Federica Mogherini is verantwoordelijk voor Buitenlandse Zaken en Veiligheidsbeleid voor de Europese Unie en weet naar eigen zeggen wanneer ze op haar lip moet bijten. Eén verkeerd woord in de veiligheidsraad kan de boel laten ontploffen maar meer algemeen genomen stelt ook zij vast dat de wereld weer een beetje meer opschuift naar een onveiliger planeet. Is het een illusie te denken dat het ooit anders wordt?

Laat ons een stevige babbel opzetten

met dezen die menen in de verte het land van Ayn Rand te herkennen.

Ook Paul De Grauwe meent een gevoel van onbehagen te moeten melden. In een opiniestuk van 8 januari 2018, in de krant De Morgen, verwijst hij naar de slappe koord waarop de ongelijkheid in de samenleving steeds weer balanceert en slechts een tijdelijk onderkomen vindt in de collectieve geesten na een zware natuurramp of gewelddadige schok. Hij verwijst hierbij naar het boek ‘The Great Leveler’ van Walter Scheidel* die bovenstaande in iets meer detail verwoord. Ik denk niet alleen dat deze stelling wel degelijk hout snijdt, ik denk zelfs dat ook aan dat tijdperk stilaan een einde komt als we niet eens een stevige babbel opzetten met onze politici en deze ondernemers die menen in de verte het land van Ayn Rand* te mogen ontwaren.

Tegenover een eeuwigdurende lastenverlaging en een sterk verlaagde vennootschapsbelasting

staat geen enkele verplichting voor de ondernemer.

Waarom ik zo pessimistisch ben? Heel eenvoudig, ‘de macht’ en de opslag van ‘het geld’ zijn nog nooit zo geconcentreerd geweest. Het bereikt stilaan een kantelpunt waarop een terugkeer nog moeilijk wordt. De arrogantie van sommigen swingt de pan uit en het selectief paternalistisch behandelen van de arbeidersklasse door de politiek staat in schril contrast tot de gulheid en verdraagzaamheid die vertoond wordt in eigen rangen. Ondernemers moeten vandaag nog weinig rekenschap afleggen. Tegenover een eeuwigdurende lastenverlaging en zelfs een sterk verlaagde vennootschapsbelasting staat geen enkele verplichting. Tegenover het langdurig ziek zijn staat de verplichting om vlijtig zijn lijstje met sollicitaties naar aangepast werk bij te houden, zo niet wordt je op het lijstje der onwilligen geplaatst en maatschappelijk verguisd.

Ik durf te zeggen dat deze regering visionair is* zei premier Michel.

Merkwaardig, dan moeten ze  de armoede  gezien hebben!

Behoorlijk wat ondernemingen doen genereus aan charity met geld dat voor de samenleving bestemd was en vergeten hierbij niet ‘naam & logo’ te vermelden. Naam en logo worden evenwel achterwege gelaten bij de offshore rekeningen die bulken van het aan de gemeenschap onttrokken kapitaal. Hiermee laat een groot deel van de bevolking zich in slaap wiegen. Liefdadigheid zou overbodig moeten zijn wanneer iedereen zijn fair share zou betalen. Sjachelaars en sjoemelaars die ons met juridische onzin proberen wijs te maken dat dat alles nu eenmaal is zoals het is én dat het niet illegaal is om hebzuchtig te zijn. Hen moeten we bij de hand pakken, net zoals Monica De Coninck als volleerd neoliberaal destijds de jonge werklozen bij de hand nam. We moeten hen duidelijk maken waar het op staat. Dat ze vanaf vandaag als verantwoordelijke ondernemers zullen moeten handelen en dat de onderneming er is voor de samenleving, niet omgekeerd. De Belgische Federatie van Voedselbanken bestaat vandaag al meer dan dertig jaar. De verlaging van de vennootschapsbelasting staat in schril contrast met het feit dat deze Federatie van diezelfde overheid geen euro subsidie krijgt.

De gewelddadige samenleving maakt geen onderscheid

tussen ideologie of stand van de offshore rekening

Tijd dus om mensen als Gwendolyn Rutten en Bart De Wever maar ook een Wouter Beke en ter opfrissing Tom Meeuws te vragen of ze bereid zijn om mee te gaan in een verhaal van ‘echte verandering’ of dat ze daarentegen willen volharden in de boosheid, dit in de wetenschap dat ook de machtigen der aarde reeds met hun domme kop onder de guillotine of in de strop zijn beland. De gewelddadige schokken in de samenleving waarvan sprake maken immers geen onderscheid meer in ideologie of stand van de offshore rekening. Ze zijn een uiting van onmacht, wraak en eindigend geduld.

Hun paternalistische houding tegenover de zwakkere terwijl ze nederig en toegeeflijk zijn naar hun meesters toe moet stilaan ophouden

Meer dan 2 maand zijn vandaag verstreken sinds de laatste verkiezingen van 26 mei ’19. Voorzichtig schurken dezen die de vorige federale regering lieten vallen weer aan tegen de oud gedienden, liefhebbers van de macht. Samen hebben ze er niets kunnen van bakken. Tegen fikse vergoedingen hebben ze alleen zichzelf in stand gehouden. Laat ons de schuld maar op de samenleving steken denken ze.

De paternalistische houding van politici tegenover de zwakkere terwijl ze nederig en toegeeflijk zijn naar hun meesters toe moet stilaan ophouden. Neen, niet iedereen gelijk, iets waar Gwendolyn Rutten naar eigen zeggen van huivert maar gelijkheid voor iedereen. Een eindigende vermogensopbouw en inkomens die gebaseerd zijn op de inspanning die men levert, niet op het aantal jobs die uitsluitend met het oog op winst worden gecreëerd. Laat ons het roer omgooien en Captains of Humanity benoemen, eerder dan Captains of Industry.

*The Great Leveler/Walter Scheidel

  Violence and the History of Inequality from the Stone Age to the Twenty-First Century

* ‘Ik durf te zeggen dat deze regering visionair is.’ (Premier Michel in De Tijd 23 december 2017)

* Ayn Rand (Atlas in staking)

*afbeelding (https://www.visionair.nl/analyses/wat-is-leiderschap/)