In zijn nieuwste boek beschrijft de Zwitserse expert Jacques Baud de geheime oorlogen in Oekraïne. Die worden gevoerd door de geheime diensten van Kiev, maar ook door allerlei verzetsorganisaties tegen Kiev. En daarnaast heb je dan nog de buitenlandse geheime diensten die stiekem actief zijn, zowel Russische als Westerse…
De boeken van Jacques Baud heb ik altijd binnen handbereik. Hij is bijzonder goed vertrouwd met de onderwerpen waarover hij schrijft: hij heeft gewerkt voor de Zwitserse geheime dienst, voor de NAVO en voor de VN, en was o.a. in Oekraïne actief. Vanuit zijn beroepservaring en de opgebouwde expertise schreef hij belangrijke en interessante boeken over terrorisme, de oorlog in Oekraïne, Al Aqsa Flood, politieke propaganda enz.
Zijn nieuwste boek, over de geheime oorlogen in Oekraïne, zal me nog een tijdje bezighouden, maar ik wil er toch al wat over zeggen. Wie aan geheime diensten denkt, zoals de Israëlische Mossad bijvoorbeeld, denkt aan stille executies, sluipmoorden, aanslagen, sabotage enz. Een land in oorlog als Oekraïne is natuurlijk een uitgelezen terrein voor dat soort activiteiten.
Executies met kogels of springstof
In twee bijlagen (annexe 2 en 3) geeft de auteur lijsten van Oekraïense aanslagen of sluipmoorden, eerst die op Russisch grondgebied, dan die binnen Oekraïne. Dat is bloedstollend maar ook hoogst informatief. Om een interessant geval naar voor te halen: op 6 december 2023 wordt in de randstad van Moskou de gewezen socialistische parlementariër van Oekraïne Ilya Kiva doodgeschoten. De aanslag wordt opgeëist door Oekraïne. De achtergrond daarvan: Kiva had op Telegram onthuld dat de beruchte slachting van Boetsja – waarvoor Rusland internationaal met de vinger gewezen werd – in elkaar gezet was door de Britse geheime dienst MI-6 en uitgevoerd werd door de Oekraïense geheime dienst SBU.
Even terzijde: deze executie ondersteunt de vaststelling dat Boetsja, aan de wereld verkocht als een door Russische soldaten aangerichte wrede en meedogenloze slachting, gefaked is. (Er was een van hogerhand aangekondigde wraakactie tegen “collaborateurs”, waartoe o.a. iedereen gerekend werd die eten aangenomen had van de Russen, en er werden speciale troepen gestuurd om een zuivering door te voeren. Na het wegtrekken van de Russen hield de burgemeester een opgeluchte toespraak waarin geen melding gemaakt werd van een slachting door Russische soldaten. Pas dagen later, na de zuiveringsactie, werd daarover bericht – de massamoord was kennelijk ondertussen geënsceneerd. Zie daarover Kees van der Pijl, De tragedie van Oekraïne, 2023, p. 213-214.))
Een lange, maar niet exhaustieve lijst, bijlage 3 van Bauds boek, gaat over executies van Russisch sprekende Oekraïners door de Oekraïense geheime diensten. De slachtoffers zijn bijvoorbeeld een pro-Russische blogger (doodgeschoten in zijn auto), een pro-Russische parlementariër (doodgeschoten in zijn woning) en personen die een functie bekleden binnen de Russischtalige oostelijke gebieden, zoals een procureur-generaal (met een explosief omgebracht), een adjunct-chef van de politie (doodgeschoten in zijn auto), een militaire commandant (omgekomen in een bomauto)…
Oorlogsvoering via terrorisme
Naast de gerichte executies van bepaalde pro-Russische of separatistische of Kievkritische personen kent Oekraïne ook de terreur tegen willekeurige Russische burgers op Russisch grondgebied. Daarbij gaat het erom te terroriseren: angst aanjagen en zo bij de bevolking de drang creëren om bij Moskou aan te dringen op het beëindigen van de oorlog. Daarbij zijn drones een uitstekend middel.
Nadat het tegenoffensief van Kiev mislukt was, stelde de chef van de VS-strijdkrachten, generaal Mark A. Milley: “Geen enkele Rus zou nog mogen slapen zonder zich af te vragen of hem niet midden in de nacht de keel wordt overgesneden.” Zelenski zei dat de Russen ‘de oorlog nu moeten voelen’. Er volgen steeds meer terroristische aanslagen, met de goedkeuring van de VS, GB, Duitsland en Frankrijk. Men kiest voor “asymmetrische oorlogsvoering”, wat gelijk staat aan terrorisme.
Westerse leiders zoals Joe Biden, Anthony Blinken, Ursula von der Leyen, Emmanuel Macron, Ignacio Cassis, Annalena Baerbock, Olaf Scholz, Josep Borrell, Kaja Kallas ondersteunen het terrorisme, stelt Baud vast. De Westerse politici en de Westerse pers veroordelen het niet, maar verdedigen die aanpak. Als islamisten die gebruiken wordt hij afgewezen en bestreden, maar zelf gebruiken ze die met grote vanzelfsprekendheid.
Islamitisch terrorisme
Oh ja, islamitisch terrorisme! Dat duikt in deze context ook op met de aanslag in Moskou van 22 maart 2024, waarbij een groep aanvallers een concertzaal binnendringt en 137 mensen ombrengt, en daarna richting Oekraïne vlucht. De actie wordt met een korte tekst opgeëist door de Islamitische Staat, maar Baud wijst erop dat de aanpak en de opeisingstekst niet overeenkomen met de stijl van die groep, zodat het hier om een operatie onder valse vlag moet gaan.
Ook een krant als Le Figaro voelt aan dat er iets niet klopt en suggereert dat de aanslag het werk zou kunnen zijn van de Russische geheime dienst, terwijl er volgens het blad nog geen enkele aanwijzing is dat Oekraïne erbij betrokken zou kunnen zijn. Het Oekraïense Centrum voor de strijd tegen de desinformatie verklaart op 23 maart dat het gaat om een operatie van de Russische geheime diensten, met als bedoeling de nakende algemene mobilisatie te rechtvaardigen.
Baud vindt het heel aannemelijk dat het Westen betrokken was bij de aanslag. Het Westen spande zich namelijk heel erg in om de toeschrijving aan de islamisten bevestigd te zien, ondanks de ongerijmdheden in het verhaal. Blijft de vraag wat de Westerse bedoelingen dan wel zouden geweest zijn, lijkt mij.
Jacques Baud, Guerres secrètes en Ukraine, Max Milo, mei 2025, 355 p.
