Lula is misschien wel de gedoodverfde kandidaat voor de presidentsverkiezingen, maar er zijn ook nog parlementaire, senaats en provinciale verkiezingen in Brazilië en daar gaat het links niet zo goed. Lula zal dus in de eerste ronde winnen, hoewel dit zelf zou kunnen tegenzitten.

Aan de andere kant doen zijn pionnen het niet zo goed, Freixo in Rio zal het niet halen, zoals Khalil in Minas Gerais en ga zo maar door. Dit zijn zijn maar enkele voorbeelden van de gouverneurs die op Lula zijn conto wilden staan.

Het ziet er dus naar uit dat Lula een president zonder macht en zonder geld gaat worden. Hij zou kunnen regeren via presidentieel decreet, maar dan zou hij een even grote dictator als Bolsonaro zijn. Het ziet er eerder naar uit dat rechts hem zal gebruiken als kanarie in een koolmijn.

Om concreet te zijn, wetten worden goedgekeurd door het Parlement en de Senaat in een Republiek. Lula zal beide nodig hebben, maar het ziet er niet naar uit dat hij daar een meerderheid zal halen, de vraag wordt dus hoe de coalities van Gomes of Tebet gaan aansluiten.

Het lijkt dus dat Brazilianen slimmer stemmen dat de meeste mensen denken, het is dan ook een land met enkele reuzen op intellectueel vlak. Het spel van Bolsonaro zou dus complexer kunnen zijn dan we denken, maar het systeem werkt nog altijd volgens het principe dat de ‘winner takes it all’, toch zijn die drie andere verkiezingen van belang.

Links is nog nooit zo machtig geweest in Latijns-Amerika als nu, maar het heeft nog nooit op zo’n zwakke pijlers gestaan als nu en is nog nooit zo verdeeld geweest. Toch is er hoop en zal er altijd hoop zijn.