Na al het leed door de coronacrisis, vestigt de hele samenleving haar hoop op bedrijven als Pfizer om het langverwachte vaccin te produceren. Wat men echter vergeet, is dat werknemers uit de maatwerksector zich achter de schermen uit de naad werk(t)en. Tijdens de hele crisis zijn vele beschutte en sociale werkplaatsen open gebleven, als essentiële sector, om andere zorginstellingen en essentiële sectoren te ondersteunen. Zij bleven operationeel voor onder meer de productie van medisch materiaal zoals bijvoorbeeld mondmaskers, schorten, handgels … maar dus ook voor de onderneming die instaat voor productie van één van de vaccins tegen het coronavirus.
Al deze werknemers worden tot de helden van de coronacrisis gerekend, en terecht. Maar deze helden hebben veel geleden. Zij rekenden op het VIA (Vlaams Intersectoraal Akkoord) om betere voorwaarden en een goede loonsverhoging te krijgen. De Vlaamse overheid komt het zorgpersoneel – dat armen tekort kwam om de toeloop van de met het coronavirus besmette patiënten aan te kunnen – tegemoet met een loonsverhoging van 4,5% tot 6%. Net zoals de maatwerksector behoort dit personeel tot de social profit.
Het verschil tussen beiden? De Vlaamse overheid blijft vasthouden aan de loonnorm van 1,1% voor de werknemers uit de maatwerksector. Voor velen een loonsverhoging van zo’n 3 cent netto per uur. Dat is voor deze werknemers niet meer dan twee broden per maand. Maar doordat de facturen ondertussen blijven stijgen en sommige werknemers dit jaar periodes van tijdelijke werkloosheid hebben gekend, zijn deze broden niets meer dan enkele kruimels! Dit misprijzen ten opzichte van de werknemers van de beschutte en sociale werkplaatsen aanvaarden we niet!
De Vlaamse regering moet dringend tonen dat ze bereid is om een goed akkoord te sluiten voor de werknemers uit de maatwerksector. Deze werknemers moeten snel uit de armoede geholpen worden. Een deftige loonsverhoging is voor ABVV Maatwerk de oplossing hiervoor en een uurloon van 14 euro is het uiteindelijke doel, want ook maatwerkers moeten waardig van hun job kunnen leven, en niet enkel zien te overleven.