De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Israël Palestina: business as usual?
Israël, Palestijnen, Brigitte Herremans, Bouwstop, Vredesgesprekken -

Israël Palestina: business as usual?

donderdag 16 december 2010 15:59
Spread the love

Ondanks de Amerikaanse pogingen om de gesprekken tussen Israëli’s en Palestijnen nieuw leven in te blazen, ligt het vredesproces opnieuw op apegapen. Eind september braken de gesprekken af omdat Israël weigerde het moratorium op nederzettingenbouw te verlengen. Israël sloeg ook het Amerikaanse aanbod af om de bouwstop met drie maanden te verlengen in ruil voor gevechtsvliegtuigen ter waarde van 3 miljard dollar en steun in de Veiligheidsraad tegen het uitroepen van de onafhankelijkheid van de Palestijnse staat. Uiteindelijk besloten de VS af te stappen van het moratorium als voorwaarde voor de gesprekken. Ook al lijkt het business as usual, toch vond een aantal opmerkelijke gebeurtenissen plaats: de internationale steun aan Israël bij de bosbranden en de binnenlandse kritiek op de regering, de verklaringen van Hamas over een Palestijnse staat en het rapport van de Europese missiehoofden in Jeruzalem.

De internationale gemeenschap schoot Israël onmiddellijk ter hulp bij het blussen van de massale bosbranden waar het de afgelopen week mee geconfronteerd werd. Verrassend was dat, naast het Westen en de buurlanden, ook Turkije insprong. Het Flotilla-incident, waarbij de Israëlische marine 9 Turkse opvarenden van een internationale vloot doodde, sloeg toch niet zo’n diepe wonden in de diplomatieke relaties. Ook de hulp van de Palestijnse Autoriteit ging niet onopgemerkt voorbij. De Israëlische regering betuigde haar dank voor de internationale hulp. Daarnaast probeerde ze de binnenlandse kritiek tegen te gaan.

De bosbranden maakten immers pijnlijk duidelijk dat Israël onvoldoende investeerde in de veiligheid van zijn burgers. De raketaanvallen van Hezbollah tijdens de Libanonoorlog in 2006 in het noorden van het land toonden reeds aan dat er te weinig schuilkelders zijn. Israël is niet opgewassen tegen grote crisissen, of het nu oorlogen of natuurrampen zijn. De voorbije regeringen hadden weinig aandacht voor civiele bescherming. Dit wordt bevestigd door het minieme brandweerkorps: ongeveer 1.500 brandweerlui voor een land van meer dan 7 miljoen inwoners. Verschillende waarnemers vroegen zich af hoe Israël zou omgaan met vuurhaarden, bijvoorbeeld bij raketaanvallen in een nieuw gewapend conflict. Deze ramp bevestigde nogmaals dat een open conflict met een land als Iran te allen tijde moet voorkomen worden en dat Israël vooral moet investeren in diplomatieke inspanningen. De heropening van de diplomatieke kanalen met Turkije, zou één positieve uitkomst van deze catastrofe kunnen zijn. Een tweede uitkomst zou een andere, alomvattende visie op veiligheid van de burgerbevolking moeten zijn. Een visie waarbij internationale samenwerking en civiele bescherming op het militaire aspect primeren.

De uitspraak van Hamasleider Ismail Haniyeh, dat de bosbranden een goddelijke straf zijn, is wansmakelijk en onbegrijpelijk. De uitspraak is niet alleen schadelijk maar ook pervers. Volgens de Palestijnse journaliste Johara Baker kan ze ook op de Palestijnen worden toegepast. In die logica ondergingen zij al heel wat goddelijke straffen. De uitlating toont aan dat Hamas nog een lange weg te gaan heeft als verantwoordelijke politieke speler. Bovendien ondermijnt Haniyeh hiermee zijn pogingen om aan te tonen dat Hamas pragmatisch kan zijn. Eerder verklaarde Haniyeh tijdens een internationale persconferentie dat Hamas bereid is de resultaten van een breed referendum over vrede met Israël te aanvaarden, zelfs al stroken ze niet met de basisprincipes van zijn partij. Hij verklaarde dat Hamas de oprichting van een Palestijnse staat binnen de grenzen van 1967, met Oost-Jeruzalem als hoofdstad niet zal verhinderen. Daarnaast pleitte hij voor een oplossing voor het vluchtelingenprobleem en de vrijlating van Palestijnse gevangenen. Opvallend is dat hij geen voorwaarden stelde en een opening creëerde voor president Abbas om een akkoord met Israël uit de brand te slepen.

De hamvraag is natuurlijk of zo’n akkoord mogelijk is en of Israël bereid is tot compromissen. Hierdoor zou het aanslepend en uitzichtloos conflict voor alle partijen een heel nieuwe wending krijgen. Het jaarlijkse rapport van de Europese missiehoofden in Jeruzalem bevestigt nogmaals dat Israëls nederzettingenbouw één van de grote struikelblokken voor een tweestatenoplossing is. ‘Als de huidige tendensen niet dringend gestopt worden, wordt het vooruitzicht van Oost-Jeruzalem als hoofdstad van een Palestijnse staat onwaarschijnlijk en onwerkbaar. Op zijn beurt ondermijnt dit de kansen op een duurzame vrede op basis van twee staten met Jeruzalem als hun toekomstige hoofdstad.’ Hier zijn we opnieuw bij af. Europese diplomaten leggen de vinger op de wonde: de nederzettingen maken vrede onmogelijk. Tegelijkertijd besluiten de VS om niet meer aan te dringen op een nederzettingenstop, omdat de vredesgesprekken voor geen meter opschieten. Een zoveelste overwinning van premier Netanyahu, die aantoonde dat de VS toch Israëls wil aanvaarden. Palestijns president Abbas beaamde reeds dat het vredesproces nu in een grote crisis verkeert. Bij nader inzien toch business as usual?

Opiniestuk van Brigitte Herremans, medewerker Midden-Oosten Broederlijk Delen en Pax Christi Vlaanderen

take down
the paywall
steun ons nu!