“Kiest u voor het N-VA-model of voor het PS-model?”. Dat is de vraag
die N-VA met de tool Thunderclap op 24 mei, 1 dag voor de moeder der
verkiezingen, uw beeldscherm in wil katapulteren. Iedereen kent wel
minstens een iemand die dolenthousiast poseert met de V van vivisectie,
vlierbessenconfituur en Colombiaanse cultheld Valderama. Oh ja, en
verandering en vooruitgang en Vlaanderen. En voor elke trotse,
zelfzekere en zelfverzekerde Vlaming is er wel iemand die subtieler voor
de Vlaams-Nationalisten supportert.

De N-VA wil nu haar virtuele achterban mobiliseren om zich aan te
melden bij de tool Thunderclap, waardoor alle deelnemers op hetzelfde
moment hetzelfde verkondigen op diverse sociale media. En in dit geval
zal dat dus “Kiest u voor het N-VA-model of voor het PS-model?” worden.
Om 9 uur ’s morgens. Wat moet ik mij in hemelsnaam voorstellen bij de
totstandkoming van dit soort geintjes?

“Hé, wij zijn de partij van inhoud, en we moeten dit duidelijk maken.
Laat ons anders de verkiezingen herleiden tot een inhoudsloze
abstractie die de waarheid en de complexiteit van de verkiezingen en de
politieke realiteit oneer aandoet, en proberen om dit door zoveel
mogelijk mensen te laten delen.”
“Goed idee! Zo tonen we dat de verkiezingen belangrijker zijn dan ooit
(want het PS-model is geënt op de Galactic Empire van Star Wars), dat we
hip zijn (want we gebruiken een hippe tool) en dat we wel degelijk een
Vlaamse gemeenschap vormen (want de virtuele achterban verspreid
klakkeloos unisono dezelfde boodschap.”

Wie verkiezingen wil winnen moet de werkelijkheid kunnen herleiden
tot iets heel eenvoudigs. De dualiteit van het PS-model, waar
hardwerkende Vlamingen geplaagd worden pestbelastingen door een regering
die hen niet vertegenwoordigt, en het NV-A-model, waar hardwerkende
Vlamingen én minder belastingen moeten betalen, én nog evenveel sociale
zekerheid mogen verwachten én we allemaal gelukkig en veilig gaan leven
in een warme Vlaamse gemeenschap, past perfect in dat plaatje.

Een stunt als deze draagt niets bij tot het politieke debat,
integendeel. Het is tekenend dat de partij van de inhoud en de cijfers
zich deze verkiezingscampagne het meest heeft getoond als de partij van
de gadgets en de lege marketing. 300.000 euro werd besteed aan de
amateuristische (maar oh, zo eerlijke) filmpjes die mij met enige
weerzin naar nieuwssites en Youtube deed surfen. Daar kan je al eens een
paar ondernemers mee ondersteunen, of een mooi project rond
kinderarmoede mee op poten zetten. De partij van de spaarzaamheid toonde
hier haar meest geldverspillende kant, en het volk juichte. En ook
hiermee toont het zich van een licht demagogische, simplistische kant.
Het gele inpakpapier is alvast schitterend.

Dus ja, welke van deze twee abstracte denkbeeldige constructies (die
de complexe werkelijkheid en andere politieke partijen geen eer aandoen)
verkies is? Ik zou het niet goed weten. Maar ach, ik ga niet te
verzuurd doen. Ik gun de N-VA achterban haar leuke stunt op
zaterdagochtend, om 9 uur, al moet u mij toestaan mijn computer dan even
links te laten liggen. En ongetwijfeld barst de collectieve waanzin pas
echt los, een dag later, wanneer het N-VA model triomfantelijk naar
voren wordt geschoven als de blauwdruk voor onzen aller toekomst. En dan
maar hopen dat de V van verandering en vooruitgang niet verandert in
verwarring en versmelting, wanneer blijkt dat de scheiding tussen
N-VA-model en PS-model vooral in de hoofden en de harten van de
hardwerkende Vlaming bestaat, en dat België toch net iets minder
abstract en eenvoudig is dan eerst gedacht.