Ik kan niet ademen! Ik kan niet ademen! Ik kan
niet ademen! Ik kan niet ademen! Ik kan niet ademen! Ik kan niet ademen! Ik kan
niet ademen! Ik kan niet ademen! Ik kan niet ademen! Ik kan niet ademen!

Ik kan niet ademen. Dat zei een doordeweekse man, op een doordeweekse
stoep, in een doordeweekse stad, op een doordeweekse dag 10 maal na mekaar. Hij
zei dat in de Verenigde Staten van Amerika. Hij zei dat zonder dat hij obscene
gebaren maakte, zonder dat hij een roboCob-team had uitgedaagd. Zonder dat hij
enige vorm van agressie vertoonde. Wat minder moet een mens nog doen om door
een team van losgeslagen idioten niet te worden in mekaar geslagen, niet te
worden gearresteerd, niet te worden kaltgestellt?

Wat is dat toch in dit land van de vrijheid? waar men zo vrij is mensen
in het oog van de lens om te brengen om vervolgens de daders buiten vervolging
te stellen.

Hoe is het mogelijk dat een natie die de wapens opneemt tegen een bende
losgeslagen idioten die vrouwen stenigen en niet gelovigen onthoofden niet ziet
dat in eigen land onder een andere titel eenzelfde film draait? Of ligt in deze
arrogantie misschien juist de voedingsbodem van het wereldwijde conflict?

Nice try, zegt één van de agenten wanneer de man al buiten bewustzijn
is.

Yeah right, asshole!