Op een schiereiland langs de kanalen van de historische Brugse binnenstad wordt er nieuw leven geblazen in het gebouw van de oude Gistfabriek (site DuPont). Het project ‘House of Time’ moet deze plek herprogrammeren en activeren tot een ontmoetings- en productieplek door en voor jongeren. Of hoe verlaten industrieterreinen commons van vandaag kunnen worden.
In 2017 werd het Berlijnse collectief raumlabor uitgenodigd door de curatoren van Triënnale Brugge om een langtermijnproject op te zetten in het kader van de triënnale van 2018 met als thema ‘Liquid City/de Vloeibare Stad’. Ze werkten samen met Brugge(n) voor jongeren en het Kortrijkse Bolwerk een project uit dat actief aan de slag gaat met de Brugse jeugd. Zo werd ‘House of Time’ geboren: een open plek als thuis voor de lokale jeugd, maar publiek toegankelijk voor iedereen. De opzet? Een microfabriek voor de productie van mobiele units voor het creëren van immateriële waarden.
Het Berlijnse collectief raumlabor is geen traditioneel architectenbureau. Het werkt binnen een speelse en alternatieve stijl waarbij maatschappijgerichte projecten met oog voor levenskwaliteit worden opgezet. De projecten liggen op het raakvlak tussen architectuur en ruimtelijke ordening en zijn opgebouwd vanuit een analyses van de omgeving en behoeften van de gebruikers.
De mission statement van Raumlabor gaat als volgt:
“yes we do love the great ideas of the 60s 70s and the optimism which is inherent in changing the world at the stroke of a pen to the better. but we strongly believe that complexity is real and good and our society today does need a more substantial approach. therefore our spacial proposals are small scale and deeply rooted in the local condition…. BYE BYE UTOPIA!”
House of Time is een open ruimte om te verkennen, te experimenteren en te leren. Zo ontstonden een warmwaterbad, een boomhut en een reeks bankjes. Tijdens de workshops met lokale jeugd en architectuurstudenten werden hier onder andere een mobiele bar en meubilair aan toegevoegd. Maar het gaat vooral over immateriële waarden zoals betrokkenheid en samenhorigheid, respect en begrip, helpen en ondersteunen, motivatie en doorzetting en het engagement om actief problemen op te lossen op elk moment van het proces. Ze willen tieners te motiveren om op permanente basis gebruik te maken van een stedelijke publieke plaats. raumlabor wil het individualisme doorbreken en de lokale jeugd als een gemeenschap naar een oplossing laten zoeken voor hun sociale en maatschappelijke problemen, via kunst en architectuur. ‘Space is a product of social translation, transformation and experience.’ (Henri Lefebvre, socioloog).
Gezien de activatie van een leegstaande industriële site als publieke ruimte past dit project binnen het thema van de commons. Niet enkel de fysieke plek wordt gemeengoed van de buurt, maar ook de sociale betekenis van House of Time kan geïnterpreteerd worden als common: kennis wordt uitgewisseld om immateriële waarden bij te brengen. Want de jeugd leert niet enkel op de schoolbanken.
Het project werd niet alleen in ruimte maar ook in tijd ontworpen. Het is dan wel een langtermijnproject, maar de architecturale interventie is tijdelijk. In de zomer van 2017 werd het project opgestart en kende sindsdien enkel pieken door de bezoekers van de Triënnale en de organisatie van verschillende workshops. Wat er gebeurt in 2019 ligt niet vast, het is een tussenjaar, het artistieke publiek is weg, de feestjes zijn over en het leven gaat voort. Dit betekent dat House of Time dan op normaliteit zal werken, zodat het project geïntegreerd kan worden in en gedragen door de lokaliteit van dagdagelijks Brugge. Dit betekent ook dat 2019 het jaar van de waarheid wordt voor het slagen van het opzet van House of Time. Biedt een historische stad als Brugge die verzadigd is van toerisme de draagkracht voor een lokaal project als dit?
