De community ruimte is een vrije online ruimte (blog) waar vrijwilligers en organisaties hun opinies kunnen publiceren. De standpunten vermeld in deze community reflecteren niet noodzakelijk de redactionele lijn van DeWereldMorgen.be. De verantwoordelijkheid over de inhoud ligt bij de auteur.

Het Vlaams canon als een trechter of als een bril?

Het Vlaams canon als een trechter of als een bril?

zaterdag 31 december 2022 10:16
Spread the love

Jan Dumolyn (UGent) verdedigt in De Standaard van 31.12.2022 zijn pragmatische medewerking aan het Vlaamse canon dat de Vlaamse Regering Jambon heeft besteld.
Natuurlijk is er niets verkeerd aan het principe van een Vlaams canon naar het Nederlandse voorbeeld.
Natuurlijk is er niets verkeerd aan een Vlaamse identiteit die op zoek is naar een historisch correcte onderbouw. Integendeel.

Tot wanneer Minister-President Jan Jambon in een interview in dezelfde krant aangeeft dat je in de app van het nieuwe virtuele museum van Vlaanderen kan binnenstappen in een Weens museum en er direct de Vlaamse werken kan opzoeken.
De Brabantse Pieter Bruegel was toch veel meer dan de auteur van de boerenbruiloft met haar gelaagde inhoud. Hij maakte een wereldreis naar Italië en heeft de technologische verwezenlijkingen van de scheepsbouw knap in beeld gebracht. Niet bepaald de Vlaamse scheepsbouw in de baai van Napels toch?
Waren Pieter Paul Rubens en Antoon van Dijck in hun leven Antwerpenaars of toch vooral wereldburgers met bijzondere invloed in de Katholieke samenleving op het continent en in Engeland.
Het Vlaams canon gebruikt als een trechter of als een bril door de N-VA politicus ?

De inzet van de initiatiefnemers van het Vlaams canon gaat niet over het breken van de hegemonie van de Belgische geschiedschrijving. De kritiek op de Vlaamse versie gaat over de wil om het Vlaams perspectief te laten doorgroeien als nieuw referentiepunt. Op zoek naar een nieuwe hegemonie.
We zitten hier op het punt waar de wegen van een Burkeaans conservatisme en het nationalisme scheiden. Bij Edmond Burke wordt de weg van de geleidelijkheid bewandeld en gelooft men niet in maatschappelijke omwentelingen omwille van de feilbaarheid van de menselijke natuur. Het nationalisme predikt de weg vooruit.

De vijand van het pragmatisme van Jan Dumolyn is het betere pragmatisme. Zeker in tijden waarin onze gelaagde identiteit belaagd wordt kan een Vlaams canon enkel uitgerold als er ook een herijking van een Belgisch canon naast staat en als beide rekening houden met een wetenschappelijk verantwoorde situatieschets van de weerhouden items.
Enkel op dat laatste punt ben ik relatief gerustgesteld door het interview met Jan Dumolyn.

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!