De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Mensen zonder papieren, dat zijn geen mensen zonder rechten. Maar evengoed mensen met plichten.

Mensen zonder papieren, dat zijn geen mensen zonder rechten. Maar evengoed mensen met plichten.

woensdag 4 april 2012 15:52
Spread the love

 

De 23 sans-papiers kunnen rekenen op heel wat steun in onze maatschappij en niet onterecht, maar wordt er ook verder gekeken dan deze 23? En moet de invalshoek waaruit deze steun groeit niet nader bekeken worden?

Demagogie

U spreekt over demagogie, maar is het goedpraten van een wanhoopsdaad geen perfect voorbeeld van demagogie? Een wanhoopsdaad is bijna per definitie het overschrijden van een ethische of morele grens, zij het een maatschappelijke of een persoonlijke. De wanhoopsdaad is ook het woord dat ik in elke van deze argumentaties terugvind om een zekere sympathie teweeg te brengen, alsof een wanhoopsdaad vanzelf verzachtende omstandigheden veronderstelt. Het is ook bijna het enige argument, naast het feit dat ze ‘willen werken.’ We horen niet in het nieuws, niet in de facebook-aanvraag of de mails die langs de VUB werden verspreid, de redenen voor hun asielaanvraag. U zal misschien spontaan ‘een beter leven’ bedenken, maar wie zijn wij om te zeggen wat een beter leven is? Wat weten zij van het leven hier buiten verbloemde verhalen, foto’s en TV-beelden? En “Wat is er mis met op zoek te gaan naar een beter leven?” is geen argument, maar een exponent van demagogie.

Het huidige migratiebeleid betuigt ook mijn steun niet, want het creëert de voorwaarden die mogelijk zijn om de onmenselijke omstandigheden die u beschrijft in stand te houden. De huisjesmelkerij, het slavenloon… We kunnen dat ook ten dele legaliseren, zoals in Duitsland, maar dat is een ander verhaal. En, daar heeft men papieren voor nodig.

Recht

Papieren die verleend worden door een neutraal bureau, of nee, een bureau dat het algemeen goed voor ons land voorheeft. Een bureau dat handelt naar de wetten die gecreëerd werden door mensen verkozen door u en ik.

Een wet is inderdaad niet statisch, maar behoort wel voor de haar durende tijd toepasbaar te zijn. Een wet is een garandering van recht, recht dat ons beschermt. Zo is recht ook een inperking van anderen hun vrijheden, de vrijheid om iemand voor de kop te slaan en in dit geval de vrijheid van de sans-papiers om hier te werken en te leven. Dit recht geldt ook algemeen, voor alle burgers van dit land en alle mensen die asiel aanvragen. We kunnen nog debatteren over het aanvaarden van de cultuur en de taal, maar laat ons er toch van uitgaan dat de wet aanvaarden het absolute minimum moet zijn. Of staat dit voor het, met een modewoord, neo-liberaal gedachtegoed ook ter discussie?

Neo-liberalisme

Want hier draait het eigenlijk om, de kruisbestuiving die het vrije marktmechanisme begonnen is met de idee dat elke mens zijn dromen moet kunnen najagen en recht heeft op hetzelfde als een ander. Die u haalt uit een 65 jaar oud document, dat, ik zeg misschien, evenmin als een wet statisch moet zijn. Wel, die rechten lijken mij mooi, maar een kleine injectie van realisme is hier toch geboden. De staat of de overkoepelende entiteit heeft een belangrijke functie, namelijk het garanderen van die rechten. De neiging om de staat te bekritiseren past allemaal mooi in het kraam van de wereldverbeteraar, maar het ontnemen van de staat haar machten eindigt niet in de vrije maatschappij waar alle sociale, maatschappelijke en economische elementen zichzelf in evenwicht houden. Probeer anarchisme maar eens in stand te houden als u met het laatste stukje vlees voor een gorilla van 2 meter staat.

Het argument dat ‘de staat een instrument van de samenleving is’ maar de ‘hoeksteen van deze samenleving is respect voor het individu’ wijst op tegenstrijdigheid. Helaas kan een grote samenleving geen rekening houden met de wensen van elk individu, de staat is een instrument om een samenleving te besturen, niet om een individu haar dromen in vervulling te doen gaan. Hiervoor heeft het individu zelf de teugels in handen.
Maar dit is een discussie die gevoerd moet worden in boeken en niet in een antwoord op een opinie.

Toekomst

Ik hoor ook hun eis, of liever de eis van de sympathisanten die niet verder kijken als de 23 levende lijken met wie zij medelijden hebben. Want het is deze eis die wij horen, inderdaad. 70 Dagen ver en ze halen het nieuws, terwijl een hongerstaker gemiddeld na 60 dagen sterft, slechts onder de impuls van ‘gevestigde waarden’ luistert de media naar de onmondige stem van deze sans-papiers. Maar wat met de volgende 23 die daar zullen liggen, de volgende 50, de 19.941 asielaanvragen die gedaan werden in 2010? Geven wij hen het signaal ‘Ga in hongerstaking en u krijgt uw tijdelijke verblijfsvergunning.’ Wat wanneer de tijdelijke verblijfsvergunning die u nu betoogt afloopt en de 23 niet akkoord gaan?

Ik zal niet deelnemen aan de betoging op 5 april, laat het al zijn omdat u niet eens weet waarom u zal betogen. Betoogt u voor de 1-jarige verblijfsvergunning van deze sans-papiers? Tegen het immigratiebeleid van ons land? Tegen de nieuwe minister, Maggie de Block? Omdat u een deken over het glas gooit, waar niet alleen u over moet.

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!