Art. 1. Ge kunt heel weinig verbergen. Ge ziet eigenlijk alles aan mensen. Ge straalt dingen uit zonder dat ge het wilt. Ooit was er een tijd dat mensen alleen maar in lichaamstaal met elkaar communiceerden. Die tijd is niet voorbij. Taal is daar gewoon bij gekomen, daar bovenop, als een laagje glazuur, het topje van een ijsberg aan non-verbale signalen.

Art. 2. Gedrag dat ge probeert te controleren, wordt meestal erger. De emotie waardoor dat gedrag veroorzaakt wordt, kunt ge niet stoppen, ge kunt die niet verbieden er te zijn. Ge kunt die alleen maar proberen te begrijpen.

Art. 3. Het is heel moeilijk om rekening te houden met andere mensen. Het grootste deel van de tijd hebt ge geen flauw benul wat die denken of voelen, en zij niet van u. Mensen moeten meer tegen elkaar zeggen wat ze ervaren bij hoe iemand doet. Dat dat maar wat botst. Als ge geen uiting geeft aan wat ge voelt, kunt ge er evengoed niet zijn.

Art. 4. Als ge de neiging hebt om op een negatieve manier op een bepaalde situatie te reageren, is het heel moeilijk om dat te doorbreken. Ge ziet uzelf niet bezig. Ge kunt niet uit die situatie stappen om tegen uzelf, vanop een afstand te zeggen: dit is het, het moment dat ik anders moet reageren, dan hoe ik normaal reageer. Het is pas achteraf dat ge dat punt kunt zien, waarop het is beginnen fout gaan.