Vandalisme en persoonlijke aanvallen  van allerlei aard is in vele gevallen een uiting van ongenoegen , het gevolg van uitsluiting , het ontbreken van toekomstperspectieven……Als maatschappij dragen we hier een enorme verantwoordelijkheid. Kiezen we in het stemhokje voor kandidaten en partijen die iets willen doen aan de oorzaak of hun heil vinden in repressief optreden.

Dezer dagen worden we weer geconfronteerd met agressie op de trein. De verantwoordelijk treinbegeleider staat er meestal alleen voor. Er is nochtans een niet repressieve aanpak die de treinbegeleider kan beschermen.

Jaren geleden werden in een eerste besparingsronde de kaartjesknippers aan de toegang tot de perrons afgeschaft. In de stations zaten ze in hun hokje met enkelen samen en controleerden de toegang. Zij die geen kaartje hadden kregen geen doorgang. Die kaartjesknippers stonden er meestal niet allen voor ze hadden in hun directe omgeving een collega of een stationschef .

Deze bewakers waren meestal laag opgeleid en hadden toch een functie met enig aanzien, hun uniform gaf deze mensen een goed zelfbeeld.

Deze vorm van tewerkstelling is maatschappelijk nuttig en voorkomt agressie, waar wacht men op ? Of is er WEER geen geld?