De genomen maatregelen om de algemene gezondheid te bewaren zijn heel stringent en komen heel sterk naar binnen in ons sociale leven. De maatregelen doen denken aan een strikt klooster- of militair leven waarbij we in de pas moeten blijven lopen en heel strenge ascetische maatregelen volgen. Vanaf maart moesten we binnen blijven en mochten we slechts naar buiten als het echt nodig was. Als we dan naar buiten mochten, moesten we onze contacten beperken, en dit is nog steeds zo – overal moeten we deze of gene regels volgen, regels die om de haverklap veranderen, elkaar tegenspreken en nog verschillen van stad tot stad. Iedereen wordt evenwel verondersteld deze heel dikwijls ad hoc opgelegde maatregelen te volgen hoewel velen inzien dat deze maatregelen inconsistent zijn en ook tegen de menselijke waardigheid ingaan.
Ook al zijn deze maatregelen met de beste bedoelingen opgesteld, toch blijft de vraag of je kan verwachten dat iedereen deze strenge en ingrijpende maatregelen volgt, is dit überhaupt wel voor iedereen haalbaar? Kan je verwachten dat iedereen deze strenge maatregelen volgt? Ik merk bij velen heel veel onbegrip en kwaadheid als jongeren maar ook volwassenen deze maatregelen aan hun laars lappen. Deze personen worden direct met alle zonden van Israël overladen en net deze personen worden beschuldigd van stijgende infectiecijfers, van een toename aan ziekenhuisopnames en sterftecijfers.
Maar in plaats van deze mensen te beschuldigen is het misschien eens handiger om naar de mens zelf te kijken. Beschuldigen is heel gemakkelijk, je moet dan niet op onderzoek gaan naar de dieperliggende oorzaak.
Als je spreekt van een ‘mensenras’ denk je al snel dat iedereen hetzelfde is en maak je de conclusie dat iedereen deze maatregelen wel zal volgen want we zien de mensen als één geheel, ongeacht kleur, ras, afkomst, stand, geslacht, leeftijd en dergelijke. Maar hoewel we diep vanbinnen allemaal mensen zijn en wel degelijk gemeenschappelijke kenmerken hebben, zijn we allemaal verschillende individuen, iedereen bezit verschillende eigenschappen, kwaliteiten, mogelijkheden en beperkingen.
Puur fysiek gezien bezit iedereen totaal andere fysieke kwaliteiten en mogelijkheden, dit is heel duidelijk. Wat voor het fysieke geldt, geldt nog meer op mentaal, psychisch niveau, op het niveau van ons gevoelsleven en ook voor wat de daadkracht betreft. Iedere mens staat op een totaal ander punt in zijn ontwikkeling in die verschillende gebieden.
Bepaalde mensen kunnen goed nadenken, anderen meer vooruit denken, anderen hebben als kwaliteit heel fijne gewaarwordingen, een sterk aangelegd zelfwaarde-gevoel, weer anderen stralen rust uit en de mensen die zich heel sterk in hun wilsleven ontwikkeld hebben zijn daadkrachtig, vastberaden of hebben eerder de kwaliteit van een extreme doorzetting en volharding in het leven. Als iedereen dus zo verschillend in het leven staat kan je nooit verwachten dat iedereen nauwgezet de maatregelen zal volgen.
Je merkt dat velen geen begrip kunnen opbrengen als iemand de maatregelen niet wenst te volgen. Het is echter niet omdat jij zelf de maatregelen goed kan volgen en de noodzaak ervan inziet dat iemand anders daar ook zo over denkt, zo over voelt en ernaar handelt. Zo werkt dit nu eenmaal eenvoudigweg niet.
Velen denken er gewoon anders over, voelen het anders aan en weer anderen bezitten de wilskracht niet om de maatregelen ascetisch na te volgen. Hoe kan je nu verwachten dat iedereen dezelfde maatregelen meticuleus volgt als iedereen anders in het leven staat. Dit spoort helemaal niet met de menselijke waardigheid. Het opleggen van maatregelen die in de persoonlijke levenssfeer ingrijpen vernietigt eenvoudigweg de mens als een uniek en zelfstandig denkend, voelend en handelend wezen en zodoende grijp je in in het gevoel van zelfwaarde.
Hoe werken de streng van bovenaf opgelegde maatregelen in op onze gezondheid? Deze vraag wordt amper gesteld. De morele invalshoek die ons wordt aangepraat is dat we dit doen om de anderen niet te besmetten. Deze valse moraliteit moeten we onderkennen want ze dwingt ons om handelingen te verrichten die helemaal niet stroken met de menselijke waardigheid en gezondheid. De maatregelen grijpen zo sterk in in ons sociale leven en zetten zich net in ons sociaal weefsel, in onze belangrijke sociale contacten en in onze menselijke gevoelens waardoor we als mens niet verder tot ontwikkeling kunnen komen. Hierdoor krijgt onze persoonlijke ontwikkeling een flinke knauw en verzwakt de werking van onze immuniteit. Van zodra de ontwikkeling stopt of als andere mensen vinden dat ze onze ontwikkeling moeten overnemen begint de werking van de immuniteit te verzwakken. Dit kan je gemakkelijk zelf ondervinden en dit kan je ook zien bij de ouderen die niet meer kunnen doen wat ze willen. Van zodra er van buitenaf ingegrepen wordt in de sociale contacten ontstaat er een snelle terugval in de mentale en lichamelijke gezondheid.
Reageren
Om te beginnen lijkt het mij voor de psychische gezondheid heel gunstig om de media niet van te dicht te volgen want het is merkbaar dat ze niet de kant kiezen van een gezonde en sociale menselijke ontwikkeling.
Hoe dan ook is het overduidelijk dat ondanks het feit dat het virus op een sterke retour is men niet direct zinnens is om de maatregelen af te zwakken. De maatregelen zijn er om te blijven, punt. Ook al komen advocaten op voor de rechten van de mens, spreken artsen zich uit tegen vele maatregelen of houden er andere meningen op na, of is het duidelijk dat de werkwijze van de virologen onze democratische rechten met voeten treedt, toch blijven de maatregelen van kracht en spreekt men over nog strengere maatregelen. De politiek staat erbij en kijkt ernaar, overal in Europa trouwens. Het moge duidelijk zijn, de politiek, de media maar ook de wetenschap liggen op apegapen en we moeten dus van nergens anders hulp verwachten.
Hoe kunnen we van hieruit verder, hoe kunnen we dit dictatoriaal bewind een halt toeroepen? Het moge ook duidelijk zijn dat we met z’n allen zullen moeten reageren. Betogen lijkt een goede zet en dit versterkt zeker de kracht bij gelijkgezinden maar persoonlijk zie ik hier niet zoveel uitkomen, getuige Duitsland. Daarom zou ik persoonlijk niet vechten tegen de overmacht die nu aan de macht is want dit lokt nog meer agressie uit van diegenen die nu al zo bang zijn voor corona, je duwt ze nog meer in hun angst. Anderzijds kan de staat op deze manier heel legitiem (nog meer) agressie en repressie tegenover diegenen gebruiken die vinden dat de maatregelen niet stroken met de vrijheid van de mens.
Persoonlijk denk ik dat het belangrijk is dat eenieder, ieder van ons zich verder ontwikkelt in zijn werkveld, sociaal veld of wat hij of zij ook wenst te doen. Het is vandaag de dag al heel veel als je geen persoonlijkheidskrachten verliest door al deze maatregelen en deze indoctrinatie vanuit de media. Het is al heel veel als je merkt dat je überhaupt in een dictatuur leeft en dat al deze maatregelen helemaal niets met onze gezondheid meer te maken hebben maar des te meer met het status quo behouden van de macht die deze mensen nu over ons bezitten. Verder lijkt het mij ook uitermate belangrijk dat je niet alleen inziet maar ook er ook een gevoel voor ontwikkelt dat iedere mens anders in het leven staat en zich ook op zijn of haar manier sociaal wenst te ontplooien. Iedere mens is een mysterie en ontplooit zich op zijn eigen manier, ook al is dit heel tegenstrijdig met hoe jij dit ziet. Vele mensen kiezen nu eenvoudigweg voor de zekerheid, de zekerheid van de groep, van een autoriteit en geven hun ontwikkeling helaas over aan de tijdsgeest. De ander proberen te overtuigen heeft geen zin en brengt alleen het tegendeel. Maar het is al heel veel als je al inziet en aanvoelt dat als mensen zich overgeven aan een autoriteit die bepaalt wat goed is voor hen, dat dat niet gunstig is. Dat is al een eerste, heel belangrijke stap.
Het is zeker gunstig als je regelmatig op een rustige wijze de situatie met de maatregelen waarneemt maar ook oog hebt voor datgene waarin je je kan ontwikkelen, welke persoonlijke mogelijkheden je hebt. Dat is eigenlijk al een persoonlijke opstand. Je laat je niet doen door de maatregelen maar je ontwikkelt je verder en net dit, deze persoonlijke ontwikkeling is niet gewenst door al deze maatregelen want het zorgt ervoor dat de immuniteit versterkt. Verder is het ook zo dat als veel mensen voelen dat dit systeem met de maatregelen niet klopt de rest automatisch volgt en het systeem moet breken, dit kan eenvoudigweg niet anders.
De reden waarom ik deze invalshoek opteer is omdat de Vlaming van nature niet op straat komt, niet revolutionair is, niet echt naar buiten komt met zijn mening. Veel mensen nemen geen standpunt in, durven dit niet, kunnen dit niet,… Ondertussen, en dit is tragisch, zijn al heel veel mensen gewoon aan de maatregelen, ze zijn het gewoon een masker te dragen, stellen het zelfs niet meer in vraag. Dit, beste mensen, is uitermate tragisch! Het is belangrijk dat deze mensen andere mensen kunnen spreken die in hun gevoel geen angst hebben voor Covid, niet agressief zijn tegenover andersdenkenden en zodoende een kracht vrijmaken voor anderen om de maatschappij te bevrijden van deze algemene blindheid waarin we ons nu bevinden.
Philippe Gits
Yogadocent
