In feite kon Israël moeilijk anders dan een staakt-het-vuren aanvaarden, omdat het onmogelijk een oorlog op meerdere fronten tegelijk kon voeren, omdat het niet al zijn oorlogsdoelen in Libanon kon bereiken en omdat het Libanese verzet ondanks de zware klappen voor Hezbollah overleefde.
In plaats van een Israëlische overwinning was het akkoord, zo schreven we in een vorig artikel, een overwinning voor het Libanese verzet, zij het een relatieve, gezien de regionale krachtsverhoudingen.
Israël blijft langer dan overeengekomen in Libanon
Toen Israël op vrijdag 24 januari bekendmaakte dat het zijn troepen na de deadline van 26 januari zou handhaven, was dat een uitdaging voor de vastberadenheid van het Libanese volk. Het kabinet van de Israëlische premier verantwoordde dat nieuws als volgt:
“Het terugtrekkingsproces is gekoppeld aan de inzet van het Libanese leger in Zuid-Libanon en de volledige en effectieve uitvoering van het akkoord, waarbij Hezbollah zich boven de Litani-rivier terugtrekt. […] Aangezien de overeenkomst nog niet volledig is geïmplementeerd door de Libanese staat, zal het leger zich maar geleidelijk terugtrekken in volledige coördinatie met de Verenigde Staten”.
Ondanks deze nieuwe provocatie keerden duizenden vluchtelingen uit Zuid-Libanon naar hun dorpen terug, zoals overeengekomen. Een AFP-correspondent zag “konvooien met tientallen auto’s met de gele vlaggen van de Libanese Hezbollah, die samenkomen in verschillende dorpen die door de oorlog zijn verwoest”.
De verzetsgeest van het Libanese volk is sterk
Een andere correspondent uit het dorp Bint Jbeil beschreef hoe honderden inwoners bijeenkwamen om samen te bidden voordat ze in optocht naar naburige dorpen trokken, met portretten van voormalig Hezbollah-leider Hassan Nasrallah en foto’s van hun familieleden die tijdens de laatste zionistische oorlog in Libanon waren gedood.
Nog een andere correspondent beschreef hoe inwoners van het dorp Maroun Al-Ras en Libanese soldaten een Israëlische tank die vlakbij geparkeerd stond, trotseerden door met Hezbollah-vlaggen te zwaaien.
Dat alles gebeurde nadat de Israëlische legerwoordvoerder Avichay Adraee de bewoners had opgeroepen om “te wachten met terug te keren tot de situatie gunstig is. Laat Hezbollah niet terugkomen”. Dat was dus een ondubbelzinnige politieke boodschap.
Openlijke steun aan Hezbollah
Het simpele feit dat de mensen met Hezbollah-vlaggen zwaaiden, toont hoe sterk de band is tussen de bevolking en deze verzetsorganisatie en hoe sterk ook de verzetsgeest van het Libanese volk.
Natuurlijk waren de mensen zich bewust van de risico’s. Ze kennen de zionistische regering en het zionistische leger al tientallen jaren en maken zich geen illusies over hun respect voor het internationale recht of voor het leven van ongewapende burgers.
Ondanks de risico’s keerden ze naar hun dorpen terug met de bedoeling om een ondubbelzinnige boodschap af te geven aan de publieke opinie:
voor het recht om terug te keren naar hun huizen, als protest tegen de zionistische bezetting, als teken van hun vastberadenheid om koste wat het kost weerstand te bieden en om Hezbollah te erkennen als vertegenwoordiger van hun aspiraties.
Israëlisch leger beschiet ongewapende burgers
De reactie van het zionistische leger was die van een klassiek bezettingsleger, namelijk schieten op ongewapende burgers wier enige misdaad was dat ze naar huis wilden terugkeren in overeenstemming met een overeenkomst die was ondertekend en gegarandeerd door onder andere Frankrijk en de Verenigde Staten.
Volgens het laatste rapport van het Libanese ministerie van Volksgezondheid heeft het Israëlische leger 22 mensen gedood en 124 gewond.
De enige rechtvaardiging die het Israëlische leger aanvoert is: “Onze soldaten vuurden waarschuwingsschoten af om bedreigingen weg te nemen op plaatsen waar soldaten verdachten dichterbij zagen komen. We hebben ook verdachten aangehouden die een dreiging betekenden”.
Een bedreiging die uitgaat van ongewapende burgers die tegenover tanks staan? Vreemd. Waarschuwingsschoten die zoveel slachtoffers maken? Vreemd.
“Het Libanese volk zal niet buigen voor welke bedreiging of agressie dan ook”
De terugkeeracties betroffen zo’n zestig bezette dorpen, telkens zwaaiden mensen met dezelfde Hezbollah-vlaggen en droegen ze dezelfde portretten van martelaren. Het nieuws van de eerste doden leidde tot talloze demonstraties in veel steden in het land, waarover het radiostation Ici Beyrouth schreef:
“Op zondagavond organiseerde Hezbollah gewapende gemotoriseerde konvooien in Saida en Maghdouché, in het zuiden van Libanon, en in verschillende delen van Beiroet, waaronder Ain Mraissé, Sakiet el-Janzir, Furn el-Chebbak en Gemmayzé, om te vieren dat ontheemden naar grensdorpen teruggekeerd waren voor de deadline voor de terugtrekking van Israël.”
“Historische dag”
Hezbollah maakte op de avond van die bloedige dag de volgende analyse:
“We vieren de overwinning van het verzet op de Israëlische vijand. Het volk heeft eens te meer bewezen dat het een volk is dat geworteld is in zijn land, gehecht aan elke zandkorrel, de trouwe bewakers van de soevereiniteit van de natie, die niet zullen buigen voor welke bedreiging of agressie dan ook. […]
“Waar onderdrukking is, is onvermijdelijk verzet”
Deze historische dag is een nederlaag voor de vijand, een nederlaag die al is ingezet in 2000. […] De terugkeer van de inwoners naar hun dorpen met de foto’s van de martelaren en de vlaggen van het verzet is het hoogste symbool van standvastigheid, verzet en overwinning. […]
De eenheid leger-mensen-verzet die Libanon beschermt tegen de misdaden van zijn vijanden is geen slogan, maar een realiteit die dagelijks wordt ervaren door de Libanezen, die het werkelijkheid maken door hun verzet en hun offers”.
De boodschap is ondubbelzinnig en geeft duidelijk aan dat het verzet in Libanon nog lang niet verdwenen is. Ze verwijst naar een les die al in alle situaties van onderdrukking naar voren is gekomen, namelijk dat “waar onderdrukking is, is onvermijdelijk verzet”.
Of het nu in Libanon, Palestina of Syrië is, deze les mag nooit vergeten worden als we terugkijken op een historisch verloop.
Meer weten?
– Hezbollah viert de “overwinning” van het verzet”, L’Orient-Le-Jour, 26 januari 2025
– Des Libanais se préparent à rentrer chez eux dans le sud du pays”, Le devoir van 26 januari 2025