De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Is arbeidsduurvermindering en zijn de daardoor 650 000 extra werkkrachten de lange-termijnoplossing voor de tax shift?

Is arbeidsduurvermindering en zijn de daardoor 650 000 extra werkkrachten de lange-termijnoplossing voor de tax shift?

dinsdag 14 februari 2017 05:35
Spread the love

Ik ben er vrij zeker van van wel. Zie mijn volgende bijdrage met “handen” in de titel.

—————————————————–

60 000 extra per jaar volstaat misschien ook wel. (Of gewoon elk jaar een andere “hoeveelheid”, namelijk exact het dubbele van de nog actieve oudere werknemers die met pensioen gingen in de 365 dagen voor de indexoverschrijding.) Want dan is er 100 miljoen en uiteindelijk ruim 1 miljard minder nodig van de 1,3 – 20 000 per persoon netto (en bruto of “tarra”?) – en na 10 keer ruim 13 miljard die de werkgevers en de beter betaalde werknemers ervoor zouden moeten over hebben. (Dit bedrag stel ik voor en kan te hoog of te laag zijn.) Die gebruikt zou kunnen worden als bonus voor diegenen die wel 38 uren of meer willen en/of moeten blijven presteren, maar juist omwille van hun hogere salaris minder opslag krijgen, minstens 10 indexeringsjaren. Stel dat het er bijna 10 % zouden zijn en afgerond 400 000 die samen 100 miljoen of meer uren “te veel” werken: men zou ze een bonus van maximum 1 euro per extra uur in het eerste jaar en 10 euro vanaf jaar 11 – dus in 2031? – kunnen geven.

Vervolg op http://community.dewereldmorgen.be/blog/dirkvanlanden/2017/02/09/een-30-urenwerkweek-realiseren-tegen-2028-zou-niet-eens-zo-moeilijk-zijn-ware-het-niet

Opnieuw stel ik vast dat egoïsme en kortzichtigheid – om maar twee eigenschappen te noemen die ons aller ondergang kunnen bewerkstelligen – als een boemerang in ons gezocht zouden terugkeren. De voorlaatste alinea vat het samen.

Alles wijst erop dat niet al te ver in de toekomst er meer volwaardige duurzame banen zullen verdwijnen dan bijkomen, in alle westerse landen. Een hellend vlak dat kan eindigen in een ravijn. Ofwel laten we dat gebeuren en – maar één van de gevolgen – gaan de have nots vroeg of laat de haves overstijgen in aantal. Die gaan ook een Trump of Wilders of Le Pen willen volgen. Ofwel sturen we bij voor de barst in de muur een gapend gat is geworden en gaan we meer delen, ook arbeid.

————————————————————————-

De bevolking is sinds het begin van deze eeuw met ongeveer 1 miljoen “stuks” toegenomen, gemiddeld meer dan 60 000 per jaar. Het geboortecijfer lijkt te schommelen rond de 120 000 per jaar, en het aantal inwijkelingen loopt netto in de 30 000.

De verwachting is dat de komende decennia miljoenen banen verdwijnen. Een aantal van hen worden vervangen, dat wel. Maar in de komende jaren is het wel de bedoeling dat er netto bijkomen, ook in België. Om grote vooruitgang te boeken zou het mooi zijn op niet minder dan 120 000 te mikken. Maar hoeveel worden er gecreëerd?

http://pvda.be/artikels/gaat-belgie-echt-140000-nieuwe-jobs-creeren-tussen-2016-en-2018

“Als België dezelfde werkgelegenheidsgraad als Duitsland wil halen, dan moeten er 874.000 jobs bijkomen.” Een ouder artikel, dat is zo. We zijn er nog niet lang, aan zelfs de minimale streefcijfers.

http://trends.knack.be/economie/beleid/874-000-jobs-te-weinig-in-belgie/article-normal-233001.html

“Verschooten plaatste nog één kanttekening. België heeft immers de EU2020-doelstelling vooropgesteld om tegen 2020 een werkgelegenheidsgraad te bereiken van 73,2 procent. Maar dat percentage zou maar tot 70 procent reiken. “Om de doelstelling te halen, zouden nog eens 209.000 extra arbeidsplaatsen nodig zijn, of dubbel zoveel als we voorspellen”, aldus Verschooten.”

http://trends.knack.be/economie/finance/planbureau-verwacht-200-000-extra-banen-in-vijf-jaar-tijd/article-normal-569999.html

‘Arbeidsduurvermindering enig antwoord op hoge werkloosheid’

Professor Jozef Pacolet (KULeuven) verwerpt werkgeversdiscours voor 40-urige werkweek. ‘Een collectieve arbeidsduurvermindering is het enige antwoord op de hoge werkloosheid. De vakbonden en de werkgevers moeten dat in hun achterhoofd houden bij de komende loononderhandelingen. Alle beschikbare ruimte moet gaan naar minder werken.’ Jozef Pacolet, hoogleraar economie aan de Katholieke Universiteit Leuven, roeit tegen de stroom in. De verlenging van de werkweek tot 40 uur voor hetzelfde loon, zien ze als een van de manieren om die doelstelling te realiseren.

https://www.kuleuven.be/thomas/page/media/view/36836/

Ik geloof dat het mogelijk en zelfs noodzakelijk is, ook Europees – zie mijn vorige bijdrages – over te gaan tot arbeidsduurvermindering. Zo kunnen er 650 000 extra banen gecreëerd worden, als – heb ik uitgerekend/geschat, op basis van beperkte data – door bij de komende 10 automatische loonindexeringen de 50 à 60 % best betaalden wat minder opslag te geven, hetgeen enkele honderden miljoenen per jaar zou zijn. Opdat de meesten uiteindelijk 340 à 360 uren minder zouden kunnen werken per jaar. En ook de werkgevers zouden elke keer zo’n bedrag – 2 % moet 2,4 % worden, vermoed ik – moeten ophoesten, maar de kans is groot dat dit vlot zou worden gecompenseerd alleen al door minder ziektes en burn-outs, minder fouten door vermoeidheid, …

Ik kan me voorstellen dat een groot aantal toch zullen morren. Echter: te veel mensen missen de boot als twintiger en zijn voorgoed zitbankspecialisten, hetgeen ook nog eens nefast is voor hun eventuele nageslacht, of vallen te vroeg uit, door ziekte of “te oud”. Dit kost ook veel geld, expliciet of verborgen, aan alle belastingbetalers.  In het “beste” geval kosten 650 000 werklozen tegen de 6,5 miljard per jaar! In het slechtste geval … rond 22 miljard!!! Meen ik te kunnen afleiden.

http://www.standaard.be/cnt/dmf20130131_00453459

En ze begeleiden, controleren, opleiden, allerlei voordelen en kortingen toekennen, hun gezondheidsproblemen, … die kosten lopen enorm op.

Tegen de 6 000 euro per werkloze, alleen al aan arbeidsmarktbeleid? Dat zou tegen de 4 miljard zijn dat jaarlijks kan uitgespaard worden?

http://www.dewerkmarkt.nl/werklozenindustrie-niet-zo-groot-als-het-lijkt-en-bovendien-sterk-gekrompen/

“Nederland valt dus terug naar de onderkant van de internationale middenmoot, ergens tussen Portugal en Italië in. Per uitkeringsgerechtigde komen we nu uit op 4,5 duizend euro per persoon (2013). “Dit is een orde van grootte die mij bekend voorkomt en plausibel lijkt, zie bijvoorbeeld SEO (2014)”, aldus Koning. “Het is dus maar hoe je het bekijkt.””

Actief arbeidsmarktbeleid 2013

 

 

 

“De Nationale Bank wijst er verder op dat de taxshift nog altijd niet gefinancierd is. Zoals we bij Beurs.com al vaak gezegd en voorspeld hebben: die Taxshift gaat tegen 2020 een gat creëren van minstens 3 miljard euro (mogelijk zelfs 7 miljard volgens sommige berekeningen!) en dat zal dan weer gecompenseerd worden door nog hogere belastingen.”

http://beurs.com/2017/02/13/waarom-armer-wordt/162706?utm_campaign=&utm_content=Belg+al+4%25+armer!&utm_medium=email&utm_source=getresponse&utm_term=nieuwsbrief

Mijn conclusie: ofwel komt er geen collectieve arbeidsduurvermindering en betaalt iedereen mee voor die minstens drie miljard per jaar en nog eens aan al de minder zichtbare kosten – te veel, hard, flexibel, … werken = meer stress = een flink aandeel in de 13 miljard in Vlaanderen alleen al en dus ruim 20 miljard in België (?) ; zie link onder deze alinea –  die nog hoger zijn, ofwel wel en gaan de meerkosten van de eerste 10 kalenderjaren – indien elk jaar de index wordt overschreden, maar indien niet kan men dat vlot regelen door vervuiling extra te gaan belasten bijvoorbeeld – gecompenseerd worden door de tientallen miljarden die uitgespaard worden in de 10 jaren erna. Zelfs als ik niet al te kleine inschattings- en/of rekenfouten gemaakt hebt, is het eigenlijk heel simpel. Als we met zijn allen jaarlijks 65 000 duurzame banen te weinig zullen/zouden/gaan scheppen van 2019 tot 2029, dan gaan er 650 000 werklozen zijn tussen 2029 en 2039 die misschien wel eens 15 000 euro (zonder indexatie) per persoon per jaar zullen/zouden/gaan kosten, en dat is dus nog aan te vullen. De 100 miljard komt in zicht. Die wel deels terug in de schatkist zouden belanden op een positieve manier (consumptie), maar dat is het dan ook: deels.

http://www.goedgevoel.be/gg/nl/640/Stress/article/detail/1069288/2010/02/18/Stress-bij-werknemers-kost-bedrijven-jaarlijks-13-miljard.dhtml

“Verhoogde werkdruk en jobonzekerheid zorgen in periodes van crisis voor meer stress op de werkvloer. Dat kost de Vlaamse economie 13 miljard euro. Dat blijkt uit een onderzoek van dokter Claudia Put.”

Maar gezien de te verwachten extreme veranderingen op de arbeidsmarkt de komende decennia, de moeilijkheidsgraad van zulke berekeningen en mijn lekenschap zou ik het toch niet erg vinden een goedkeurende recensie te krijgen voor mijn redenering van de vaklui.

 

 

 

 

 

take down
the paywall
steun ons nu!