De laatste maanden is Lula al verschillende malen naar het buitenland geweest op missie. Hij kan zich vergelijken met grote reizigers zoals Biden, Xi Jinping en Lavrov. Hij is overal en het zou kunnen dat hij bij de komende G7 in Japan alleen maar gaat spreken over conflictoplossing van de oorlog in Oekraïne.

Lula is sinds januari president van Brazilië, hij heeft nog niet stilgezeten. Zijn land krijgt elk jaar een investering van 100 miljard dollar van China in ruil voor landbouwproducten. Hierdoor is zijn staatskas voornamelijk afhankelijk van China. Dat geld gaat naar sociale woningen en de verschillende sociale programma’s. De industrie in Brazilië is teruggevallen van 30% van het BNP in de jaren negentig naar 11%, en het zakt verder weg, dus er is nood aan herindustrialisatie volgens Lula.

Natuurlijk is Brazilië een landbouwnatie, en landen moeten dus een reden hebben om hun producten bij Brazilië te gaan kopen, want waarom zouden ze het niet ergens anders gaan kopen. Daarom probeert Lula te bemiddelen in het buitenland tijdens conflicten, natuurrampen en ga zo maar door. Brazilië is daarom een neutraal land omdat het niemand voor de voet wil stoten en heeft daarom ook geen echte vijanden, behalve dan het anti-amerikanisme door de geschiedenis van ingrijpen in haar land.

Sinds een jaar is het oorlog in Oekraïne en sinds januari probeert Lula een oplossing te vinden voor dit conflict. Toch kunnen we ons terecht vragen of hun logica niet te ver gaat. Lula heeft geld nodig voor zijn sociale programma’s in eigen land en misschien is hij hiermee te weinig bezig. Het is misschien meer bezig zijn eigen ‘grandeur’, dit is misschien overdreven, maar het is ook wel zo dat zijn land heel moeilijk bestuurbaar is en dat hij stemmen kan halen met zijn buitenlandsbeleid.

Het probleem met de regering Lula is eigenlijk dat de minister van communicatie tegen hem is en zijn communicatie niet vlot laat verlopen, het fijne weet ik hier niet van. Anders is ook de linkse PT of Partido dos trabalhadores, diep in zee moeten gaan met de centrão en heeft het belangrijke speerpunten van haar partij moeten opofferen om aan de macht te komen.

Het zit dus allemaal een beetje vast in Brazilië, daarmee dat Lula het verschil internationaal maakt, maar daarmee zet hij misschien de deur open voor de terugkeer van Bolsonaro, wat zeker mogelijk is. Natuurlijk proberen ze Bolsonaro in verband te brengen met de putch op acht januari in ‘o palacio planalto’ of dit gaat lukken is niet duidelijk. Aan dat overheidsgebouw staan er elke dag duizenden mensen te betogen of op een betoging te wachten.