Op jacobinmag.com verscheen op 25 oktober een interview van Stefania Maurizi met Fidel Narvaez, voormalig consul van Ecuador die behulpzaam was bij het verkrijgen van asiel voor Assange in 2012 en zes jaar op de ambassade met hem doorbracht. (Eerder was op De wereld morgen een artikel van zijn hand te lezen waarin hij als ultieme deskundige, CCN lasterpraat over Assange op 40 punten weerlegt.)

_________________________________

We praten met Fidel Narvaez, de afgezette Ecuadoriaanse diplomaat die de zaak van Julian Assange behartigde, over de reden waarom Lenin Moreno zwichtte voor internationale druk, zijn beloften brak, en Assange overdroeg aan de Britse autoriteiten.

Assange was asiel verleend in 2012, op het hoogtepunt van de Latijns-Amerikaanse Pink Tide, toen progressieve regeringen over het hele continent de Amerikaanse inmenging in de regio aanvochten. Zes en een half jaar later, weerspiegelt de uitzetting van Assange een verschuiving naar rechts in de Ecuadoraanse politiek en een nieuwe president Lenin Moreno is bereid om de Amerikaanse belangen te dienen.

Vanwege zijn medewerking werd Moreno hartelijk ontvangen door Washington en minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo, die zijn enthousiasme uitsprak om “te blijven samenwerken” met Ecuador.

Om de dynamiek achter de beslissing van Ecuador om de Australische Wikileaksoprichter uit te wijzen te bespreken, sprak Jacobin met Fidel Narvaez, de voormalige Ecuadoraanse consul in Londen, die behulpzaam was bij het verkrijgen van asiel voor Assange in 2012 en zes jaar op de ambassade met hem doorbracht.

SM (Stefania Maurizi)

Wanneer hoorde je voor het eerst over Julian Assange?

FN (Fidel Narvaez)

Ik hoorde voor het eerst van Julian in 2010, toen Wikileaks begon met het publiceren van de archieven van Amerikaanse militaire en diplomatieke documenten. Ik heb hem persoonlijk benaderd in 2011, omdat mijn regering geïnteresseerd was in het openbaar maken van alle interne diplomatieke berichten in Ecuador. Het was niet onze bedoeling om de toegang tot deze berichten geheim te houden, maar we wilden dat ze beschikbaar kwamen in het publieke domein. Om die reden heeft Wikileaks in mei 2011 al die documenten uitgebracht — en zonder daaraan belemmeringen te verbinden.

Sindsdien had ik enig contact onderhouden met het Wikileaks-team, dus toen Julian het stadium bereikte dat hij bescherming nodig had en op de deur van Ecuador klopte, kwam hij eerst naar mij toe. Het idee om hem te beschermen leefde erg sterk bij mij, want mijn achtergrond lag niet in de diplomatie maar in de mensenrechten. Ik was er absoluut van overtuigd dat hij bescherming nodig had.

SM

Heb je ooit gemerkt dat de toenmalige president van Ecuador, Rafael Correa, door het bieden van bescherming aan Assange, de Verenigde Staten wilde tegenwerken?

FN

De Verenigde Staten zijn een grote supermacht. Het is ook de belangrijkste economische partner van Ecuador, dus het is niet in ons belang om ruzie te gaan zoeken. We wilden echter duidelijk maken dat we niet bereid waren om dezelfde relaties te onderhouden die we in het verleden hadden. Daarom zeiden we “nee” tegen de militaire basis van de VS in Manta: we wilden onze soevereiniteit uitoefenen in overeenstemming met onze nieuwe grondwet, die geen buitenlandse militaire aanwezigheid in Ecuador toestaat.

Toen WikiLeaksberichten de inmenging van een Amerikaanse ambassadeur in de Ecuadoraanse binnenlandse aangelegenheden aan het licht bracht, werd zij vervolgens uitgewezen. We hebben ook verschillende CIA-agenten uitgezet, omdat ze in onze politiemacht infiltreerden. We weigerden vrijhandelsakkoorden met de Verenigde Staten te sluiten, omdat ze niet de beste deal voor ons land waren. In de kwestie van Julian waren we niet verplicht om asiel aan te bieden, maar we zagen het als een kwestie van mensenrechten, en het juiste ding om te doen.

SM

Wat gebeurde er meteen nadat jullie hem asiel verleenden?

FN

De Verenigde Staten waren natuurlijk niet gelukkig en ik denk dat ze via het Verenigd Koninkrijk handelden. Het officiële Amerikaanse verhaal was te ontkennen dat ze Julian wilden oppakken. Maar op de dag voordat we het asiel aankondigden, bezorgde het Verenigd Koninkrijk een brief waarin gedreigd werd om de ambassade binnen te komen om Julian te arresteren. Ze hebben ook een onevenredig groot contingent politie ingezet, en ’s nachts sloten ze de straat af voor normaal verkeer. Er waren overal politieagenten: ze stonden voor elk raam en ze waren zelfs in het gebouw, want er was een binnenplaats. De Ecuadoraanse diplomatie reageerde snel en verwierp publiekelijk de bedreigingen: je kunt een ambassade niet bestormen, zelfs niet tijdens een oorlog. De Britten krabbelden terug en probeerden zelfs te zeggen dat we het verkeerd begrepen hadden. In elk geval was Ecuador standvastig en verleende het asiel. We beschermden Julian zes jaar lang totdat de verandering in de regering plaatsvond.

SM

Wat was de moeilijkste tijd?

FN

De nacht dat de Britten dreigden de ambassade te bestormen was waarschijnlijk het spannendst, maar daarna, zou ik zeggen, de Amerikaanse verkiezingen, toen WikiLeaks de documenten van de democratische partij publiceerde.

SM

Hebben de Verenigde Staten bij die gelegenheid een officiële diplomatieke mededeling verzonden?

FN

Nee, niet voor zover ik weet. Ik kan alleen maar speculeren dat de druk op diplomatieke wijze is uitgeoefend, waarschijnlijk via de ambassadeur in de Verenigde Staten. Tijdens de verkiezingen schorste de regering de internetverbinding van Julian voor de eerste keer voor ongeveer tien dagen. Ecuador zou echter de bescherming niet intrekken, niet onder President Correa. Maar dat was een moeilijk moment.

SM

Ben je ooit bang geweest?

FN

Persoonlijk, nee. Gedurende die jaren waren er echter een paar momenten dat de ambassade bedreigingen ontving, meestal per post. We ontvingen ook wit poeder in enveloppen.

SM

Hoe was Julians relatie met het personeel van de ambassade?

FN

In tegenstelling tot wat de regering van Moreno de mensen heeft laten geloven, was er wederzijds respect tussen Assange en het diplomatieke en administratieve personeel van de ambassade.

SM

De Spaanse krant El Paìs heeft onlangs onthuld dat UC Global, het beveiligingsbedrijf dat door Ecuador werd ingehuurd om Julian Assange te beschermen in de ambassade, hem, maar ook het personeel, elke journalist, advocaat en activist die hem bezocht, daadwerkelijk bespioneerde. El Paìs meldde dat het bedrijf de informatie deelde met de CIA. Had je ooit zoiets vermoed?

FN

Ik heb de beveiliging in de ambassade nooit vertrouwd. Ze werden in 2012, twee maanden na Julians aankomst binnengebracht. We hadden beveiliging nodig omdat de ambassade niet eens camera’s had geïnstalleerd, maar naar mijn idee was het bedrijf erg onprofessioneel. Om hun eigen werk veilig te stellen, beoordeelden ze het gedrag van Julian in de ambassade verkeerd.

SM

Heeft u hier voorbeelden van?

FN

Laat me een kleine episode beschrijven. Helemaal in het begin gooide iemand ’s nachts vanaf de straat iets tegen Julians ramen. Assange ging onmiddellijk op zoek naar de bewaker en vroeg hem om naar de beveiligingscamera’s te kijken. De bewaker sprak geen Engels, hij wist niet wat Julian wilde, heeft Julian niet naar de camera’s laten kijken, en er ontstond een twistgesprek. Wat deed het bedrijf? Het beklaagde zich over hem. Op de video, zag ik dat de Britse politie buiten veel lol hadden met het gooien van munten naar het raam van Julian om twee uur in de ochtend.

Dus ik beklaagde me over het bedrijf, vertelde dat Julian niet het probleem was, en vroeg om de video te laten zien – iets dat ze nooit gedaan hebben met de smoes dat deze zoek was. Ik moet zeggen dat we de omvang van spionage van dit bedrijf hebben onderschat. We wisten dat UC Global begonnen was zeer onnauwkeurige verslagen af te leveren, verkeerde voorstellingen van zaken gaf over wat er gebeurde in de ambassade. Het was in het belang van de onderneming om Julian af te schilderen als een problematische aanwezigheid. Waarom? Op die manier konden ze hun eigen werkgelegenheid rechtvaardigen.

SM

Het is de oude strategie “houd het probleem in stand, zodat het geld blijft stromen” …

FN

Precies. We hebben dat onderschat. Al gauw werden de rapporten van het bedrijf gelekt en met het verkrijgen van toegang hiertoe, begon de Ecuadoraanse pers Julian aan te vallen en druk op de regering uit te oefenen om zich van hem te ontdoen. Vervolgens rolden ook de internationale media, op basis van deze rapporten, agressieve lastercampagnes uit, met name de Guardian en CNN.

SM

The Guardian rapporteerde zelfs over een “Russisch geheim plan om Julian Assange te helpen ontsnappen uit het Verenigd Koninkrijk” …

FN

Allereerst, er is een obsessie met pogingen om WikiLeaks met Rusland te linken. Ik denk niet dat er hiervoor enige basis bestaat – noch in termen van de Russische staat, noch van de Russische inlichtingendiensten. In 2017 benoemde Ecuador Julian als diplomaat en verzocht het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken om hem in te schrijven op de diplomatieke lijst. Het idee was om de bescherming van de politieke asielzoeker te verhogen op een manier die vergelijkbaar is met wat het Verenigd Koninkrijk met de journalist Nazanin Rafcliffe [vastgehouden door Iran] heeft gedaan. Het Verenigd Koninkrijk verwierp dit, en hoewel Ecuador de zaak naar het Internationale Hof van Justitie had kunnen brengen, was er een andere optie: door Julian te benoemen als diplomaat naar een derde land, dat hem zou kunnen accepteren. Dus, het is waar dat Ecuador overwoog om hem als diplomaat in Rusland aan te stellen, maar uiteindelijk gebeurde dat niet.

SM

Waarom niet?

FN

Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat de Verenigde Staten op de hoogte kwamen van het plan en dreigden met een onvriendelijke actie. Dat was het breekpunt. Daarna begon Ecuador zijn bescherming af te bouwen. Dat is wat feitelijk gebeurde. The Guardian publiceerde echter een heel ander verhaal door te zeggen dat Rusland een geheime undercoveroperatie had uitgedacht om Julian naar buiten te smokkelen.

SM

Een James Bond verhaal …

FN

Dat is hoe de Guardian het voorstelt. Het artikel zegt dat ik contact met Moskou onderhield, met andere woorden dat ik samenspande met Rusland. Ik heb tegen de krant een klacht ingediend, die nog onderzocht wordt.

SM

Waarom denk je dat Lenin Moreno is gestopt met het beschermen van Julian?

FN

Lenin Moreno heeft Julian nooit zien zitten, zelfs niet toen hij vicepresident was. Hij heeft er geen idee van wat WikiLeaks is of wat ze doen. Bij de start van zijn regering, was Maria Fernanda Espinosa – die kort daarna voorzitter van de Algemene Vergadering van de VN werd – degene die Julian beschermde. Ik denk zelfs ondanks Moreno’s afkeer voor hem. Maar toen ze er niet meer was, werd volgens mij over Julians lot beslist: ze begonnen voorbereidingen te treffen om zijn asiel te beëindigen. Hoe? Ze isoleerden hem, ze probeerden hem te breken zodat hij de ambassade uit eigen beweging zou verlaten. Ze slaagden er niet in.

Toen de afzondering internationale veroordeling begon op te wekken, probeerden ze het zogenaamde “protocol” op te leggen; een schandalig gevangenisregime dat overal ‘bananenschillen op de vloer’ deponeerde om hem te provoceren en zo een excuus te vinden om hem eruit te gooien. Dat was een van de strategieën. Een andere was om hem in diskrediet te brengen om zijn uitzetting te rechtvaardigen en de Britten en de Amerikanen te benaderen om Julian over te leveren.

SM

Je was op dat moment geen diplomaat meer, nietwaar?

FN

Nee, ik vertrok in juli 2018, omdat dat mij verzocht werd. Ze wilden me niet meer – en ik zag hen ook niet meer zitten. Het was ondraaglijk. Julians isolement begon toen ik daar was. Ik was er getuige van.

SM

Moreno sloot een 4.2 miljard dollar deal met het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Denk je dat dit was gerelateerd aan zijn beslissing om te stoppen met het beschermen van Assange?

FN

Moreno had dringend geld nodig uit wat voor bron dan ook. Onder Correa, vermeden we deals met het IMF, maar met Moreno waren de dingen anders. Ik denk dat hij Julian er sowieso zou hebben uitgezet, zelfs als hij er geen geld voor had gekregen, omdat het deel uitmaakt van zijn koloniale mentaliteit om dienstbaar te zijn, om te proberen de Verenigde Staten te behagen. Ik zou niet kunnen zeggen of de uitzetting van Julian een voorwaarde was voor de deal, maar we weten wel dat de Verenigde Staten vetorecht hebben bij het IMF.

SM

Je bent je bevoorrechte positie kwijtgeraakt; je bent niet langer een diplomaat. Heb je er spijt van?

FN

Natuurlijk heb ik een prijs betaald. Ik denk niet dat mijn kansen op een baan erg groot zijn. Als mensen mijn naam googelen, zien ze dat de Guardian me een “Russische intrigant” noemt en dat de regering van Ecuador me probeert in diskrediet te brengen. Maar ik betreur niets. Als diplomaat waren de meest interessante mensen degenen die ik ontmoette in verband met het verlenen van asiel voor Julian Assange en als ik Edward Snowden zou kunnen helpen zou ik het zeker weer doen.

____________________________________

Stefania Maurizi is een onderzoeksjournaliste voor de Italiaanse krant La Repubblica. Ze heeft meegewerkt aan alle belangrijke WikiLeaks uitgaven en werkte samen met Glenn Greenwald bij het openbaar maken van de Snowden-dossiers die over Italië gingen.

____________________________________

Vertaling: Vertaal Slag – Foto: screenshot YouTube