De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Neen tegen vrijhandelsakkoord en biobrandstoffen!

Neen tegen vrijhandelsakkoord en biobrandstoffen!

donderdag 31 oktober 2013 16:13
Spread the love

Aidé Moreno is de nationale secretaris voor Solidariteit en Mensenrechten bij de Nationale Eenheidsvakbondsfederatie van de Landbouw, partner van fos in Colombia. De federatie bestaat al meer dan 35 jaar, groepeert alle vakbonden van Colombiaanse landarbeiders en telt ongeveer 80.000 leden. Vanuit haar functie strijdt Aidé voor de rechten van de arbeiders in de agro-industrie.

Eind 2012 keurde het Europees parlement het vrijhandelsakkoord tussen de EU, Colombia en Peru goed. Als nu alle lidstaten het ook goedkeuren, treedt het akkoord in voege. Wat vindt je van dit akkoord?

Wij zijn er allesbehalve blij mee. Volgens ons zal dit vrijhandelsakkoord nefaste gevolgen hebben voor het Colombiaanse volk. We beschikken in Colombia niet over de technologie en het kapitaal om te concurreren met de Europese landen. De landbouwers in Europa – ook de kleine boeren – krijgen subsidies; zelfs als de oogst verloren gaat. In Colombia is dat niet zo; kleine en middelgrote producenten krijgen geen subsidies en zijn niet zeker van een afzetmarkt. Hoe kunnen we hiermee concurreren? Voor de kleine producenten zal een vrijhandelsakkoord alvast geen voordelen opleveren.

Vrije handel zal allicht veel buitenlandse investeringen met zich meebrengen. Kunnen die volgens jou niet bijdragen aan de ontwikkeling van het land?

Als het vrijhandelsakkoord met Europa er door komt, zal de Colombiaanse overheid alle buitenlandse investeerders inderdaad met open armen ontvangen. Eender wie lijkt welkom in Colombia. De deuren staan open voor grote multinationals die onze mijnen en gronden komen exploiteren. Volgens ons zet de overheid ons vaderland in uitverkoop, om het weg te geven aan de hoogste bieder. Maar de opbrengsten zullen echter niet in Colombia blijven. Ze komen rechtstreeks in de zakken van de grote economische groepen en multinationals terecht. Er is geen sprake van herverdeling gericht op de algemene ontwikkeling van het land, op onderwijs, innovatie en technologie, … 

Tegenstanders van het vrijhandelsakkoord vrezen dat biobrandstoffen een van de belangrijkste exportproducten naar Europa zullen worden. Vanwaar die bezorgdheid?

In Colombia wordt de laatste jaren volop ingezet op agrobrandstoffen, of biobrandstoffen zoals de regering ze graag noemt. Uitgestrekte landbouwgebieden worden vol geplant met suikerriet, suikerbiet en Afrikaanse palm, voedingsgewassen die niet langer dienen om mensen te voeden, maar om biobrandstoffen voor transport te produceren. Het gaat om extensieve monoculturen die veel grond vragen. In een land waar grond al jarenlang de inzet is van het gewapend conflict en waar de voedselzekerheid in het gedrang komt, is het gebruik van miljoenen hectaren vruchtbaar land voor de productie van biobrandstoffen niet verantwoord. Bovendien laten de werkomstandigheden op de suikerriet- en palmplantages te wensen over.

Voorstanders van het akkoord maken zich sterk dat er extra werkgelegenheid zal gecreëerd worden en dat men erop zal toezien dat het milieu en de mensen- en arbeidsrechten gerespecteerd worden.

Wij kunnen aantonen dat de mensen- en arbeidsrechten nu reeds met de voeten worden getreden. Waarom dan een akkoord aangaan? Extra werkgelegenheid is goed, maar het moet wel gaan om waardig werk! 
De landarbeiders op de Afrikaanse palm- en suikerrietplantages werken vaak in slechte omstandigheden. Door de opkomst van het systeem van onderaanneming is het erg moeilijk om waardige werkomstandigheden en een eerlijk loon, in overeenstemming met het harde werk, te bekomen. Duizenden mensen worden op deze manier tewerkgesteld. Wij willen een verbod op onderaanneming, zodat duidelijk is wie de werkgever is en wie dus de verantwoordelijkheid voor veilige en waardige werkomstandigheden draagt. De meeste arbeiders kennen hun rechten niet en blijven hard werken voor een hongerloon. Ze hebben weinig andere keuze. Vele kleine boeren werden verdreven van hun stukje land, waardoor ze nu niet anders kunnen dan werken voor de grote multinationals. FENSUAGRO zal blijven voor de rechten van deze arbeiders!

Artikel uit FOSFOR, het driemaandelijks tijdschrift van fos. (link: http://www.fos-socsol.be/cntnt/nieuws/fosfor/FOSFOR.php)

take down
the paywall
steun ons nu!