Dinsdag 23 oktober zond de tv zender 1 in Koppen XL een Zweedse reportage uit. Enkel voor diegenen die dit hallucinant verhaal bekeken hebben, wil ik het volgende kwijt: in Belgie had die man niet 32 dagen in voorarrest gezeten, maar enkele maanden, om daarna veroordeeld te worden. Wel zou in de aanvankelijke weken van het onderzoek de advocaat van de verdediging al in Terzake op Canvas aan het woord gelaten worden. Die advocaat zou zijn verontwaardiging uiten over het feit dat elementen van het proces verbaal reeds uitvoerig in de kranten beschreven werden, vooraleer hij er zelf inzage van had gekregen. Als die advocaat nog zo vermetel zou zijn om het principe van het vermoeden van onschuld te vermelden, zou de presentatrice replikeren met een “er is toch geen rook zonder vuur, nietwaar”. Belgie dus.

De grond van dit Zweedse verhaal is iets wat nu grensoverschrijdend gedrag wordt genoemd. Die ouders dachten blijkbaar dat ze nog in de 60-70 jaren vertoefden, waar kinderen zomaar zondagochtend in het ouderlijk bed konden kruipen. Over enkele jaren zullen we weer de klacht van jonge volwassenen kunnen horen dat hun vader hen nooit teder vastgehouden heeft.

Enkele weken terug kwam een gepensioneerde radiojournalist nog even op de radio waarbij hij betreurde dat zijn hedendaagse collegas weinig professionele ethiek hadden. Hoe heet hij nu weer?