Als het het stormt dan blijf ik thuis anders spreken we om 9u af op het rond punt in Brakel.  De weervoorspellingen zagen er niet goed uit, heel veel regen en veel wind, met rukwinden van 70 tot 100 km per uur.  Ik had er me er dan ook al half op voorbereid om die dag thuis te blijven en eens wat karweitjes te doen die al maanden liggen te wachten.  Het was echter droog die ochtend en dus was er geen reden om thuis te blijven.

Ik had de avond voordien al getankt en de bandenspanning nagekeken.  Er zitten immers nieuwe bandjes op de wesp, winterbanden die de regen en koude beter verwerken.  Om de één of andere reden zet de dealer altijd te weinig spanning op de banden en dus is dat het eerste wat ik doe als er nieuwe op gezet worden.  Op het wespen forum merkte iemand op dat het misschien niet zo’n goed idee was om met een setje nieuwe banden gelijk een hele dag op stap te gaan in barre weersomstandigheden.  Ik viel een beetje uit de lucht, en na wat gegoogle kwam ik er dus achter dat je nieuwe banden moet inrijden.  Oeps, dat had ik dus nog nooit gedaan, al is het om eerlijk te zijn nog maar de derde keer dat ik met nieuwe banden op pad ga.  De eerste keer was toen ik de banden verving van de oude Cosa, die waren zo versleten dat zelfs die gladde nieuwe banden een hele verbetering waren.  De tweede keer was toen ik de GTS splinternieuw van bij de dealer ging halen, de eerste honderden kilometers reeds ik hoe dan ook zeer voorzichtig. 

Ik vertrok die ochtend dus iets vroeger dan nodig reed via de GPS langs zoveel mogelijk veldweggetjes om rustig de banden in te rijden.
Eenmaal in Brakel was er nog tijd over voor een sigaartje, die was nog maar aangestoken of daar hoorde ik Pieter met zijn typisch tweetakt Vespa gewrendeng deng deng al aankomen.  Pieter zijn wesp is meer dan 40 jaar oud, hij restaureerde ze volledig en reed er sindsdien al 23.000 km mee.  Ik wilde vandaag graag met Pieter rijden niet alleen omdat hij hier min of meer in de buurt woont, maar ook omdat hij erom gekend staat de meest onmogelijk avonturen te beleven onderweg.

We spraken af dat Pieter voorop zou rijden en de hele weg naar Kortrijk maalden we af zonder ook maar één keer te stoppen, verkeerd te rijden,…  Ik vrees echter dat er nog een gepeperde rekening in bus gaat vallen voor snelheidsovertredingen.  De eerste 10 kilometer trachtte ik me aan de opgelegde snelheidsbeperkingen te houden waardoor ik wel erg veel afstand hield tussen Pieter en mezelf.  Na 10 kilometer besloot ik om het tempo van Pieter zo goed als mogelijk te volgen,…. we zullen wel zien.  Nu moet ik zeggen dat het steeds binnen de perken bleef al zullen we moeten afwachten of de flitspalen daar ook zo over dachten. Ik dus letterlijk in het spoor van Pieter, waar snijd hij een bocht aan, waar gaat hij in de remmen,… een betere wespenschool kon ik me niet voorstellen. Voor we het wisten stonden we dan ook meer dan een kwartier te vroeg op de grote markt van Kortrijk.  Pas als we op de markt van Kortrijk aankwamen begonnen de eerste druppels naar beneden te vallen. Het zou voor de rest van de dag niet meer stoppen met regenen.

Pieter vreesde ervoor dat het café waar we afspraken nog dicht zou zijn maar het zat er al aardig vol met mannen en vrouwen die duidelijk niet van plan waren om nuchter buiten te wandelen.  Een kwartiertje later was het hele café overvol met vespisten die elkaar hun laatste avonturen een het vertellen waren.  Straffe verhalen over ritten, maar meer nog over restauraties en gesleutel.  Een gekke bende van mensen die één ding gemeen hebben, ze rijden met een wesp, maar voor de rest totaal verschillend zijn.  Het is een vreemde maar leuke bende waar je gelijk bijhoort als mee op stap gaat met je Wesp. 

En dan plots, net als de fanfare binnenwaait en zichzelf met pinten en jenever gaat opwarmen voor de 11 november herdenking, schiet iedereen in gang. Jassen aan, regenjassen aan, helmen op en wreng deng deng, de tweetakt goed laten knallen.  Het is altijd hetzelfde met die groepsritten, eerst lijkt het alsof we nooit gaan vertrekken en dan plots op enkele minuten tijd zijn we er vandoor.
We zijn met een 25 tal wespen die het erop wagen om door de aangekondigde storm langs de slagvelden van de eerste wereld oorlog te rijden.  Het lijkt wel alsof de de één of andere onverlaat besloot om deze keer niet de sluizen van de ijzer te saboteren maar de hemelsluizen open te draaien om ons erop te wijzen wat voor een ellende het moet geweest zijn.
Na zo’n 45 minuten wordt er voor de eerste keer gestopt, midden in de velden en de gutsende regen om even stil te staan bij een klein kerkhofje.  Als ik het goed onthouden heb zijn er op die plek vooral Algerijnen begraven die er onder Frans commando hun leven kwamen geven voor het Franse rijk.  Nog een half uurtje verder en nog steeds in de gutsende regen werd er halt gehouden bij een bunker- en loopgravencomplex midden in een modern industrie terrein.  Het complex werd opgegraven en gestaureerd tijdens de aanleg van het indsutrie park.  Het moet een bevreemdend zicht zijn geweest, meer dan 25 mensen in motorpak met regenoveral en helm op die door de loopgraven wandelden.  Niemand die er immers aan dacht zijn helm af te zetten omdat ze nu eenmaal een goede bescherming bieden tegen de gutsende regen en striemend wind.
Onze gids (Pieter, maar wel een andere) had de rit onwaarschijnlijk goed voorbereid en wist bij elke stop een heel verhaal te vertellen.  Na het bunker en loopgraven complex zou het nog eventjes rijden zijn voor we terug zouden stoppen aan de Menen poort in Ieper.  Op de weg naar Ieper was de wind zo aangewakkerd dat je de rij met wespen voor je soms met zijn allen van en ene kant van het wegdek naar de andere zag (z)waaien.  

Aangekomen in Ieper kon ik nauwelijks nog genieten van het moment en de sfeer.  Mijn voeten waren niet alleen doorweekt ze waren ook pijnlijk koud geworden.  Ik had die ochtend drie paar schoenen klaargezet en uiteindelijk gekozen voor Doc Martens, geen goede keuze dus.  De stalen tip maakt immers dat je voeten nog kouder worden dan in gewonde schoenen. Nu ik dit schijf denk ik eraan dat ik op zolder nog een paar bottines heb liggen uit een een ander leven, ze kostten een fortuin, je kan er mee naar de Noordpool en ze liggen ergens op zolder stof te vangen, ik ga ze eens opsnorren misschien dat ze deze winter op de wesp prima gaan dienen.
Aan de Menenpoort waren ze vollenbak in de weer om de last Post van die avond voor te bereiden, heel wat Engelsen en Canadezen slenterden desondanks de gutsende regen door de Ieperse straten.

Vanaf de Menen Poort reden we dan richting soep, hotdogs en een warm haardvuur.  Pieter had de hele familie ingeschakeld en zijn ouderlijk huis voor de gelegenheid omgebouwd tot heuse herberg.  Handschoenen werden eerst uitgewrongen en konden dan samen met onze sjaals de droogkast in.  Iedereen vergreep zich haast aan een kop warme pompoensoep, die zo heet was dat de plastieken lepeltjes smolten als je ze in de soep roerde.  De slimsten nestelden zich rond het haardvuur: motorbroek uit, schoenen uit,… en gezellig bakken voor het het vuur.  De meesten onder ons wilden echter bijpraten, roken, eten en nog een kop soep drinken.
Na een halfuurtje vond Pieter dat het tijd was om terug over te gaan naar de orde van de dag, we werden aangemaand om allemaal naar binnen te komen om er getrakteerd te worden op enkel woordjes uitleg over de ‘grote oorlog’ en samen naar enkele fragmenten van een documentaire te kijken over de bunkers die we zonet bezochten. (hieronder vind je de links naar de youtube versie).
Dat mocht allemaal niet te lang duren want desondanks de gietende regen waren er na 20 minuten al paar stoere Vespisten aan vragen wanneer we terug zouden gaan rijden. 

Er werd even overlegd en dan besloten we om de rit in te korten om via een aantal mooie binnenweggetjes naar ons eindpunt te rijden.  De rukwinden waren toegenomen waardoor we echt in een indiaans rijtje gingen rijden dat als een Mexican wave heen en weer slingerden op het ritme van de windstoten.  Het had ook iets van afvallingskoers daar sommigen duidelijk genoeg hadden van al die nattigheid en het kruisen van een hoofdweg gebruikten om gelijk naar huis te vertrekken.  Toch was de groep nog groot genoeg om het café dat als eindpunt zou dienen volledig te vullen.  Ook daar weer trok iedereen handshoenen, sjaals, en zelfs broeken uit om te te laten drogen bij de kachel.  Sommigen waren ondertussen nat geworden tot op hun onderbroek.  Bij mij bleef de schade beperkt tot natte handshoenen, verkleumde en doorweekte voeten en een klamme maar relatief droge broek.  Mijn handschoenen waren trouwens niet eens nat vanbinnen, ik heb nooit echt geloofd in de verhaaltjes van GoreTeX en andere peperdure waterdichte maar luchtdoorlatende laagjes, maar mijn handschoenen bewezen dat het weldegelijk werkt.
Nu moet ik zeggen dat mijn ouderwetse leren jas ook droog gebleven was, eens goed invetten de dag voordien,… geen drupje water is er doorgekomen.  Spijtig dat er in die jas geen bescherming zit, maar op een goede dag schilder ik er een paar mooie streepjes op met witte en liefst reflecterende verf zodat ik niet steeds dat fluo jasje moet dragen.

Pieter (de eerste dus, waarmee ik samen naar Kortrijk reed) en ik hielden ons braaf een koffie en cola maar rondom ons werd er stevig in het bier gedoken.  De verhalen werden dan ook straffer en straffer, tijd dus om mijn fototoestel even boven te halen.  Foto’s maken tijdens een rit, daar begin ik nog niet aan bovendien had ik geen toestel mee dat de regen kon trotseren.  X aantal straffe verhalen verder en veel later dan we hadden afgesproken begonnen we ons klaar te maken om de rit huiswaarts aan te vatten.

Heel even leek het erop dat we een typisch Pieter alias Nero avontuur zouden beleven, Pieter kreeg zijn wesp immers niet aan de praat.  Hij kreeg de motor wel aan het draaien maar als hij wilde vertrekken viel die prompt weer stil.  Blijkbaar stond de kabel van de ontkoppeling iets te strak gespannen waardoor hij niet vlot van neutraal naar versnelling wilde gaan.  Tijdens de rit huiswaarts was het dan ook bij elk rood licht spannend afwachten of Pieter van de eerste keer mee zou zijn.  Ik reed immers voorop deze keer, en tot mijn eigen verbazing ging dat haast even snel als op de heenweg.
Dat had ook wel wat te maken met een misverstand.  Pieter volgt immers nogal dicht terwijl ik steeds een ruime afstand laat.  Ik ging er dus van uit dat Pieter me aanmaande om wat sneller vooruit te gaan elk keer hij achter mij kwam rijden.  Telkens ik dus het gewreng deng deng deng van Pieter zijn wesp hoorde en zijn licht in mijn spiegel zag naderen verhoogde ik dus het tempo terug.  Op die manier stonden we amper een half uurtje later in Brakel, waar Pieter me opbiechtte dat hij toch wel moeite had om me bij te houden.  Over misverstanden gesproken, … al vond ik het best OK en ik had indruk dat Pieter dat ook wel vond. 

Nog even samen een sigaret roken, de tank volgooien en dan was het tijd om de laatste 25 a 30 km huiswaarts te rijden.  Het waren vreemde kilometers.  Ik was steeds maar op zoek naar het gewrengdeng deng deng van die rode wesp en het bijhorende licht in mijn achteruitkijkspiegel. Het was trouwens echt alsof ik alleen de baan was.  Die laatste 20 km ben ik nauwelijks een wagen tegengekomen.  Ik heb me geen moment onveilig gevoeld op de wesp in dat hondenweer, … enkel dagen later zou het effect van al die regen pas duidelijk worden.
Thuisgekomen recht in bad met een glas warme wijn,…. en dan nagenieten op het forum, de documentaire op Youtube rustig bekijken, terwijl af en toe de geur van tweetakt en het gewreng deng deng nog ergens rondspookte.

De filmpjes over de bunker en loopgraven complexen

Yorkshire dugout:
Deel 1 : http://www.youtube.com/watch?v=h7lojPkcH0c
Deel 2 : http://www.youtube.com/watch?v=uUeCwEEVifw
Deel 3 : http://www.youtube.com/watch?v=GQhWnRZtS-E
Deel 4 : http://www.youtube.com/watch?v=SVmm95BpTH8
Deel 5 : http://www.youtube.com/watch?v=j73wMYrkxFw

Vampire Dugout:
Deel 1 : http://www.youtube.com/watch?v=-CmW7t-Ep7I
Deel 2 : http://www.youtube.com/watch?v=bysQnv0yplI
Deel 3 : http://www.youtube.com/watch?v=3ZA61gVPNLI
Deel 4 : http://www.youtube.com/watch?v=BIZm2vq_dx4
Deel 5 : http://www.youtube.com/watch?v=ADiXvoc8VUE
Deel 6 : http://www.youtube.com/watch?v=qs8b7iS0dPA
Deel 7 : http://www.youtube.com/watch?v=jlqzCwlc8jo
Deel 8 : http://www.youtube.com/watch?v=2mS7ksPiui8