De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Afbeelding van Muhammad Rohan Hussain via Pixabay
Opinie - Wouter Hessels

Kinepolis is een neoliberale popcornfabriek

Kinepolis wil met “Cine K” cinefielen verleiden en auteursfilms tonen. Auteursfilms zoals de nieuwe, in Cannes geprezen film van Jean-Pierre en Luc Dardenne, “Tori et Lokita”.

woensdag 21 september 2022 10:27
Spread the love

 

Als cinefiel en filmhistoricus zal ik nooit bekoord worden door Kinepolis. Voor mij zijn de multiplexen vooral dure popcornfabrieken. Alleen als een film niet speelt in een cinefiele bioscoop, ga ik tegen mijn zin naar Kinepolis. Met opgetrokken neus en oordopjes ga ik er dan binnen.  Of ik het nu wil of niet, ik moet sowieso passeren langs de overdadige snoep- en drankwinkel. Het snoepgoed is ook te duur en zelf word ik al misselijk bij de aanblik van die emmers zoete en zoute popcorn. Vele mensen kopen en eten zich te pletter aan frisdrank, snoep, chips en popcorn… Ik wil een film in alle rust bekijken en beluisteren.  Dus geen slurpende, smakkende en kauwende filmkijkers die de concentratie verstoren. Het geluid in Kinepolis staat ook vaak ronduit te luid. Vandaar mijn oordopjes. Net als het massale snoepgoed vind ik het kwartier publiciteit onverteerbaar. Het afval op de zetels en op de grond van Kinepolis na een filmvertoning is zonder meer stuitend.

Noem me gerust een onverdraagzame en zelfs neurotische filmloper. Kinepolis biedt dan wel een state of the art beeld- en klanktechnologie. Dat  zou er nog aan moeten mankeren voor een toegangsprijs van 12 euro. Er zijn trouwens ook cinefiele filmhuizen die even state of the art zijn uitgerust.  “Tori et Lokita” ga ik dus niet zien in Kinepolis, maar wel in Cinema Palace, in hartje Brussel. Daar betaal ik minder dan de helft van een Kinepolis-ticket. 6 euro tegenover 12,5 euro. Mijn studenten aan de filmschool zeggen terecht dat Kinepolis en UGC zeer duur zijn. Ik vind het belangrijk dat filmstudenten films zien op het grote, witte doek, maar het moet betaalbaar blijven. In het filmmuseum ofte Cinematek betalen studenten 2,5 euro per film. Met zo’n democratische toegangsprijs kan ik hen vragen om elke dag een film te zien op het zilveren scherm. Kinepolis is een puur kapitalistische popcornfabriek waar film als popcorn wordt geconsumeerd. Als je je laat verleiden door film als suikergoed ben je al gauw 20 euro per persoon kwijt en is de film volstrekt bijkomstig.

 

Wouter Hessels is docent filmgeschiedenis aan RITCS, ULB en INSAS in Brussel.

Creative Commons

take down
the paywall
steun ons nu!