Na de zoveelste irritatie over al de sportprogramma’s, dierenprogramma’s en kookprogramma’s op tv moet ik toch even mijn frustratie kwijt.

Ten eerste, het gepalaver over die bepaalde voetbalmatch en die speler is werkelijk degoutant, mijn eerste reactie die hierbij naar boven komt: “moest men over sociaal-economische en politieke zaken zo in detail spreken en debatteren zou er werkelijk een mirakel hebben plaatsgevonden in het medialandschap.”. Deze laatste brengt nieuws die voor mij dikwijls uit de lucht komt vallen, daar is er plots een opstand, daar een oorlog, dit is dan het buitenlands nieuws die vooral voorbij ‘flitst’ op het einde van het 7h journaal, ik schat ongeveer 5 a 10 seconden per item. Terzake zou dit dan moeten oplossen, maar waarom kan het niet in het 7h journaal, waar er een grotere groep mensen op afstemt? Worden wij kijkers dan als dom beschouwd, dat wij het niet zouden begrijpen als men een conflict, een politieke kwestie wat diepgaander zou uitleggen. Het nieuws over de wereld en ons eigen landje duurt ongeveer kwartiertje à twintig minuutjes en dan… over naar de sport. Dan neem ik mijn afstandsbediening en ik kijk wat er op canvas is, je raad het, ook sport. Ik moet niet naar andere zenders zappen, want ik had geen zin om kabel te betalen (om toch alleen maar naar reality progamma’s te kijken of kookprogramma’s) en kijk daardoor met de antenne naar één en canvas.
Canvas moet ik feliciteren met hun woensdagavond programmatie (als er weer geen sport uitzendingen zijn) voor de serie ‘breaking bad’, hiervoor zet ik mij graag nog eens languit in mijn sofa voor men tv.  Maar deze momenten zijn zeldzaam, het is betreurenswaardig hoe het er met de media aan toe is en dan heb ik het vooral over het journaal en de gedrukte media, omdat deze toch een democratische waarde hebben. Ze zijn de vierde macht, ze hebben een controlerende functie, ze zijn er voor de burgers, de waakhond van de democratie zoals men zegt.

Ten tweede vraag ik mij af waar die waakhond naartoe is? Over laatst nog eens een (kwaliteits(?) krant gekocht, ik dacht: “komaan, niet zo pessimistisch over de media, zo erg zal het niet zijn”. Het was teleurstellend, veel reclame, af en toe goed artikel, maar voor ik het wist had ik mijn krant al uit wat betreft binnenlands en buitenlands nieuws. Weer had ik het gevoel niet voldoende informatie te hebben verkregen. Dit nieuws is zo uitgedund, zeker dat over het buitenland. Wat dan wel dik is, zijn de bijlagen in het weekend, met life style artikels, werkelijk saai en oppervlakkig. Het enige nut dat deze bijlagen hebben is om onder het zand in de kooi van mijn kanaries te leggen.

Ik als burger ben gefrustreerd, ik wil geïnformeerd worden, vooral op een diepgaandere manier. In deze economische tijden, waarbij er langzaam aan onze sociale verworvenheden wordt geknabbeld, vraag ik om een media die dit kritisch bekijkt en niet zo maar blijft meespreken met de liberaal, conservatieve elite, die stelt dat we het met minder zullen moeten doen. Ik leef niet uitbundig, mijn ouders ook niet, mijn grootouders. Deze hebben hard gewerkt, gespaard om hun huis te kunnen af betalen. Hebben wij, het volk dan teveel gewild? Waarom moeten wij de crisis dragen? Waarom blijft iedereen ‘de beurs’ als toetssteen van economische welvaart zien? Bijvoorbeeld toen de verkiezingen in Griekenland positief meevielen (voor Europa dan). Dan was de journalistieke opmerking: “En de beursen zijn vandaag iets gestegen door de verkiezingsuitslag van Griekenland”. Iedereen weet dat de beurs speculatie is, een gokspelletje, iets waarop je nationale economieën niet mag op bouwen. De geschiedenis toont dit aan (beurscrash 1929) en nu terug één. Er is toch iets fout met het economisch systeem? Maar iedereen doet verder als of er niks aan de hand is, laat de overheid in springen, laat ons belastingsgeld maar gebruiken om banken te redden, bedrijven cadeautjes geven. Maar wat met de gewone mens, die gewoon tracht een goed leven op te bouwen? Dit zijn vragen waarmee ik zit, maar waarop de media niet inpikt, waarom in godsnaam?