Door Oriana P.
Het kan niet anders, de massale en nog steeds voortdurende
solidariteits rally’s for Palestina die we dezer dagen over de hele wereld zien
moeten een natte droom betekenen voor elke serieuze activist: samenkomen rond
één thema, globale solidariteit, eenheid, connectie’s maken, toespraken, kunst,
muziek, maar vooral een woeste verontwaardiging.
Deze verontwaardiging is welverdiend en zeer gerechtvaardigd gezien het feit
dat Israël al meer dan 66 jaar een land en haar bevolking koloniseert. Dit betekent dat het merendeel van de aardse
bevolking haar hele leven lang met deze realiteit is geconfronteerd geweest:
ergens op deze aardbol is het kolonialisme nog steeds springlevend. En het is niet eens de “zachtere” vorm van
kolonialisme, het is niet het “Verlichte Kolonialisme”, het is geen
Orientalisme met haar “wetenschappelijke” teksten. Nee, het is het
recht-in-je-gezicht-brutale-genocide-gemilitarizeerde-onderdrukking soort van
kolonialisme.
Israël wil niet delen. Het heeft nooit
de bedoeling gehad om te delen en het zal die ook nooit hebben. Wat Israël wil is uitroeien en terroriseren
en vernietigen. In de 21ste eeuw toont
Israël ons, zonder een greintje van schaamte, het ware gezicht van imperialisme
en kolonialisme en hierdoor worden wij ook verhinderd ons eigen desastreus
koloniaal verleden te vergeten. Een
verleden dat wij, de Westerlingen in onze Westerse landen, wanhopig trachten te
ontkennen maar waarvan de restanten nog steeds doorschemeren in onze
samenleving en zich weerspiegelen in onze machtsstructuren, onze privileges en
in onze rituelen en festivals.
En dus demonstreren we en we demonstreren hard en we demonstreren tesamen met
onze Arabische en Moslim broeders en zusters.
In zijn artikel “Hoe het opkomen voor Palestina Europa dekoloniseert”
geeft Dyab Abou Jahjah een uitstekende verklaring voor de omvang van de
wereldwijde verontwaardiging die we momenteel ervaren:
“Palestina, meer dan enige andere kwestie, vormt de
ideale aanleiding voor deze nieuwe stedelijke meerderheid om rond te verzamelen.
Palestina is een anti-koloniale strijd, een anti-racistische strijd, een
anti-apartheidsstrijd. Het is een strijd
tegen de hele anti-these van de nieuwe stedelijke gemeenschap in Europa. Het is daarom dat wanneer deze gemeenschappen
zich mobiliseren voor Palestina ze zich eigenlijk tegelijkertijd mobiliseren
voor hun eigen burgerschap en voor gelijke rechten ten aanzien van racisme,
islamofobie en koloniale reflexen. Israël
is een product van het Europese kolonialisme en haar methoden zijn dezelfde
methoden die dat kolonialisme gebruikte in Algerije, Indonesië, Congo,
Zuid-Afrika, etc … Wanneer deze nieuwe Europeanen hun steun uiten voor
Palestina en tegen het Zionisme, breken ze tegelijkertijd met het koloniale
erfgoed van Europa en schrijven ze de eerste letters in een dekolonisatie acte
die in Europa zelf nog niet werd doorgevoerd.”
De Palestijnse kwestie lijkt ons samen te
brengen. Het gunt ons een blik in de toekomst van een hernieuwde eenheid,
inderdaad van een nieuwe wereld. Een wereld die we zullen moeten creëren willen
we kunnen herrijzen uit de huidige benarde economische situatie.
Maar nog meer dan dat nemen we een positie in tegen flagrant onrecht en
gruwelijke wreedheden. We kiezen
ondubbelzinning en instinctief de zijde van de underdog. Omdat dat nu eenmaal de juiste positie is.
Waar dan was de solidariteit met het Syrische volk die in dezelfde
omstandigheden leven waarin Gaza nu zit maar reeds sinds de afgelopen drie jaar
en waarvan het einde nog niet in zicht is?
Zou het iets te maken kunnen hebben met wie de onderdrukker is zoals
Odai Al Zoubi schreef op zijn Facebook profiel?:
“Vele linkse en liberale Westerlingen vinden het
gemakkelijker om met Gaza te sympathiseren dan met Syrië. Hoe belangrijk het slachtoffer is hangt voor
hen af van wie de crimineel is. Als je
Palestijns bent en je wordt door Assad gedood dan is dat prima. Maar als je door Israël wordt gedood dan is
dat schandalig. Dit soort hypocrisie
moet ophouden. Assad Gaddafi, Saddam Hoessein en alle Israëlische leiders zijn
oorlogsmisdadigers. Wij, Arabieren en
moslims, zouden hen die met ons sympathiseren kunnen beginnen respecteren als
er geen onderscheid zou gemaakt worden onder de slachtoffers. Zolang deze
hippies alleen Israël en de Verenigde Staten veroordelen en weigeren om Iran,
Rusland, Assad en Saddam Hoessein te veroordelen, blijven ze in dezelfde
positie als hun tegenstanders, de conservatieven, die alleen Iran, Rusland,
Assad en Saddam veroordelen maar voorbijgaan aan de misdaden van Israël. Ik zie geen verschil tussen deze twee
racistische houdingen in het Westen. Voor
ons zijn de dingen simpel: alle slachtoffers zijn slachtoffers. In al deze gevallen is het verhaal hetzelfde:
de verdeling van macht en geld en het onderdrukken van de armen en de
kwetsbaren. Ons medeleven is met hen die onderdrukt worden, ongeacht wie hen
onderdrukt. “
Deze redenering is gerechtvaardigd gezien het
feit dat Assad bijna 3.000 Palestijnen heeft vermoord in Yarmouk en andere
vluchtelingenkampen.
Vele andere redenen zouden kunnen worden gegeven
voor dit gebrek aan steun. Het zou
kunnen omdat de termen “imperialisme” en “kolonialisme”
hier niet van toepassing zijn en het is hier
“slechts” gaat om een dictator die zijn eigen volk vermoordt. Of het zou kunnen omdat er discussie bestaat
over het woord “genocide” alsof “bloedbad” geen verontwaardiging zou
verrechtvaardigen.
Of misschien ook omdat het wordt gezien als een
sektarische oorlog in plaats van een echte revolutie die brutaal en bloedig
werd onderdrukt. Hoewel dit argument een
grond van waarheid zou kunnen bevatten, uiteindelijk vechten er inderdaad
extremistische groeperingen op het
grondgebied, vervalt dit argument compleet als het gebruikt word om te beweren
dat er slachtoffers vallen omdat mensen in een “kruisvuur” zitten. Met dit argument ontheffen we ons dan van
elke verantwoordelijkheid en geven onszelf de toelating om weg te kijken.
Bovendien is wordt dit argument dan een regelrechte leugen, omdat de mensen uiteindelijk
niet “in het kruisvuur” zitten. Mensen
zijn het doelwit. Ze zijn het doelwit van zowel het regime als van de
extremistische groeperingen waarbij het regime verreweg de meeste schade berokkent
door haar opzettelijke en aanhoudende bombardementen op civiele gebieden, haar
honger campagnes en haar luchtaanvallen.
We moeten af van het valse narratief
“Assad versus ISIS”. Het is
een verhaal dat in de handen speelt van en wordt bevorderd door het regime omdat
het afleidt van de revolutie. Het leidt
af van wat de mensen willen. Het
voorkomt dat we de Syrische mensen zien en hun smeekbeden voor hulp horen. Het echte narratief klinkt als volgt: “Assad
plus ISIS versus het Syrische volk” en de link “Assad/ISIS’ verdient waarachtig
een eigen artikel.
Om het allemaal nog wat erger te maken
circuleren er foto’s op het internet van Syrische slachtoffers die moeten
doorgaan voor foto’s van de slachtoffers van Gaza. Eerst wordt dus de strijd van het Syrische
volk straal genegeerd om vervolgens hun leed te gebruiken om het lijden van
anderen te illustreren. Tijdens dit process
worden zowel de Syriërs als de Palestijnen beledigd. In de meeste gevallen is dit waarschijnlijk
te wijten aan onwetendheid en een eerlijke vergissing, maar de vraag blijft nog
steeds waarom deze beelden nu plotseling wel erkenning krijgen en daarvoor
niet.
Wat meer verontrust is het feit dat we Syrische fascistische vlaggen zien
verschijnen op Palestina solidariteitsrally’s.
Code Pink kwam onlangs uit met een foto van een dergelijke rally. De foto had hun naam in mooie roze letters en
beweerde dat het ging over een rally in Los Angeles van 20 juli. “Het grootste Palestina solidariteitsprotest
in de geschiedenis van LA” pochte de foto met daarop verscheidene
Palestijnse vlaggen maar ook een vlag van de SSNP, de Syrische Sociale
Nationalistische Partij.
Deze politieke partij werd opgericht door Antun
Khalil Sa ? Ada in Libanon in 1932 en weerspiegelde zijn fascistische
sympathieën op vele manieren, zoals zijn cult-of-personality stijl van leiderschap,
de manier waarop de partij was georganiseerd en de nadruk op bloedlijnen en
mystiek nationalisme. De partij gebruikte de Europese fascisten en nazi’s als
een sjabloon voor hun rituelen en symboliek, gaande van hun Hitler-achtige
groet, tot het deuntje van hun volkslied dat eigenlijk “Deutschland,
Deutschland über alles” was, tot het gebruik van een Swastika-achtig symbool,
de “Rode Orkaan”, op haar vlag.
In de jaren dertig stroomden vele fascistische en nazi-sympathisanten naar de
SSNP en dezer dagen kunnen zij nog steeds rekenen op de steun van vele Europese
extreemrechtse groepen die hun interesse in forums op het web uitdrukken.
Vanguard” – Ideologie: Nationaal
syndicalisme + Russische / Slavische Nationalisme:
“Ik vond deze fijne kameraden op het internet vandaag en was aangenaam
verrast om een groep te zien die het merendeel van mijn idealen aanhangt. Ik zou ze waarschijnlijk plaatsen als de
hedendaagse politieke partij waar ik het meest mee eens ben. Voor degenen die het niet weten, ze zijn één
van Syrië’s meest prominente partijen en, terwijl nog verboden, worden ze
steeds meer getolereerd door het regime.
Persoonlijk ontwikkelde ik een interesse in de SSNP toen ik las dat ze “Een
aparte tak van Nationaal syndicalisme” aanhingen. Ze hebben ook een ongelooflijk stijlvolle
vlag die de storm van de mensen voorstelt die Groot-Syrië zuivert van het
kolonialisme en de decadentie.” (April 2012)“TotalitarianSocialist” – Ideologie: Volkstaat Agrarische NS.
Pan-Aryanism:“Ik hou van de SSNP, geweldige groep. Syriërs zijn ook meer van de
lichtere Arabieren. Ik steun het Assad-regime, maar zijn dictatuur is veel te
zacht, het is lang niet zo brutaal of autoritair als het regime van Hoessein of
van die van fascistische regimes. “(April 2012)
Let wel:
Assad heeft bijna 200.000 mensen vermoord waarvan minstens 11.000 tot de
dood werden gemarteld in zijn gevangenissen.
Hij heeft chemische wapens gebruikt tegen burgers en gebruikt die nog
steeds, terwijl miljoenen mensen het land moesten ontvluchten en daardoor voor
overbevolking zorgden in de naburige landen.
Daarbovenop doet hij elke dag zijn best om zijn land tot een puinhoop te
herleiden door het continu meedogenloos te bombarderen. Blijkbaar is deze benadering toch nog te
zacht voor de fascisten.
Sinds haar oprichting is de SSNP het onderwerp
geweest van vele controversies waarbij het zowel vele leden als vele vijanden
aantrok. De relatie met de Ba’ath-partij
ging van lastig tot rivaliteit tot bittere vijanden, maar dit alles veranderde
toen Hafez Al-Assad, de vader van de huidige dictator Bashar Al-Assad, aan de
macht kwam. Niet alleen werd de
ideologie van de Baath-partij toen omgebuigd zodat het een ideale combinatie vormde met de SSNP,
maar beide partijen hebben ook verscheidene hechte familiebanden met als
resultaat dat de SSNP militie geld en wapens mocht ontvangen van het Syrische
regime. Deze steun zorgde ervoor dat de
SSNP meer bekendheid en macht genoot en sinds de jaren ’80 is de SSNP dan ook
sterker dan ooit.
Dus wat doet de vlag van deze fascistische
partij eigenlijk in een Palestina solidariteitsrally? Om eerlijk te zijn heeft
Code Pink de foto sinsdien weggehaald maar dat heeft misschien meer te maken
met het feit dat de foto in kwestie eerst al op 12 juli was gepubliceerd en
daardoor kon het dus geen foto zijn van
de rally van 20 juli. Toch blijft het zo
dat een Syrische fascistische vlag van een partij die nauwe banden onderhoudt
met een genocidaal regime op een pro-Palestijnse betoging verscheen.
Dit incident doet denken aan een eerder incident tijdens de Pride parade in New
York waarbij leden van de LGBTQ gemeenschap borden omhoog hielden met daarop
het St George lint, het symbool van de beweging die de beroemde
ultraconservatieve fascistische homofoob Alexander Dugin steunt, de belangrijkste
adviseur van Poetin. Zoals later bleek
was deze groep georganiseerd door de World Workers Party, een reactionaire
stalinistische organisatie die banden onderhoudt met de pro-Russische Borotba
partij van Oekraïne. Deze partij werd in
een officiële verklaring door verschillende Oekraïense linkse en anarchistische
organisaties afgewezen.
Deze incidenten zijn nauwelijks op
zichzelf staand of toeval. Het is een
algemeen bekend feit dat veel van de organisaties achter de pro-Palestijnse
demonstraties zoals Code Pink, ANSWER coalitie, Stop The War coalitie en
anderen, ook de twijfelachtige “Handen af van Syrië” rally’s met
hun “Geen Amerikaanse interventie” slogan organiseerden. Deze slogan
speelt uiteraard in de kaart van Assad en ze wordt ook gedragen door
extreem-rechtse groepen die niet enkel de regimes van Putin en Assad steunen
maar er daadwerkelijk mee in alliantie zijn.
Verschillende vertegenwoordigers van deze extreem-rechtse groeperingen
zijn al op “fact-finding” missie’s geweest naar Syrië, lees:
solidariteitsbezoeken, die gesponserd werden door het regime van Assad.
Na het einde van de Koude Oorlog had ??extreem-rechts een nieuwe vijand nodig
en een nieuw imago. De nieuwe vijand
werd de VS en haar imperialisme. Hoewel deze kritiek gerechtvaardigd is is ze ook
eenzijdig, aangezien andere imperialistische reuzen zoals Rusland volledig
worden genegeerd. Het nieuwe imago
bestaat dan voornamelijk uit het schaamteloos aanhalen en paaien van links waarbij
hun slogans worden overgenomen en hun anti-kapitalistische retoriek . Er wordt zelfs aanspraak gemaakt op delen van
de linkse ideologie. Sommige groepen verklaren ook dat hun ideologie links noch
rechts is. Deze laatsten zijn de
zogenaamde Derde Positionisten of Derde Weg, die op het eerste zicht
progressief en nieuwlijken, maar nog steeds in
hun essentie fascistisch zijn en zeker bondgenoten van extreem-rechtse
groeperingen.
Vanguard “- Ideologie: Nationaal
syndicalisme + Russische / Slavische Nationalisme:“ Het is een spijtige zaak dat je zo enthousiast onze Derde Positionisten
kameraden aanvalt, want we zijn nog lang niet groot genoeg dat we het ons kunnen
veroorloven kieskeurig te zijn binnen onze internationale machtsbasis.” (April
2012)
Deze strategie van Links-paaien lijkt te werken
als we kijken naar het onwaarschijnlijke gebrek aan steun voor de Syrische
Revolutie, de excuses die gemaakt worden voor de Syrische dictator Bashar
Al-Assad en de uitgesproken bewondering
voor Putin, die uiteindelijk toch een land regeert dat alle kenmerken
van het fascisme bezit.
Bepaalde “Linksen” hebben dit Amerikaanse anti-imperialisme discours gretig
omarmd en verkregen daarbij twijfelachtige bondgenoten. In oktober 2010, ondernam Pippa Bartolotti,
leider van de Wales Groene Partij, een ??reis naar Syrië met George Galloway,
de Respect MP, en dit als onderdeel van het Viva Palestina konvooi. In Lattakia poseerde onze Pippa trots met een
fascistische SSNP vlag, terwijl ze tevens ook een Viva Palestina speldje had
opgespeld. George Galloway zelf is
gelinked aan en wordt betaald door het Al-Mayadeen TV station van Beirut dat
haar fondsen voornamelijk uit Syrië en Iran krijgt.
“Dus telkens Galloway over Syrië
praat vergeet niet: het is geld dat praat” ~ Not George Sabras
Het voorkomen van fascistische symbolen op
rally’s die traditioneel als links worden beschouwd is geen toeval en het is
problematisch. Maar het is nog veel
problematischer wanneer grote delen van “links” de zijde kiest van de
onderdrukkers in plaats van de onderdrukten.
Hoeveel betogingen ter ondersteuning van de Palestijnse kwestie er ook
worden gehouden en hoe nobel en noodzakelijk die ook zijn, het kan dit nooit
goedmaken. Enkel volledige en
onvoorwaardelijke steun voor het Syrische volk en haar revolutie kan dit en dan
nog maar ten dele.
Bronnen:
How standing up for Palestine is decolonizing Europe:http://www.aboujahjah.org/dyabs-blog/how-standing-up-for-palestine-is-decolonizing-europe
Iron March forum: Syrian Social Nationalist Party:http://ironmarch.org/index.php?/topic/826-syrian-social-nationalist-party/
Syrian Social Nationalist Party: http://www.answers.com/topic/syrian-social-nationalist-party-1
Radical Politics and the Syrian Social Nationalist Party:http://www.danielpipes.org/5788/radical-politics-and-the-syrian-social-nationalist-
Lebanon/Syria: Stand against fascism and imperialism, stand with the
revolutionary Arab masses: http://www.europe-solidaire.org/spip.php?page=article_impr&id_article=22546
STATEMENT OF LEFT AND ANARCHIST ORGANIZATIONS ABOUT “BOROTBA”
ORGANIZATION (ENGLISH, GERMAN, POLISH, FRENCH, SERBO-CROATIAN, LITHUANIAN): http://avtonomia.net/2014/03/03/statement-left-anarchist-organizations-borotba-organization/
Pseudoleftism and the Self-Destruction of George Galloway: http://notgeorgesabra.wordpress.com/2014/06/04/self-destruction-of-pseudoleftist-the-case-of-george-galloway/
Against the Oppressed, the Exploited, and the Ruled: John Rees and Phony
Anti-Imperialism:
http://notgeorgesabra.wordpress.com/2013/11/18/against-the-oppressed-the-exploited-and-the-ruled-johnwrees-and-phony-anti-imperialism/
What George Galloway neglected to mention in Syria debate:
http://www.telegraph.co.uk/news/10278115/What-George-Galloway-neglected-to-mention-in-Syria-debate.html
Don’t forget Syria. This infographic tells the extent of the children killed in
both conflicts. Each icon represents ten children: http://countthekids.org/syria/
Een rood-bruine alliantie voor Syrië: http://community.dewereldmorgen.be/blog/oproerkraeyer/2014/05/12/een-rood-bruine-alliantie-voor-syrie
Wie zijn de fascistische Assad supporters? http://community.dewereldmorgen.be/blogs/op-roerkraeyer/2013/12/22/wie-zijn-de-fascistische-assad-supporters
Europees Extreem-Rechts en hun steun aan het Syrische regime: http://community.dewereldmorgen.be/blog/oproerkraeyer/2014/05/07/europees-extreem-rechts-en-hun-steun-aan-het-syrische-regime
Over welke “Pride” hebben we het? https://www.dewereldmorgen.be/blog/oproerkraeyer/2014/07/03/over-welke-pride-hebben-we-het
‘Mummy, why did everyone forget about Syria when Gaza started?’: http://www.theguardian.com/world/2014/jul/25/forget-syria-gaza-media-audience-wars
