De afgelopen vier dagen samen met Mirjam de 125 km fietsroute gefietst van Aachen via Monschau en Sankt Vith tot Troisvierges over de geweldige Vennbah waar tot in jaren ’50 treinen reden. Over de fietsroute niets dan positiefs. Het wegdek is gelijkaardig aan dat van een snelweg voor auto’s en ook de bewegwijzering en infopanelen over het belang van de komst van deze treinverbinding voor de regio onderweg zijn van topniveau, net als de uitzichten in enkele regio’s (vooral Sankt Vith-Troisvierges is top!). Omwille van enkele omleidingen kregen we toch een paar serieuze hellingen voor de pedalen en ook de eigenlijke route is geenszins biljartvlak. Het was echter complete horror om met een beladen fiets van Leuven met de trein in Aachen te geraken en nadien van Troisvierges terug te keren. In het station van Leuven was zoals de voorbije maanden de lift voor perron 3 stuk zodat je via een kleine goot langs de trap naar boven moest om aan de sporen te geraken. Hulp van enkele omstaanders was omwille van de hoge instap ook nodig om de fiets in de trein te hijsen. Daar blokkeerden de twee fietsen de doorgang en toegang tot het toilet. Er was op het eerste zicht geen oplossing want de ene plaats voor de fietsen bleek ingenomen door bagage en een andere fiets. De conducteur trok er zich geen bal van aan. In Welkenraedt moesten we overstappen op de boemel naar Aachen. Geen lift natuurlijk en weer hulp nodig om via de trappen naar het andere perron te geraken. Eenmaal na dagen fietsen aangekomen in Troisvierges bleek er geen trein te rijden. In het station van Leuven had men mij enkele dagen daarvoor nochtans tickets verkocht voor de treinrit en de fietsen. De bestuurder van de vervangbus Troisvierges-Gouvy zei eerst resoluut dat er geen plaats was voor twee fietsen (waaronder één elektrische). Omdat wij tickets hadden voor de fietsen zwichtte hij uiteindelijk toch. Onvoorstelbaar hoe hij en enkele helpers die fietsen – één in de koffer, één via de zijdeur – in dat minibusje gekregen heeft (en er terug uit). In Gouvy en Luik Guillemins verliep gelukkig alles vlotter, alhoewel we tijdens de treinrit Luik-Leuven in de hal ook de doorgang blokkeerden. Omdat volgens de NMBS-website de trein in Leuven op spoor 2 zou aankomen brak bij de gedachte aan de kapotte lift het zweet bij het naderen mij weer uit, maar gelukkig stopte hij op spoor 1… Ik weet ook mijn gezaag niks aan deze situatie gaat veranderen en dat ik bovendien al de zoveelste ben die mijn beklag maakt over de wijze waarop de NMBS omgaat met fietsende treinreizigers, maar het blijft intriest…