(Foto: English Russia)

Eerder deze week hebben Google en Verizon voorgenomen een reeks van netwerkbeginselen te hanteren die het internet zouden kunnen transformeren in een leeg omhulsel van wat het nu is. Laten we eens langs de loop van de Googlezon-toekomst (*) kijken.

Houd in het achterhoofd dat het tweepaginalange Googlezon-voorstel, dat je hier kunt lezen, geen wet is, maar beide bedrijven hebben de Federal Communications Commission (FCC) gevraagd het om te zetten in formele regelgeving. Ook al is het geen wet, Googlezon heeft gesteld dat het de principes van het voorstel zal volgen. Deze beginselen zijn vooral de voorbodes van een dystopische mediatoekomst.

Achtergrondinformatie over netneutraliteit

De Googlezon-overeenkomst werd deels geschreven als antwoord op openbare belangengroeperingen en wetgevers die lobbyen voor de Amerikaanse overheid om “netneutraliteit” wettelijk te omschrijven. In een notendop, netneutraliteit houdt in dat Internet Service Providers (ISP) als Verizon de plicht hebben om alles te leveren – data, diensten, wat dan ook- op een “neutrale” manier. Bijvoorbeeld, als er in de VS netneutraliteitswetten zouden bestaan, zou het Verizon niet toegestaan zijn om dingen te doen zoals Gmail sneller te laten laden dan Facebook. Noch zou Verizon in staat zijn om zijn consumenten met “vooroordelen” op te zadelen tegenover bepaalde diensten, bijvoorbeeld door peer-to-peer-verkeer erg langzaam te laten verlopen.

Google is altijd al een fervent voorstander van netneutraliteit geweest, omdat haar inkomen afhankelijk is van mensen die snel toegang kunnen krijgen tot haar online diensten. Stel je voor dat Verizon eiste dat Google extra moet betalen om te voorkomen dat YouTube je de vervelende draaiende cirkel toont. Google’s zakenmodel zou worden verlamd, en je zou waarschijnlijk moeten beginnen met betalen voor YouTube-toegang.

Maar niemand heeft met succes netneutraliteitswetten geïmplementeerd in de VS. Dus als Google haar activiteiten wil beschermen, moet het overeenkomsten afsluiten met bedrijven als Verizon. En hier wordt het lelijk.

Het internet wordt een pay-to-play-medium

De Googlezon-overeenkomst omvat een sectie waar beide bedrijven de belofte doen het “publieke internet” volstrekt neutraal te houden. Verizon zegt dat het niet bepaalde diensten ten opzichte van andere zal bevoordelen (tenzij het “speciale diensten” zijn of “mobiele diensten”, daar komen we later op terug). Van haar kant, belooft Google dat het al haar diensten op het openbare internet zal houden.

Maar wat in duivels naam is dat “publiek internet”? Is niet gans het internet publiek? Uiteraard zijn er de bedrijfs- en de overheidsintranetten die prive zijn, en pay-to-play-diensten, maar het internet zelf is per definitie openbaar. Dus waarom al dit gepraat van Googlezon over hoe ze het publieke internet neutraal gaan houden?

Een eenvoudig antwoord, mijn vriend: Googlezon is het internet aan het herdefiniëren als een gelaagde service, zoals de kabel. En dit nieuwe ding dat het publieke internet noemt, is het laagste niveau. Zoiets als openbare televisie het laagste niveau is in jouw televisieaanbod. Van hier af, begint het internetequivalent van het kabelaanbod online. Voor een extra tien euro, kan je het “filmliefhebbers”-pakket supersnel krijgen, doordat je ISP het dataverkeer bevoordeeld van Netflix en Hulu. Voor nog eens tien euro, kun je het “bezorgde ouder”-pakket krijgen, dat peer-to-peer-verkeer blokkeert, en al de webstekken die zij als pornografisch beschouwen. En zo verder.

(Foto: shot from the hip)

Het “publieke internet” is voor de armen

Beloven het “publieke internet” neutraal te houden is fantastisch, maar wat gebeurt er als bedrijven er hun diensten niet meer op wensen aan te bieden? Googlezon heeft het antwoord: In hun voorstel, zeggen ze dat het perfect in orde is voor bedrijven en consumenten om niet-neutrale, niet-publieke “speciale diensten” online te kopen. Als je een mediabedrijf bent dat videogames streamt, bijvoorbeeld, willen je klanten de garantie dat het spel niet stokt ten gevolg van een luizige “openbare internet” verbinding. Dus maak je het spel alleen beschikbaar voor mensen die beschikken over de speciale dienst “gamer pakket.” Jouw klanten betalen je, jij betaalt Googlezon; nu is er een supersnelle verbinding voor de bevoorrechte enkelingen met geld om te spenderen.

En wat gebeurt er als nieuwssites beginnen met het plaatsen van hun mooie foto’s en infographics in 3D? Verizon heeft al gesuggereerd dat 3D een perfecte “speciale dienst” is om te leveren op een niet-neutrale manier. Binnen vijf jaar ziet het publieke internet er saai en achterhaald uit. Waar is de 3D? Waar zijn alle leuke spelletjes en videostreams? Publiek internet? Ja, dat is alleen voor arme mensen.

Maar raad eens wat er zal blijven op het openbare net, de plaats waar je naartoe gaat als je geen geld hebt? Zeker, er zal een educatief aanbod zijn zoals Wikipedia. Maar over het algemeen zal het door publiciteit verzadigde content zijn van belangrijke entertainmentbedrijven. En natuurlijk zullen er nog vele mogelijkheden zijn om je persoonlijke gegevens aan Facebook te geven, of je onbestaand spaargeld te vergokken met Zynga spelletjes. (Sorry – zei ik gokken? Ik bedoel “te betalen voor premium poker content.”) Om het in andere dan e-commercetermen te stellen: er zullen geen markten meer te vinden zijn op het openbare internet, maar wel voldoende drankenwinkels.

(Foto: Glasstire)

Grote bedrijven heersen in werkelijkheid over het web

Hoewel weinig bedrijven starten zonder startkapitaal, is het nog steeds mogelijk voor iemand met een goed idee om zijn project online te starten en investeerders aan te trekken wanneer het eenmaal populair wordt. Wanneer het internet een gedifferentieerde dienst wordt, echter, zal dit niet langer mogelijk zijn.

Zoals hoogleraar in de rechtsgeleerdheid Tim Wu uit Columbia verklaart in de New York Times:

“Denk maar aan de macht en de publieke rol van bedrijven als Verizon of Google (vooral als ze samenwerken). Zittend bovenaan in het web, kunnen zij beïnvloeden welke bedrijven slagen of falen – door het sneller of langzamer doen laden van webstekken, of hen op pagina 10 van de zoekresultaten terecht te doen komen. Het gaat verder – op een subtiele manier, hebben de dragers de macht om verkiezingen te beïnvloeden en meningen te censureren die hen niet bevallen.”

Wat hij suggereert, is dat Googlezon niet enkel de poortwachter voor nieuwe webdiensten zal zijn, maar ook voor de inhoud. Deze bedrijven kunnen kiezen om de diensten te ondersteunen van elk klein bedrijf dat zij verkiezen, en anderen blokkeren. Hetzelfde geldt voor webstekken die nieuws of entertainment brengen. Googlezon zou een overeenkomst met de New York Times kunnen sluiten haar pagina’s sneller te laden dan deze van de Washington Post. En Googlezon zou deze webstek helemaal niet kunnen doen laden, behalve natuurlijk als je dit blog leest via de Google Reader (als onderdeel van het “speciale diensten”-pakket genaamd “blogs en podcasts”).

Googlezon zou zelfs een overeenkomst kunnen sluiten met de democratische politieke kandidaten (nvdr: in de politieke context van de VS) om alleen hun webstekken te dragen en anderen te blokkeren. Zij zouden dit kunnen rechtvaardigen door te zeggen dat mensen die politieke informatie over de conservatieven wensen, kunnen overschakelen naar een ander netwerk dat hen niet blokkeert – of zij kunnen zich abonneren op het speciale “conservatieve diensten” pakket.

Je mobieltje is een strijdtoneel

Misschien wel het meest verontrustende deel van de Googlezon-overeenkomst is de verklaring van de bedrijven dat er geen netneutraliteit op de mobiele netwerken zal zijn. Gezien het feit dat mobiele netwerken de toekomst zijn van hoe de meeste mensen online gaan, is dit gedeelte van de overeenkomst het meest relevant voor elke voorspelling over hoe deze overeenkomst het internet zal beïnvloeden.

Heel eenvoudig, de Googlezon-overeenkomst houdt in dat als je toegang tot het internet verkrijgt via je Android telefoon (of ander mobiel apparaat), er helemaal geen publiek internet zal zijn. Jouw toegang tot het web zal worden bepaald door je provider, die al dan  niet speciale diensten kan aanbieden – en die kan besluiten om elke inhoud die hij wil te blokkeren.

Googlezon stelt voor dat elke drager of ISP transparant zal moeten zijn over welke diensten hij bevoordeelt of blokkeert. Maar dat betekent niet dat deze bedrijven niet hun beleid met “legalees” zullen verdoezelen. En zelfs als jouw ISP eerlijk zegt, “We blokkeren alle webstekken gerund door Republikeinen,” je reeds met een driejarig contract aan hen gebonden kan zijn.

Keuze van de consument is vrijwel onbestaande als het gaat om mobiele netwerken. Ja, je kan soms wisselen tussen netwerken, maar in veel delen van de wereld is er slechts één netwerk dat jouw omgeving dekt. Trouwens, zelfs als je de lokale netwerken bestudeert en er een kiest hetwelk’s beleid past bij jouw behoeften, is er geen garantie dat ze dat niet zal veranderen wanneer je reeds gebonden bent aan een contract. En je zou ook gebonden kunnen worden aan hardwareplatformen – “krijg ons film- en gamespakket aan halve prijs wanneer u een Droid koopt!”

(Foto: TechDigest)

Een hels visioen van het internet in 2016

Het openbare internet is in essentie overspoeld met 4chan-achtige sociale netwerken die zeer langzaam werken en doordrenkt zijn met reclame en spyware. Je kan televisie kijken op het openbare internet, als je bereid bent te wachten doorheen de lange “buffering”-tijden en slechte reclames. Je kan oppervlakkige spelletjes spelen, vooral als je bereidt bent een paar euro neer te tellen. Er is webmail, hoewel soms al je opgeslagen berichten verdwijnen – voor de “gegarandeerde back-ups” moet je inschrijven op de speciale maildienst via Googlezon. Plus, de enige manier om op het publiek internet te geraken is met een logge laptop, wat balen is.

De meeste mensen gaan online met hun mobiele telefoons. Iedereen die toegang wil krijgen tot spelletjes, films, nieuws, of andere online diensten, moet aparte “speciale dienst”-pakketten kopen om te zorgen dat ze snel lopen. Premium diensten waarborgen dat je films kan bekijken op je Droid, of je e-mail en agenda’s kan beheren op je SE234 Nexus. Een informele markt in “speciale dienst”-minuten duikt overal op waar mensen te arm zijn om een mobiel te kopen waarmee je meer kan dan alleen maar bellen.

Ironisch genoeg, is het publieke internet de minst openbare plaats online: het is een asociale ruimte, een afbrokkelend, niet ondersteund legacy-netwerk, vol met advertenties en graffiti. Googlezon is erin geslaagd in het creëren van een kaste-systeem in de online wereld, en het publiek is de laagste kaste van allen.

* * *

Verder lezen:

Google’s blogpost over het voorstel vind je hier.

Het Googlezon-voorstel omvat ook veel suggesties voor het veranderen van de rol van de FCC bij de regulering van het internet, welke door Cindy Cohn van de Electronic Frontier Foundation hier verklaard worden.

Ars Technica heeft fantastisch werk geleverd in het samenvatten van de wijze waarop de Googlezon-overeenkomst de netneutraliteit vernietigt.

Er is een grote verzameling van opiniestukken over het akkoord in de New York Times (die nog steeds toegankelijk is zonder het “speciale nieuwsdienst”-pakket).

(*) Vele jaren geleden maakten futuristen Robin Sloan en Matt Thompson een video genaamd EPIC 2014 over de manier waarop de media-cultuur zou worden vernietigd nadat Google en Amazon hun krachten bundelden en Googlezon werden. Vandaag staan we voor een soortgelijke bedreiging, vanuit een iets ander paring – maar de samengestelde naam van de twee bedrijven blijft hetzelfde.

Vertaling van How the Google/Verizon proposal could kill the internet in 5 years door Annalee Newitz, io9.com, 11/08/2010. Gepubliceerd onder Creative Commons Attribution-NonCommercial 3.0 Unported.