheid, chaos en instabiliteit veroorzaakte in Syrië. Door politieke- en financiële steun aan de protagonisten tegen de Syrische president en door de Saudische manipulatie en leugens via zijn propagandakanalen Aljazeera en Al Arabiya. Zij vergaten echter dat Bashar al-Assad een enorme populariteit geniet in zijn land door het garanderen van veiligheid, stabiliteit en vrede.

Al jaren hervormingen gaande

President Bashar al-Assad werkt al jaren aan hervormingen om het autoritaire bewind van zijn vader te veranderen in een democratischer en vrijer Syrië. Tal van veranderingen in de financiële sector, landbouwsector, politieke partijen, enz. kwamen er de voorbije jaren. Naar de rechtmatige eisen van betogers wordt geluisterd en ook nu kiest de president voor een dialoog met de opposanten. De afschaffing van de noodtoestand kwam er niet plots, maar werd al een jaar besproken met wetspecialisten en in het Syrische parlement. Er is nu de mogelijkheid tot VREEDZAME betogingen. Dat door het westen gesteunde groeperingen deze vreedzame betogingen misbruiken door het inzetten van sluipschutters, het opstellen van wegblokkades, het bestormen van openbare gebouwen, het aanvallen van burgers en veiligheidsagenten, het vernielen van privé-eigendommen, enz. om chaos en instabiliteit te creëren is in elk land onaanvaardbaar.

Eenzijdige sancties

De democratie van Het Witte Huis is ver te zoeken als men eenzijdig sancties treft tegen één land op basis van valse ooggetuigen en opposanten van de Syrische leider, met een eigen agenda en betaald door datzelfde Witte Huis. Een land als de V.S., dat verantwoordelijk is voor 2.100 burgerdoden in Pakistan in 2009 alleen door aanvallen met onbemande vliegtuigen, of Israël dat meer dan 2.500 burgers doodde bij oorlogen tegen Libanon en de Gazastrook, hebben een eenzijdige visie op democratie en gerechtigheid. Zij vertegenwoordigen de dictatuur van de wapenindustrie, het dictaat van legers om volkeren jarenlang te bezetten in het Midden-Oosten en complotten te organiseren tegen Arabische leiders die zich verzetten tegen dit imperialistisch beleid in de regio.

Daarom moeten we voorzichtig zijn en Syrië niet bestempelen als een dictatuur, maar het land de kansen geven om de nodige hervormingen door te voeren waarmee het bezig was. Sancties zonder onafhankelijk onderzoek naar de gebeurtenissen in Syrië of op basis van de zionistische lobby met haar verdeel-de-Arabieren-en-heers-politiek zijn onaanvaardbaar.

* Linken:

SYRIA: Who is Behind The Protest Movement?

VIDEO: Chossudovsky: B-2 bombers & Mirage 2000 fighters guarantee deaths in Libya

Anti-Syria revolution: the truth behind the lies

Bashar al-Assad: “Veiligheidsdiensten maakten fouten”

# Meer informatie over Syrië kan U terugvinden op: http://mediawerkgroepsyrie.wordpress.com