Er is een oorlog gaande met de islam, beweren de volidioten des vaderlands en bij uitbreiding Europa. Parijs bewees het, Brussel deed het nog eens dunnetjes over. Maar hoe gevaarlijk zijn die jongetjes van IS werkelijk? Is er geen grotere bedreiging voor Europa? Jawel, en ze maakt nu al meer slachtoffers.

Dat de aanslagen in Brussel verschrikkelijk zijn, lijdt geen twijfel. Ook ik heb die vermaledijde 22^e maart vooral voor televisie en Twitter gezeten. Hoezeer ik ook mijn best doe, ik kan het leed van al die mensen die op Zaventem en in de metro een naaste of een lichaamsdeel hebben verloren, niet overzien. Woorden schieten soms tekort, ogen nog veel vaker.

Terrorist: het blijft een moeilijk vak

Toch had het erger kunnen zijn. De terroristen die Zaventem opbliezen lieten een compleet valies achter in hun appartement, omdat de taxi in de bagageruimte geen plek had voor vier koffers. We weten niet zeker of daar explosieven in zaten, maar ik vermoed toch dat die mannen op weg naar hun laatste bestemming geen nood hadden aan schone onderbroeken en zonnebrandolie. De derde koffer die wel op Zaventem belandde, explodeerde niet.

Ik weet niet hoe een terrorist denkt. Maar ik stel me bij zoiets toch een paar vragen. Moesten ze per se een taxi pakken? Was er geen kameraad te vinden die ze in zijn tweedehands 4×4 kon meenemen? Een wagen huren misschien, zoals toen naar Parijs? Als dat allemaal niet mogelijk was, konden ze de taxicentrale dan niet nadrukkelijk om een groter formaat taxi vragen? Was het hoofd logistiek van de firma IS op vakantie?

Hoe geniaal zijn trouwens hun bommenmakers als die krengen niet willen afgaan? Het was potdorie niet de eerste keer. In Parijs lag er eveneens ergens een bommengordel te niksen. Ik herinner me ook de geradicaliseerde zelfmoordterrorist die zich in 2010 in een drukke winkelstraat in Stockholm naar het hiernamaals wilde blazen. Het lukte hem niet, waarna hij een stil steegje inliep en het nog eens probeerde. Toen werkte de ontsteker plotseling wel. De man blies alleen zichzelf op. Er zijn script writers die dat als scenario voor een komische serie zouden gebruiken.

Terroristen in de sport

Ook in Parijs had het dodental veel hoger kunnen zijn. Ik heb me maandenlang afgevraagd waarom die kerels daar buiten het volgepakte voetbalstadion toesloegen en niet op de tribune. Salah Abdeslam, zowat de enige die het kan weten, heeft het antwoord op die vraag gegeven tegenover de politie. Ook hij had zich daar willen opblazen, vertelde hij, maar hij had “geen ticket” voor de wedstrijd.

Geen ticket. Jazeker, u leest het goed. Wij, u en ik, moeten bang zijn voor een bende die nog te stom is om te bedenken dat je voor een voetbalwedstrijd een entreekaart nodig hebt. Als ik de Allah was die volgens IS de hemel regeert, zou ik me rotschamen voor zo’n miezerig stelletje mislukkelingen en me wel drie keer bedenken voor ik ze liet snoepen van al die paradijselijke geneugten waarvan ze dromen.

Natuurlijk, het lukt ze op andere momenten wel. En dan zijn de gevolgen erg. U hoort mij dat niet bagatelliseren. Maar een land of, voor mijn part, werelddeel dat zich serieus neemt, kan niet beweren dat het “in oorlog” is als de tegenstander zich gedraagt als een groepje derderangscriminelen. Zulke schurken kunnen hier en daar een veldslag leveren, maar ze zijn te achterlijk om werkelijk een factor van betekenis te worden voor het fundament waarop Europa is gebouwd.

Goed. De mannen laten de marketingafdeling van hun kalifaat graag grote woorden gebruiken en plegen vermoedelijk geen zelfmoord uit geldelijk gewin, en dus mag je het terrorisme noemen. Maar dit is geen oorlog. Dit is in wezen criminaliteit, en daar heb je de politie voor als bestrijder, en de samenleving als preventiemiddel.

Het is geen toeval dat de overgrote meerderheid van de IS’ers een crimineel verleden heeft. Daar zit dan ook de oplossing van het probleem, en niet in oorlogstaal, para’s op straat en het bespuwen van een religie. Bied jonge gasten in een kwetsbaar milieu een perspectief, sla niet de deur dicht omdat ze toevallig Ibrahim of Salah heten, en de kans op aanslagen wordt vanzelf kleiner. En laat het leger in de kazerne voor als er eens een serieuze oorlog komt.

Oekraïne-IS 9000-160

Zo’n oorlog is er in Europa. In Oekraïne. Al zo’n twee jaar. Ja, de tijd gaat snel. Officieel is er een staakt-het-vuren, maar sinds dat staakt-het-vuren zijn er door raketten, kanonnen en geweervuur toch weer zo’n drieduizend mensen gestorven, waarmee het totale dodental de negenduizend voorbij is. Vergelijk dat cijfer eens met de 160 van Parijs en Brussel.

Vergelijk ook het type oorlogvoering van de mannen die niet weten dat je voor een voetbalmatch entreekaartjes nodig hebt, met de uitgekookte strijd die het Kremlin samen met een paar lokale criminelen in Donbas regisseert.

Bedenk dat dit Kremlin almaar vaker de steun zoekt én vindt bij zowel extreemlinks als extreemrechts in West-Europa, en dus ook hier een draagvlak kweekt voor zijn perverse brutaliteit en ultraconservatieve politieke agenda. Een Kremlin dat zich bedient van geraffineerde en intelligent gemaakte propagandakanalen die de gelikte maar doorzichtige filmpjes van IS tot banale pulp reduceren.

Bedenk dat dit Kremlin door het opstoken van het Syrische vuur de vreemdelingenhaat in Europa mee aanwakkert én zo indirect de aanwas van IS bevordert.

Medeplichtig Europa

Een land of, voor mijn part, werelddeel dat zichzelf serieus neemt, zou allang hebben geconcludeerd dat daar in Donbas een echte oorlog wordt uitgevochten. Een oorlog die wel de potentie heeft om te rammelen aan de fundamenten van het Europese samenlevingsmodel. Sterker nog, een oorlog die dat al doet.

In plaats van serieus proberen om een halt toe te roepen aan die strijd is Europa medeplichtig geworden aan het bloedvergieten, door een mengeling van desinteresse, broekschijterij, handelsbelangen en vrijpartijen met tsaar Poetin. Een man die trouwens gezonden is door God – dat hebben Russische kerkleiders zelf waargenomen – en derhalve ook een kalief mag worden genoemd. Een kalief met kernwapens nog wel.

Moeten we de problemen niet eens wat rationeler aanpakken? Of wachten we tot er moegestreden Oekraïners gefrustreerd naar hier komen en bij ons bommen plaatsen die, gezien hun expertise ter zake, wél afgaan? Wanneer is trouwens die match tegen Sjachtjor Donjetsk?